Cirrhosis hepatis

Cirrhosis hepatis^[1][2] (a verbo Graeco κίρρος ob colorem in fulvum et gilvum vergentem iecoris hoc morbo aegri) (ICD-10: K74) est morbus chronicus iecoris, in quo pro texto iecoris substituuntur texta cicatricosa propter vira aut immodicum alcoholis aut aliorum venenorum usum facta. Hic morbus insanabilis est et ad cancrum iecoris ducere potest, nisi per translationem iecoris alieni curatur. Cirrhosis hepatica primum a pathologo Ioanne Baptista Morgagni in libro De sedibus, et causis morborum per anatomen indagatis (edito Venetiae, anno 1761) descripta est.

Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt.

Abdomen hominis aegroti molem cumulans fluidi (ascites) et venas crassescentes portans

Ad laevam iecur sanum, ad dexteram iecur cirrhosi corrugatum

Causae (aetiologia)

• Alcoholismus
• Carcinoma hepatocellulare
• Cirrhosis biliaris
• Hepatitis B
• Hepatitis C
• Morbus Wilson
• Haemochromatosis

Rationes clinicae

Praesentia cirrhosis hepaticae perito pharmacologiae obstringit detrimento iecoris cavere. Igitur commendationes medicamenta adhibendi pernecesse sunt^[3].

Nexus interni

• Fibrosis
• Hepatocytus