Caliphatus Omayadarum

Caliphatus Omayadarum^[1] (vel etiam Chalifa Umajaita^[2], Arabice الخلافة الأموية‎ Al-Ḫilāfa al-ʾumawiyya), vel fortasse Caliphatus Damascenus, fuit civitas anno 661, inter Posteriorem Antiquitatem et Medium Aevum, condita. Gens Omayadarum (Arabice بنو أمية banū umayya), Meccae orta, sedes caliphatus Damasci constituerunt. Caliphatus a terris Arabicis et Aegyptiis in Africam, Hispaniam, et Indiam expassus est.

Caliphatus Omayadarum

Res apud Vicidata repertae:

Caliphatus Omayadarum: vexillum

Terra continens: Africa, Europa, Asia
Caput: Damascus, Carrhae

Gestio

monarchia

Populus

Numerus: 70 000 000
Sermo publicus: Arabice
Moneta: Umayyad dinar, Umayyad dirham (currency unit), Umayyad fals (currency unit)

Suffectus est caliphatus ab Abbasidis anno 750, cum gens Omayadarum Damasci paene exstincta esset. Abderrama, singulus puer Omayades, caedem fugens, in Hispaniam immigravit, ubi emiratum Cordubae condidit, qui anno 929 in caliphatum constitutus est.

Calipharum index

• Moabia I vel Mavia I (661-680)
• Yzit (680-683)
• Moabia II vel Mavia II (683-684)
• Maroan I (684-685)
• Habdelmele vel Abdilmelic (685-705)
• al-Walid I ibn Abd al-Malik (705-715)
• Zoleiman (715-717)
• Ulit (717-720)
• Yzit II (720-724)
• Hesciam vel Yscam (724-743)
• Ulit II (743-744)
• Yzit III (744)
• Abrahim (744)
• Maroan II (744-750)

Nexus interni

• Abbasidae
• Caliphatus Cordubae