Palatium Belli Fontis

Palatium Belli Fontis^[1] (Theodisce Schloss Schönbrunn) in patrimonio Austriae culturali egregium locum obtinet, ab circa annum 1960 inter monumenta Vindobonae maxime visa numeratur. Palatium Belli Fontis ab urbe media in occidentem versus in circulo communali Hietzing situm est.

Palatium Belli Fontis a Gloriette visum

Gloriette in horto palatii

Nomen ab imperatoris Matthias dicto deductum est, qui in venatu fontem invenisse atque exclamavisse dicitur "Qui bellus fons" (Welch' schöner Brunn)“. Hoc e fonte usque ad aquaeductum publicum Vindobonensem aedificatum etiam aqua pro aula imperiali hausta est. Palatium annis ab 1696 ad 1701 aedificatum est. Spectaculum egregium in palatii horto est vivarium mundi antiquissimum, Vivarium Belli Fontis. Anno 1996 palatium et hortus Belli Fontis ab UNESCO mundi hereditas declarata sunt.

Foedera signata

In palatio multae foedera et paces signatae sunt:

• Anno 1809 Pax Palatii Belli Fontis inter Franciam, Russiam et Austriam decreta.
• Ab anno 1814 ad annum 1815 Consilium Vindobonense post abdicationem Napoleonis I
• Anno 1873 Foedus Trium Imperatorum ab Alexandro II, imperatore Russiae, Gulielmo I imperatore Germaniae atque Francisco Iosepho I imperatore Austro-Hungarico signatum.

Notae

1. J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3

Weblinks

Vicimedia Communia plura habent quae ad Palatium Belli Fontis et hortum spectant.

• Pagina domestica Palatii Belli Fontis
• "Palatium Belli Fontis" apud AEIOU (Theodisce)