Nucleus Telluris exterior
From Wikipedia, the free encyclopedia
Nucleus Telluris exterior[1] est pars Telluris (vel geosphaera) quae nucleum interiorem circumcingit. Liquidum est, et latitudinem circa 2266 chiliometra habet; exterior nuclei margo circa 2890 chiliometra sub superficie Telluris iacet. Temperatura in superficie nuclei liquidi circa 4400 °C, est, in confinio cum nucleo interiore circa 6100 °C. Ligationibus ferri et niccoli compositus esse putatur; etiam sulphur et oxygenium in nucleo exteriore adsunt.
Ab Inge Lehmann, quae undis seismicis studuerat. anno 1936 nucleus exterior inventus est. Undae aliquae a margine nuclei interioris refringuntur; hoc confinium disiectio Bulleniana et disiectio Lehmanniana' nuncupatur.
Convectio metallorum liquidorum in nucleo exteriore campum magneticum Telluris efficit.