Cantus planus

Cantus planus^[1][2] est musica vocalis monophonica Christiana in liturgiis Ecclesiae Occidentalis usitata, solum genus musicae in ecclesia adhibitum usque ad saeculum nonum, cum polyphonia introducta est.

Cantus Gregorianus, versibus psalmi 70 (69) utens, qui die Dominica ad laudes canitur

Idem a Schola Gregoriana, choro Polonico, cantus

Praecipue distinguuntur cantus Ambrosianus et cantus Gregorianus, inter saecula septimum et decimum elaborati. Quamquam ecclesiae occidentalis et orientalis anno 1054 tantum scissae sunt, cantus Byzantinus ecclesiae orientalis plerumque planus non appellatur.

Notae

1. Carolus Du Cange et al. (1883-1887). Glossarium mediæ et infimæ Latinitatis. Niortii: Favre
2. Dictionary of Medieval Latin from British Sources apud ΛΟΓΕΙΟΝ, s.v. "cantus"

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad cantum planum spectant.

• Fontes de cantu plano apud Scholam regiam musicae ecclesiasticae (Anglice)