sorav

Kurmancî

Navdêr

sorav

1. ruj,
   boyaxa sor (ya pîvazî) ya jin li lêvên xwe didin

   Wê zêde sorav li lêvên xwe daye.
   Hin misilman dibêjin ku sorav heram e.

Herwiha

• sorab
• sorav
• soraw

Bide ber

• gulav

Bikaranîn

Lêker:

• sorav lê dan
• sorav kirin

Navdêr:

• soravlêdan
• soravkirin

Rengdêr:

• soravlêdayî
• soravkirî

Etîmolojî

Ji sor +‎ av.

Jê

• bêsorav
• bêsoravî
• bisorav

Werger

• Almanî:  →  m
• Çînî:  → 
• Fînî: huulipuna (1)
• Fransî:  →  m
• Holendî:  →  m
• Îbranî: ‎ → , ‎
• Îngilîzî:  → ,  → 
• Îtalî:  →  m
• Japonî:  → 
• Koreyî:  →  (),  m
• Portugalî:  →  m
• Rusî: губная помада (gubnája pomáda)
• Spanî:  →  m
• Swêdî:  → 
• Tirkî:  → ,  → 
• Yûnanî:  →  n ()