ನಿರ್ಜಲೀಕರಣ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Pagetype/setindex' not found.
ನಿರ್ಜಲೀಕರಣ (ನೀರಿನ ಕೊರತೆ ) ಎಂಬುದು ದೇಹದಲ್ಲಿನ ದ್ರವಾಂಶದ ಕೊರತೆ. ಅಕ್ಷರಶಃ ಇದರ ಅರ್ಥ ಒಂದು ವಸ್ತುವಿನಿಂದ ನೀರಿನ ಅಂಶ(ಪ್ರಾಚೀನ ಗ್ರೀಕ್:ὕδωρ) ವನ್ನು ಹೊರತೆಗೆಯುವುದು, ಆದಾಗ್ಯೂ ಶರೀರಶಾಸ್ತ್ರದ ಪರಿಭಾಷೆಯ ಪ್ರಕಾರ, ಇದು ಜೀವಿಯೊಂದರಲ್ಲಿರುವ ದ್ರವಾಂಶದ ಕೊರತೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
ನಿರ್ಜಲೀಕರಣದಲ್ಲಿ ಮೂರು ಪ್ರಮುಖ ವಿಧಗಳಿವೆ: ಹೈಪೋಟೋನಿಕ್/ಅವ ಕರ್ಷಣೀಯ (ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ವಿದ್ಯುತ್ವಿಚ್ಛೇದ್ಯ/ಎಲೆಕ್ಟ್ರೋಲೈಟ್ಗಳ ಕೊರತೆ, ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಸೋಡಿಯಂ), ಹೈಪರ್ಟೋನಿಕ್/ಅತಿ ಕರ್ಷಣೀಯ (ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ಜಲ/ನೀರಿನ ಕೊರತೆ), ಹಾಗೂ ಐಸೋಟೋನಿಕ್/ಸಾಮಾನ್ಯ ಕರ್ಷಣೀಯ (ಜಲ/ನೀರು ಹಾಗೂ ವಿದ್ಯುತ್ವಿಚ್ಛೇದ್ಯ/ಎಲೆಕ್ಟ್ರೋಲೈಟ್ಗಳ ಸಮಾನ ಕೊರತೆ).[1] ಮಾನವರಲ್ಲಿ, ಹೆಚ್ಚು ಸಾಧಾರಣವಾಗಿರುವ ನಿರ್ಜಲೀಕರಣದ ವಿಧವೆಂದರೆ ಐಸೋಟೋನಿಕ್/ಸಾಮಾನ್ಯ ಕರ್ಷಣೀಯ (ಐಸೋನಾಟ್ರೆಮಿಕ್ ) ನಿರ್ಜಲೀಕರಣವಾಗಿದೆ ಇದು ಕಾರ್ಯತಃ ಹೈಪೋವಾಲೆಮಿಯಾಗೆ ಸಮಾನವಾಗಿರುತ್ತದಾದರೂ, ಐಸೋಟೋನಿಕ್/ಸಾಮಾನ್ಯ ಕರ್ಷಣೀಯದಿಂದ ಹೈಪೋಟೋನಿಕ್/ಅವ ಕರ್ಷಣೀಯ ಅಥವಾ ಹೈಪರ್ಟೋನಿಕ್/ಅತಿ ಕರ್ಷಣೀಯ ನಿರ್ಜಲೀಕರಣಗಳನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸುವುದು ನಿರ್ಜಲೀಕೃತಗೊಂಡ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಅಗತ್ಯವಾಗಿದೆ. ಶರೀರಶಾಸ್ತ್ರದ ಪ್ರಕಾರ, ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿರುವ ವಿಚಾರವೇನೆಂದರೆ ನಿರ್ಜಲೀಕರಣ ಸ್ಥಿತಿಯು, ಅದರ ಹೆಸರಿನ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಕೇವಲ ಜಲ/ನೀರಿನದ್ದಷ್ಟೇ ಕೊರತೆಯಾಗಿರಬೇಕಿಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಜಲ/ನೀರು ಹಾಗೂ ವಿಲೇಯ/ದ್ರವ್ಯಗಳೆರಡೂ (ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ಸೋಡಿಯಂ) ಸಾಧಾರಣವಾಗಿ ರಕ್ತದ ಪ್ಲಾಸ್ಮಾದಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರಮಾಣಕ್ಕನುಗುಣವಾಗಿ ಬಹುಮಟ್ಟಿಗೆ ಸಮಾನಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ನಷ್ಟವಾಗುತ್ತವೆ.