ზაგროსი

ზაგროსი (სპარს. رشته‌كوه‌های زاگرس‎) — მთათა სისტემა ირანის ტერიტორიაზე. მდებარეობს ირანის მთიანეთის სამხრეთ-დასავლეთით. ნაწილი ერაყის ტერიტორიაზეც ვრცელდება. სიგრძე დაახლოებით 1500 კმ, სიგანე 200-300 კმ. უმაღლესი მწვერვალი 4550 მ (მთა ზარდქუჰი) ქალაქ ისპაანის სიახლოვეს მდებარეობს. მწვერვალებზე მცირე მყინვარებია. ზაგროსი ჩრდილო-დასავლეთიდან სამხრეთ-აღმოსავლეთისაკენ გადაჭიმული ურთიერთპარარელური ქედების სისტემაა. ქედები ერთიმეორისაგან გამოყოფილია ვიწრო, კანიონისებრი ხეობებითა და ქვაბულებით. ჩამოყალიბებულია რამდენიმე ეკოსისტემა, რომელთაგან გამორჩეული ადგილი უკავია ტყისა და ტყე-სტეპის ზონებს. აგებულია მეზოზოური და კაინოზოური კირქვებითა და ფიქლებით. ასაკი ალპის მთების ასაკს უახლოვდება. განვითარებულია კარსტი. მარილიანი ბორცვები და მყინვარები ზაგროსისთვის აგრეთვე ნიშანდობლივი ფორმებია.

ზაგროსი
ზაგროსის უმაღლესი წერტილი — ზარდქუჰი
კოორდინატები: 33°40′00″ ჩ. გ. 47°00′00″ ა. გ.
ქვეყანა	ირანი  ერაყი
უმაღლესი წერტილი	ზარდქუჰი
სიმაღლე	4550 მ
სიგრძე	1500 კმ
სიგანე	200-300 კმ

განვითარებულია მშრალი სუბტროპიკული კლიმატი. ჭარბობს მთა-უდაბნოს ლანდშაფტი. რელიეფის ფორმების ტიპური ერთეულებია: მლაშობები, ტბები და ოაზისები. არის ნავთობის საბადოები. ხარობს ფინიკის პალმა, ვაზი და ციტრუსები.

სოფლის მეურნეობის ნიშნები ზაგროსის მთისწინეთში ჯერ კიდევ ჩვენი წელთაღრიცხვის 9000 წ. შეინიშნება, კერძოდ ქალაქებს: ანშანსა და სუზში. ჯარმო წარმოადგენს ერთადერთ არქეოლოგიურ ძეგლს. აღსანიშნავია აგრეთვე შანიდარის მღვიმე, სადაც აღმოაჩინეს ნეანდერტალელის კვალი.

რესურსები ინტერნეტში

• ზაგროსი — სტატია დიდი რუსული ენციკლოპედიიდან (რუსული)
• ზაგროსი — სტატია ენციკლოპედია ბრიტანიკიდან (ინგლისური)