![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1a/Frankfurter_F%25C3%25BCrstentag_1863_Abschlu%25C3%259Fphoto.jpg/640px-Frankfurter_F%25C3%25BCrstentag_1863_Abschlu%25C3%259Fphoto.jpg&w=640&q=50)
კონფედერაცია
From Wikipedia, the free encyclopedia
კონფედერაცია — ორი ან რამდენიმე სახელმწიფოს ისეთი კავშირი, როდესაც მასში შემავალი სახელმწიფოები სრული სახით ინარჩუნებენ საკუთარ სუვერენიტეტს და საერთაშორისო სამართლის სუბიექტებად რჩებიან. კონფედერაცია თვითონაც მონაწილეობს საერთაშორისო ურთიერთობებში, როგორც სუბიექტი და აქვს საერთაშორისო სამართალსუბიექტის ნიშნები, მაგრამ შეზღუდული სახით. კონფედერაციის ჩამოყალიბება ფორმდება საერთაშორისო ხელშეკრულებით, რომლის საფუძველზეც კონფედერაციას გადაეცემა უფლებამოსილება გარკვეულ სფეროებში. ჩვეულებრივ, ეს სფეროებია:
შესაძლოა მათ განეკუთვნებოდეს აგრეთვე საფინანსო პოლიტიკა და ა.შ. მაგრამ იმის გამო, რომ კონფედერაციის წევრი სახელმწიფოები სუვერენიტეტს ინარჩუნებენ, გადაწყვეტილებები მისთვის გადაცემული კომპეტენციის ფარგლებშიც მისი ყველა სუბიექტის თანხმობის შემთხვევაში მიიღება.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1a/Frankfurter_F%C3%BCrstentag_1863_Abschlu%C3%9Fphoto.jpg/640px-Frankfurter_F%C3%BCrstentag_1863_Abschlu%C3%9Fphoto.jpg)
კონფედერაციის წევრ სახელმწიფოთა შორის ურთიერთობები, ასევე ურთიერთობა და ძალაუფლების გადანაწილება წევრ სახელმწიფოებსა და კონფედერაციის ცენტრალურ მთავრობას შორის განსხვავებულია. ზოგიერთი კონფედერაცია, თავისი ორგანიზების ფორმით, ძალიან ჰგავს საერთაშორისო ორგანიზაციებს. არსებობს ასევე კონფედერაციები, რომლებიც ფედერალურ სისტემებს მოგვაგონებს. ვინაიდან წევრი სახელმწიფოები ინარჩუნებენ თავიანთ სუვერენულობას, მათ აქვთ კონფედერაციული კავშირიდან გამოყოფის უფლება.
კონფედერაციის ორგანოები იქმნება იმის მიხედვით, თუ რა კომპეტენცია განუსაზღვრეს სუბიექტმა სახელმწიფოებმა, თუმცა კონფედერაციის ცენტრალური ორგანოები სრული სახით მაინც არ ემსგავსება სახელმწიფო ხელისუფლების ორგანოებს, რადგან მათი გადაწყვეტილებების განხორციელება დამოკიდებულია სუბიექტების ნებაზე, რომლებსაც შეუძლიათ უარი განაცხადონ კონფედერაციის მიერ მიღებული გადაწყვეტილების რეალიზაციაზე.
ფედერალური სისტემისგან განსხვავებით, კონფედერაციის ცენტრალური ხელისუფლება, როგორც წესი, ბევრად სუსტია. კონფედერაციის მთავრობის მიერ, ერთპალატიან საკანონმდებლო ორგანოში (წევრი სახელმწიფოების საბჭოში) მიღებული გადაწყვეტილებები, მხოლოდ წევრი სახელმწიფოების მიერ იმპლემენტაციის შემდეგ შედის ძალაში. ამდენად, მათ აქვთ არა კანონის ზემოქმედება, არამედ უფრო სახელმწიფოთა შორის შეთანხმებას წარმოადგენს. ამასთანავე, გადაწყვეტილებების მიღება მთავრობაში ხდება არა ხმის მიცემით, არამედ კონსესუსის პრინციპით. ისტორიულად, მსგავსი შეზღუდვები, დროთა განმავლობაში ქმნის დაძაბულობას, რომელსაც შედეგად ფედერალური სისტემის ჩამოყალიბება მოსდევს, როგორც ამას ადგილი ჰქონდა აშშ-ს, შვეიცარიის და გერმანიის შემთხვევაში.
კონფედერაცია გარდამავალი ტიპის რთული სახელმწიფოა, რომელიც ზოგიერთი გამონაკლისის გარდა ან ფედერაციაში გადაიზრდება (აშშ 1776–1787, შვეიცარია 1815–1848), ან იშლება (გამბია და სენეგალი 1982–1989).