Ávarpsfall
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ávarpsfall (vocativus) er fall í málfræði sem tekur gildi þegar nafnið er sagt í beinni ræðu, það er að segja þegar viðkomandi er ávarpaður. Orðið „ávarp“ er sumpart ónákvæmt í íslensku og getur þýtt eins konar ræða (samanber „nýársávarp forseta“) en fallið hefur ekkert með ræðu að gera.
Föll í málfræði |
---|
Íslensk föll |
Nefnifall Þolfall Þágufall Eignarfall Ávarpsfall Tímaeignarfall |
Föll í öðrum tungumálum |
Áhrifsfall |
Enn fremur er ljóst að sumir myndu skilja orðið „ávarp“ þannig að aðeins þegar einstaklingur er nefndur á nafn í upphafi samtals sé hann ávarpaður enn ávarpsfallið er notað út allt samtalið í flestum þeim tungumálum sem hann er notaður og mætti því ef til vill fremur nefna viðmælendafall eða annarar persónu fall. Hjástæð (við nafn viðkomandi) lýsingarorð og titilorð svo sem herra eða frú eru ennfremur sett í ávarpsfall.