Hiti

Fyrir þann hita sem maður fær þegar maður er veikur, sjá hiti (sjúkdómsástand).

Hiti er mæling á þeirri hreyfiorku sem býr í óreiðukenndri hreifingu efniseinda (frumeinda, rafeinda, og sameinda). Orkan sem býr í þessari hreyfingu kallast varmi og hún streymir frá heitum hlutum til kaldari hluta. Kuldi er skortur á hita.

Heitari hluti málmsins geislar ljósi sem hann myndi venjulega gleypa (sjá: algeislun)

Umbreytingarformúlur

Úr	í	Formúla
Selsíus	Fahrenheit	°F = °C · 1,8 + 32
Fahrenheit	Selsíus	°C = (°F – 32) / 1,8
Selsíus	Kelvin	K = °C + 273,15
Kelvin	Selsíus	°C = K – 273,15
1 °C = 1 K og 1 °C = 1,8 °F

Hitastig er mælt með hitamæli. Algengustu mælikvarðarnir eru selsíus og Fahrenheit, en SI-mælieiningin sem notuð er í vísindum er kelvin, táknuð með K.

Alkul er lægsti hugsanlegi hiti og jafngildir 0 K eða -273,15 °C.

Tengt efni

• Eðlisvarmi
• Varmi