Hreyfiorka

Hreyfiorka er orka sem hlutur býr yfir sökum hreyfingar sinnar. Hún er skilgreind sem sú vinna sem þarf til að koma kyrrstæðum hlut af ákveðnum massa á tiltekna hreyfingu. Til að hluturinn geti staðnæmist aftur þarf að beita hann sömu vinnu í neikvæða stefnu. SI-mælieining hreyfiorku er júl ${\displaystyle [J]}$ þar sem júl er: ${\displaystyle {\rm {J={}{\rm {{\frac {kg\cdot m^{2}}{s^{2}}}=N\cdot m={\rm {Pa\cdot m^{3}={}{\rm {W\cdot s=C\cdot V}}}}}}}}}$

Vagnar rússíbana ná hámarks hreyfiorku í neðstu stöðu brautarinnar. Þegar vagnarnir fara upp næstu brekku verður hreyfiorkan að stöðuorku vegna þyngdaraflsins. Summa hreyfiorku og stöðuorku í kerfinu helst óbreytt ef áhrif núnings eru hverfandi.

Í sígildri aflfræði er hreyfiorka hlutar af massa m á hraðanum v gefin með formúlunni:
${\displaystyle E_{k}={\frac {1}{2}}\cdot m\cdot v^{2}}$

  Þessi eðlisfræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.