Viktor Emmanúel 3.
Konungur Ítalíu frá 1900–1946 / From Wikipedia, the free encyclopedia
Viktor Emmanúel 3. (11. nóvember 1869 – 28. desember 1947) var konungur Ítalíu frá þeim 29. júlí árið 1900 þar til hann sagði af sér 9. maí 1946. Hann gerði auk þess tilkall til krúna Eþíópíu og Albaníu en hlaut ekki alþjóðlega viðurkenningu sem handhafi þeirra titla. Á langri valdatíð hans (nærri því 46 árum) sem hófst með morðinu á föður hans Úmbertó 1. barðist Ítalía í tveimur heimsstyrjöldum. Valdatími hans spannaði auk þess fæðingu, þróun og hrun ítalsks fasisma.
| ||||
Viktor Emmanúel 3. | ||||
Ríkisár | 29. júlí 1900 – 9. maí 1946 | |||
Skírnarnafn | Vittorio Emanuele Ferdinando Maria Gennaro di Savoia | |||
Fæddur | 11. nóvember 1869 | |||
Napólí, Ítalíu | ||||
Dáinn | 28. desember 1947 (78 ára) | |||
Alexandría, Egyptalandi | ||||
Gröf | Vicoforte-klaustur, Ítalíu | |||
Undirskrift | ||||
Konungsfjölskyldan | ||||
Faðir | Úmbertó 1. | |||
Móðir | Margrét af Savoja | |||
Drottning | Elena af Svartfjallalandi | |||
Börn |
|
Viktor Emmanúel steig af stóli árið 1946 og eftirlét krúnuna syni sínum, Úmbertó 2. í þeirri von að nýr konungur gæti unnið stuðning almennings í þjóðaratkvæðagreiðslu um það hvort rétt væri að leysa upp konungsembættið og gera Ítalíu að lýðveldi. Ítalir kusu að endingu að leysa upp konungveldið. Viktor Emmanúel fór í útlegð til Alexandríu í Egyptalandi, lést þar næsta ár og var grafinn þar uns líki hans var skilað til Ítalíu árið 2017.
Ítalir kölluðu Viktor Emmanúel Il Re soldato (Dátakonunginn) þar sem hann leiddi þjóðina í báðum heimsstyrjöldunum, og Il Re vittorioso (konunginn sigursæla) vegna sigurs Ítala í fyrri heimsstyrjöldinni.[1] Hann var einnig kallaður Sciaboletta („litla sverð“) vegna þess hve smávaxinn hann var.