Nothofagus eða lenjur, einnig suðurbeyki,[1] er ættkvísl trjáa sem hefur útbreiðslu syðst í Suður-Ameríku, Nýja-Sjálandi, Ástralíu og Nýju-Gíneu ásamt Kyrrahafseyjum.
Staðreyndir strax Lenjur Tímabil steingervinga: Snið:Steingervingatímabil síð Campania til nútími, Vísindaleg flokkun ...
Lenjur Tímabil steingervinga: Snið:Steingervingatímabil síð Campania til nútími
Nothofagus beardmorensis (útdauð) (Antarctíka, annað hvort~3 milljón eða ~15 milljón ára gömul), sjá Antarctica#Neogene Period (23–0.05 mya) og Meyer Desert Formation biota[8][9]
Nýlega hefur verið sett fram tillaga að endurskoðun á flokkun Nothofagaceae þar sem undirættkvíslirnar eru settar sem sjálfstæðar ættkvíslir.[10] Þessi endurskoðun breytir litlu [11][12] og hefur ekki verið samþykkt fyrir utan Nýja Sjáland.
Cyttaria, ættkvísl asksveppa sem finnast á eða eru í tengslum við Nothofagus
Bjarni Diðrik Sigurðsson. „Náttúruskógar í Síle í S-Ameríku“(PDF). www.skog.is. Skógræktarritið 2015. Reykjavík: Skógræktarfélag Íslands. bls.58. Sótt 5. desember 2019. „Lenjur hafa einnig verið nefndar suðurbeyki, en þær voru lengi taldar af beykiætt og þar með fjarskyldir ættingjar evrópska skógarbeykisins (Fagus sylvatica).“
Carpenter, RJ; Bannister, JM; Lee, DE; Jordan, GJ (2014). „Nothofagus subgenus Brassospora (Nothofagaceae) leaf fossils from New Zealand: A link to Australia and New Guinea?“. Botanical Journal of the Linnean Society. 174 (4): 503–515. doi:10.1111/boj.12143.
Jordan, GJ (1999). „A new Early Pleistocene species of Nothofagus and the climatic implications of co-occurring Nothofagus fossils“. Australian Systematic Botany. 12 (6): 757–765. doi:10.1071/sb98025.
Heenan, P.B.; Smissen, R.D. (2013). „Revised circumscription of Nothofagus and recognition of the segregate genera Fuscospora, Lophozonia, and Trisyngyne (Nothofagaceae)“. Phytotaxa. 146 (1): 1–31. doi:10.11646/phytotaxa.146.1.1.
Hill, RS; Jordan, GJ; Macphail, MK (2015). „Why we should retain Nothofagus sensu lato“. Australian Systematic Botany. 28 (3): 190–193. doi:10.1071/sb15026.