Gljáþinur (Abies mariesii, á japönsku, オオシラビソ eða アオモリトドマツ, Oh-shirabiso, eða Aomori-todomatsu) er þintegund ættuð úr fjöllum mið og norður Honshū, Japan. Hann vex 750 til 1,900 metra hæð á norður Honshū, og 1,800 til 2,900 m á mið Honshū, alltaf í tempruðum regnskógum með mikilli úrkomu og svölum, rökum sumrum, og mjög mikilli snjókomu á vetrum.
Gljáþinur | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ástand stofns | ||||||||||||
Vísindaleg flokkun | ||||||||||||
| ||||||||||||
Tvínefni | ||||||||||||
Abies mariesii Mast. | ||||||||||||
Samheiti | ||||||||||||
Pinus mariesii (Mast.) Voss |
Þetta er meðalstórt sígrænt tré, um 15 til 30 metra hátt, með stofnþvermál að 0.8 metrar, smærra og stundum runnkenndur við trjálínu. Barrið er nálarlaga, flatt, 1.5 til 2 sm langt og 2 mm breitt og 0.5 mm þykkt, matt dökk grænt að ofan, og með tvær hvítar loftaugarákir að neðan, og lítið eitt sýlt í endann. Barrið er í spíral eftir sprotanum, en það er breytilega undið neðst svo þau liggja flöt til hvorrar hliðar og ofan á sprotanum, með engin undir. Sprotarnir eru rauðgulir með þéttri lauelskenndri hæringu. Könglarnir eru 5 til 11 sm langir og 3 til 4 sm breiðir, dökk purpurabláir fyrir þroska; hreisturblöðkurnar eru stuttar, og faldar í lokuðum könglinum. Vængjuð fræin losna er köngullinn sundrast við þroska um 6 til 7 mánuðum eftir frjóvgun.
Gljáþinur er náskyldur silfurþini A. amabilis frá Kyrrahafsströnd Norður Ameríku, sem greinist frá gljáþin með aðeins lengra barri 2 til 4.5 sm og lengri könglum: 9 til 17 sm langir.
Gljáþinur er nefndur eftir enska plöntusafnaranum Charles Maries (1851–1902), sem kom með tegundina til Bretlands 1879.[2]
Tilvísanir
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.