![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/ba/Charles_Michel_%252849467991288%2529.jpg/640px-Charles_Michel_%252849467991288%2529.jpg&w=640&q=50)
Charles Michel
Forsætisráðherra Belgíu og forseti Evrópska ráðsins / From Wikipedia, the free encyclopedia
Charles Yves Jean Ghislaine Michel (f. 21. desember 1975) er belgískur stjórnmálamaður, núverandi forseti leiðtogaráðs Evrópusambandsins og fyrrverandi forsætisráðherra Belgíu.
Charles Michel | |
---|---|
![]() | |
Forseti evrópska ráðsins | |
Núverandi | |
Tók við embætti 1. desember 2019 | |
Forveri | Donald Tusk |
Forsætisráðherra Belgíu | |
Í embætti 11. október 2014 – 27. október 2019 | |
Þjóðhöfðingi | Filippus |
Forveri | Elio Di Rupo |
Eftirmaður | Sophie Wilmès |
Persónulegar upplýsingar | |
Fæddur | 21. desember 1975 (1975-12-21) (48 ára) Namur, Belgíu |
Þjóðerni | Belgískur |
Stjórnmálaflokkur | Umbótahreyfingin Evrópski þjóðarflokkurinn |
Maki | Amélie Derbaudrenghien |
Börn | 3 |
Háskóli | Fríháskólinn í Brussel Háskólinn í Amsterdam |
Michel er sonur Louis Michel, sem einnig er þekktur belgískur stjórnmálamaður. Charles varð þróunarsamstarfsráðherra Belgíu árið 2007 og gegndi því embætti þar til hann var kjörinn formaður Umbótahreyfingarinnar (franska: Mouvement Réformateur) árið 2011. Eftir þingkosningar árið 2014 varð Umbótahreyfingin þriðji stærsti flokkurinn á belgíska þinginu. Eftir stjórnarmyndunarviðræður varð Michel forsætisráðherra í stjórnarsamstarfi Umbótahreyfingarinnar, Nýja flæmska bandalagsins, Opinna flæmskra frjálsyndismanna og demókrata og Kristilega demókratíska og flæmska flokksins. Hann tók við embætti þann 11. október 2014 og var þá yngsti forsætisráðherra Belgíu frá árinu 1845.
Í desember árið 2018 hrundi ríkisstjórn Michels vegna ósættis um alþjóðasamþykkt Sameinuðu þjóðanna um málefni flóttamanna sem leiddi til þess að Nýja flæmska bandalagið sleit stjórnarsamstarfinu. Michel sagði í kjölfarið af sér en sat þó áfram í embætti fram að nýjum kosningum.[1] Í kosningunum tapaði Umbótahreyfingin þingsætum en Michel sat áfram í embætti á meðan unnið var að stofnun nýrrar stjórnar. Nokkrum vikum eftir kosningarnar var Michel útnefndur í embætti forseta leiðtogaráðs Evrópusambandsins. Hann tók við embættinu þann 1. desember sama ár.[2]