From Wikipedia, the free encyclopedia
Ասիայի ազգերի գավաթը միջազգային ֆուտբոլային մրցաշար է, որին մասնակցում են ասիական ֆուտբոլային հավաքականները։ Այն երկրորդ ամենահին մայրցամաքային գավաթն է աշխարհում Կոպա Ամերիկայից հետո։ Մրցաշարի հաղթող թիմը դառնում է Ասիայի չեմպիոն և ավտոմատ կերպով մասնակցում է Կոնֆեդերացիաների գավաթին։
Ֆուտբոլի Ասիայի գավաթ անգլ.՝ AFC Asian Cup | |
---|---|
Հիմնվել է | 1956 |
Ակումբների քանակ | 24 (եզրափակիչ մրցաշար) 47 (որակավորման փուլ) |
Ներկայիս չեմպիոն | Կատար (1-ին տիտղոս) |
Ամենատիտղոսավոր թիմ | Ճապոնիա (4 տիտղոս) |
Պաշտոնական կայք | Պաշտոնական կայքը |
Ֆուտբոլի Ասիայի գավաթ 2015 |
Ասիայի գավաթը առաջին անգամ անցկացվել է 1956 թվականին Հոնկոնգում և դրանից հետո անցկացվել է 4 տարին մեկ մինչև 2004 թվականի գավաթը։ Այնուամենայնիվ, Ասիայի գավաթի տարիներին անցկացվում էին նաև Եվրոպայի առաջնությունը և Ամառային օլիմպիական խաղերը, և կազմակերպիչները որոշեցին փոխել անցկացման տարիները ավելի քիչ իրադարձություններով լի տարի, և 2004 թվականից հետո հաջորդ Ասիայի գավաթը անցկացվեց 2007 թվականին, որից հետո նույնպես գավաթները սկսեցին անցկացվել 4 տարին մեկ։
Ասիայի ֆուտբոլի կոնֆեդերացիայի ստեղծումից 2 տարի անց՝ 1954 թվականին առաջին անգամ անցկացվեց Ասիայի գավաթը Հոնկոնգում։ 1956-ից 1964 թվականներին գավաթին մասնակցում էին 4 երկրներ՝ գավաթի հյուրընկալող երկիրը և Կենտրոնական, Արևելյան ու Արևմտյան Ասիաների գավաթների հաղթողները։ Իրանը հաղթեց 1968, 1972 և 1976 թվականների Ասիայի գավաթները[1]։
1980 թվականին Քուվեյթը դարձավ առաջին արաբական հավաքականը, որը հաղթել է Ասիայի գավաթում, ինչին հաջորդեցին Սաուդյան Արաբիայի՝ 1984 և 1988 թվականների տպավորիչ հաղթանակները[1]։
Ճապոնիան Ասիայի գավաթի ամենատիտղոսակիր հավաքականն է։ Նրանք հաղթել են 1992, 2000, 2004, 2011 թվականների գավաթները[2]։
2007 թվականին Ավստրալիան առաջին անգամ մասնակցեց Ասիայի գավաթին, սակայն դուրս մնաց քառորդ եզրափակչից, իսկ գավաթը իր պատմության մեջ առաջին անգամ հաղթեց Իրաքը[3]։
2011 թվականի Ասիայի գավաթին Ավստրալիան հասավ մինչև եզրափակիչ, սակայն պարտվեց Ճապոնիային լրացուցիչ ժամանակում[4]։ 2015 թվականի գավաթը առաջին անգամ անցկացվեց Ավստրալիայում[5]։ Ավստրալիան և Հարավային Կորեան հասան եզրափակիչ, և Ավստրալիան հաղթեց լրացուցիչ ժամանակում 2-1 հաշվով[6]։
Եզրափակիչ մրցաշարը անցկացվում է 2 փուլով՝ խմբային փուլ և փլեյ-օֆֆ։ Խմբային փուլի ամեն խմբում մրցում են 4 թիմ, որոնք իրար մեջ խաղում են 3-ական խաղ։ Խմբի հաղթողն ու երկրորդ տեղ գրաված թիմն անցնում են փլեյ-օֆֆ։ Փլեյ-օֆֆ-ում 8 թիմերը զույգերով խաղում են 1 խաղ, իսկ հաղթողներն անցնում են հաջորդ փուլ։ Այսպես քառորդ եզրափակչից եզրափակիչ, որտեղ մրցող 2 թիմերի միջև որոշվում է գավաթի հաղթողը։ 2019 թվականից Ասիայի գավաթին կմասնակցի 16-ի փոխարեն 24 թիմ։
Տարի | Հյուրընկալող
երկիր |
Եզրափակիչ | 3-րդ տեղի խաղ | Թիմերի
քանակ | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Չեմպիոն | Հաշիվ | Երկրորդ տեղ | Երրորդ տեղ | Հաշիվ | Չորրորդ տեղ | ||||||
1956 | Հոնկոնգ | Հարավային | շրջանային
համակարգ |
Իսրայել | Հոնկոնգ | շրջանային
համակարգ |
Հարավային
Վիետնամ |
4 | |||
1960 | Հարավային Կորեա | Հարավային | շրջանային
համակարգ |
Իսրայել | Թայվան | շրջանային
համակարգ |
Հարավային
Վիետնամ |
4 | |||
1964 | Իսրայել | Իսրայել | շրջանային
համակարգ |
Հնդկաստան | Հարավային | շրջանային
համակարգ |
Հոնկոնգ | 4 | |||
1968 | Իրան | Իրան | շրջանային
համակարգ |
Մյանմա | Իսրայել | շրջանային
համակարգ |
Թայվան | 5 | |||
1972 | Թաիլանդ | Իրան | 2–1 աժ | Հարավային | Թաիլանդ | 2–2 աժ
(5–3) պեն |
Կամբոջա | 6 | |||
1976 | Իրան | Իրան | 1–0 | Քուվեյթ | Չինաստան | 1–0 | Իրաք | 6 | |||
1980 | Քուվեյթ | Քուվեյթ | 3–0 | Հարավային | Իրան | 3–0 | Հյուսիսային | 10 | |||
1984 | Սինգապուր | Սաուդյան | 2–0 | Չինաստան | Քուվեյթ | 1–1(5–3) պեն | Իրան | 10 | |||
1988 | Կատար | Սաուդյան | 0–0 աժ
(4–3) պեն |
Հարավային | Իրան | 0–0(3–0) պեն | Չինաստան | 10 | |||
1992 | Ճապոնիա | Ճապոնիա | 1–0 | Սաուդյան | Չինաստան | 1–1(4–3) պեն | ԱՄԷ | 8 | |||
1996 | ԱՄԷ | Սաուդյան | 0–0 աժ
(4–2) պեն |
ԱՄԷ | Իրան | 1–1(3–2) պեն | Քուվեյթ | 12 | |||
2000 | Լիբանան | Ճապոնիա | 1–0 | Սաուդյան | Հարավային | 1–0 | Չինաստան | 12 | |||
2004 | Չինաստան | Ճապոնիա | 3–1 | Չինաստան | Իրան | 4–2 | Բահրեյն | 16 | |||
2007 | Ինդոնեզիա | Իրաք | 1–0 | Սաուդյան | Հարավային | 0–0 աժ
(6–5) պեն |
Ճապոնիա | 16 | |||
2011 | Կատար | Ճապոնիա | 1–0 աժ | Ավստրալիա | Հարավային | 3–2 | Ուզբեկստան | 16 | |||
2015 | Ավստրալիա | Ավստրալիա | 2–1 աժ | Հարավային | ԱՄԷ | 3–2 | Իրաք | 16 | |||
2019 | ԱՄԷ | — | — | — | — | 24 |
Թիմ | Հաղթող | Երկրորդ տեղ | Երրորդ տեղ | Չորրորդ տեղ |
---|---|---|---|---|
Ճապոնիա | 4 (1992, 2000, 2004, 2011) | – | – | 1 (2007) |
Սաուդյան Արաբիա | 3 (1984, 1988, 1996) | 3 (1992, 2000, 2007) | – | – |
Իրան | 3 (1968, 1972, 1976) | – | 4 (1980, 1988, 1996, 2004) | 1 (1984) |
Հարավային Կորեա | 2 (1956, 1960) | 4 (1972, 1980, 1988, 2015) | 4 (1964, 2000, 2007, 2011) | – |
Իսրայել | 1 (1964) | 2 (1956, 1960) | 1 (1968) | – |
Քուվեյթ | 1 (1980) | 1 (1976) | 1 (1984) | 1 (1996) |
Ավստրալիա | 1 (2015) | 1 (2011) | – | – |
Իրաք | 1 (2007) | – | – | 2 (1976, 2015) |
Չինաստան | – | 2 (1984, 2004) | 2 (1976, 1992) | 2 (1988, 2000) |
ԱՄԷ | – | 1 (1996) | 1 (2015) | 1 (1992) |
Հնդկաստան | – | 1 (1964) | – | – |
Մյանմա | – | 1 (1968) | – | – |
Հոնկոնգ | – | – | 1 (1956) | 1 (1964) |
Թայվան | – | – | 1 (1960) | 1 (1968) |
Թաիլանդ | – | – | 1 (1972) | – |
Հարավային Վիետնամ/ Վիետնամ | – | – | – | 2 (1956, 1960) |
Կամբոջա | – | – | – | 1 (1972) |
Հյուսիսային Կորեա | – | – | – | 1 (1980) |
Բահրեյն | – | – | – | 1 (2004) |
Ուզբեկստան | – | – | – | 1 (2011) |
Ֆեդերացիա (Շրջան) | Չեմպիոն(ներ) | Քանակ |
---|---|---|
ԱԵԱՖՖ (Արևելյան Ասիա) | Ճապոնիա (4), Հարավային Կորեա (2) | 6 տիտղոս |
ԱՄԱՖՖ (Արևմտյան Ասիա) | Սաուդյան Արաբիա (3), Քուվեյթ (1), Իրաք (1) | 5 տիտղոս |
ԿԱՖԱ (Կենտրոնական Ասիա) | Իրան (3) | 3 տիտղոս |
ԱՖՖ (Հարավարևելյան Ասիա) | Ավստրալիա (1) | 1 տիտղոս |
ՀԱՖՖ (Հարավային Ասիա) | — | — |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.