![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c8/Anne_Robert_Jacques_Turgot.jpg/640px-Anne_Robert_Jacques_Turgot.jpg&w=640&q=50)
Քաղաքական աշխարհագրություն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Քաղաքական աշխարհագրություն, հասարակական աշխարհագրական գիտություն, որն ուսումնասիրում է քաղաքաաշխարհագրական երևույթների և գործընթացների տարածական ընդգրկման օրինաչափությունները:
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c8/Anne_Robert_Jacques_Turgot.jpg/320px-Anne_Robert_Jacques_Turgot.jpg)
Քաղաքական աշխարհագրության ուսումնասիրման օբյեկտներն են պետությունների.
- քաղաքական և պետական կարգի առանձնահատկությունները
- կառավարման համակարգը
- վարչատարածքային կառուցվածքը
- պետական տարածքների ձևավորման պատմությունը
- քաղաքաաշխարհագրական դիրքը և սահմանները
- բնակչության սոցիալական, կրոնական և ազգային կազմի ուսումնասիրությունը
- կուսակցությունները և քաղաքական ուժերը
- քաղաքական ընտրությունների աշխարհագրական առանձնահատկությունների բացահայտումը և այլն։
Քաղաքական աշխարհագրությունը գտնվում է տարբեր գիտությունների շփման գոտում, ինչի շնորհիվ սերտ կապեր ունի տարբեր հասարակական գիտությունների հետ։ Քաղաքագիտության, պատմության, հասարակագիտության, սոցիոլոգիայի, միջազգային և պետական իրավունքի հետ ունեցած կապերի շնորհիվ քաղաքական աշխարհագրությունը, արդեն իսկ, հասաարակական կյանքի բաղկացուցիչն է։ Միևնույն ժամանակ, այս գիտությունը ընդգրկված է աշխարհագրական գիտությունների կազմում, քանի որ հետազոտության նպատակներից են նաև սոցիալ-տնտեսական տարածաքային միավորների և դրանց բաղադրիչների միջև առկա կապերի ուսումնասիրությունը։
«Քաղաքական աշխարհագրություն» հասկացության հեղինակը 18-րդ դարի ֆրանսիացի տնտեսագետ և քաղաքական գործիչ Ժակ Տյուրգոն է[1]։ Ի սկզբանե, Տյուրգոն այդ ընդհանրական հասկացությունն օգտագործում էր ֆիզիկական և մշակութային աշխարհագրության ու քաղաքական գործընթացների միջև առկա կապերը բացատրելու նպատակով։ Որպես ինքնուրույն գիտություն, քաղաքական աշխարհագրությունն սկսել է զարգանալ 19-րդ դարի վերջում և 20-րդ դարի սկզբում։