Պոնգ Ջուն Հո

Բոն Ջուն Հո (կորեերեն՝ 봉준호, սեպտեմբերի 14, 1969(1969-09-14)^[1][2], Դեգու), հարավկորեացի ռեժիսոր և սցենարիստ։ Նա միջազգային ճանաչում է ձեռք բերել իր երկրորդ գեղարվեստական ֆիլմի` «Սպանության հիշողություններ» սլեշեր քրեական դրամայի շնորհիվ (2003), մինչև իր հաջորդ` «Տանտերը» (2006) և «Ձյան միջով» (2013) ֆիլմերի կոմերցիոն հաջողությունը, որոնք երկուսն էլ ընդգրկվել են Հարավային Կորեայի երբևէ ամենաբարձր եկամուտ ունեցած ֆիլմերի ցանկում^[6]։

Պոնգ Ջուն Հո
Ծննդյան թիվ՝	սեպտեմբերի 14, 1969(1969-09-14)[1][2] (55 տարեկան)
Ծննդավայր՝	Դեգու
Քաղաքացիություն՝	Հարավային Կորեա
Մասնագիտություն՝	կինոռեժիսոր, սցենարիստ, քաղաքական գործիչ և հեռուստատեսային պրոդյուսեր
Պարգևներ՝	[3] Ոսկե արմավենի [4] [5] Ho-Am Prize in the Arts? և Grand Bell Awards?
IMDb։	ID 0094435

Նրա նկարահանած երկու ֆիլմերը մասնակցել են Կաննի կինոփառատոնի մրցութային ծրագրերին. «Օկչա» ֆիլմի պրեմիերան կայացել է Կաննի 2017 թվականի կինոփառատոնի ժամանակ, իսկ «Մակաբույծ» ֆիլմն արժանացել է Կաննի 2019 կինոփառատոնի Ոսկե արմավենու ճյուղ մրցանակին^[7]։ Նա դարձել է առաջին կորեացի ռեժիսորը, որ արժանացել է այս մրցանակին^[8]։ «Մակաբույծն» արժանացել է նաև 77-րդ Ոսկե գլոբուս մրցանակաբաշխության Լավագույն օտարալեզու ֆիլմ անվանակարգի մրցանակին, իսկ Պոնգն առաջադրվել է Լավագույն ռեժիսոր և Լավագույն սցենարիստ անվանակարգերում^[9]։ «Մակաբույծ» ֆիլմն Օսկարի 92-րդ մրցանակաբաշխությանն առաջադրվել է Լավագույն օտարալեզու ֆիլմ անվանակարգում և դարձել հարավկորեական առաջին ֆիլմը, որ այս մրցանակաբաշխությանն առաջադրվել է որևէ անվանակարգում. Պոնգն առաջադրվել է Օսկարի Լավագույն ռեժիսոր, Լավագույն սցենար և Լավագույն ֆիլմ անվանակարգերում։ Պոնգը չորրորդ ասիացի ռեժիսորն է Հիրոշի Տեշիգահարայից, Ակիրա Կուրոսավայից և Էնգ Լիից հետո, որն առաջադրվում է Օսկարի լավագույն ռեժիսոր անվանակարգում և առաջին հարավկորեացի ռեժիսորն է, որն առաջադրվում է այս մրցանակաբաշխությանը։

2017 թվականին Metacritic անգլալեզու ագրեգատոր կայքը Պոնգին 21-րդ դարի 25 լավագույն ռեժիսորների ցանկում դասել է 16-րդ տեղում^[10]։ Նրա ֆիլմերում առկա են սոցիալական թեմաներ, ժանրերի խառնուրդ, սև հումոր և տրամադրության հանկարծակի փոփոխություններ^[11][12]։

Վաղ կյանք

Պոնգ Ջուն Հոն ծնվել է 1969 թվականին, Դեգուում, Հարավային Կորեայում, ընտանիքի չորս երեխաներից ամենակրտսերն է^[13]։ Նրա հայրը` Պոնգ Սան Գհունը, գրաֆիկական դիզայներ էր, պրոֆեսոր, Ազգային ֆիլմարտադրության արվեստի բաժնի ղեկավար (մահացել է 2017 թվականին), իսկ մայրը` Փարք Սոյանգը, տնտային տնտեսուհի էր. նա կորեացի ժամանակակից հայտնի հեղինակ Փարք Թևոնի երկրորդ դուստրն է^[13]։ Պոնգի մայրական կողմի պապը` Փարք Թևոնը, հայտնի է եղել Ճապոնական գաղութացման ժամանակաշրջանում։ Նա առավել հայտնի է դարձել իր «Մեկ օր վիպասան Գուբոյի կյանքով» գրքով և 1950 թվականին Հյուսիսային Կորեայից հրաժարվելու համար<sup>[13][14]</sup>։ Նրա ավագ եղբայրը` Պոնգ Հունսուն, Սեուլի ազգային համալսարանում անգլերենի պրոֆեսոր է, իսկ ավագ քույրը` Պոնգ Հիհին, նորաձևության դիզայներ է և Ազգային մշակութային ասոցիացիայի տնօրենը։ Նրա կինը Հուն Սունյանգն է, իսկ որդին` Պոնգ Հիոմինը։

Երբ Պոնգը սովորում էր տարրական դպրոցում, նրա ընտանիքը տեղափոխվել է Սեուլ` բնակություն հաստատելով Հանգան գետի մոտակայքում^[14]։ Պոնգը ընդունվել է Յոնսեյ համալսարանը 1988 թվականին՝ մասնագիտանալով սցիոլոգիայում^[13]։ Ուսանողական տարիներին ակտիվորեն մասնակցել է Հարավային Կորեայի դեմոկրատական շարժման բողոքի ցույցերին^[13][15]։

Երկու տարի ծառայել է Հարավային Կորեայի զինված ուժերում` մինչև 1992 թվականին կրկին քոլեջ վերադառնալը^[13]։ Հարևան համալսարանների ուսանողների հետ համահիմնադրել է Դեղին դուռ անունով կինոակումբ^[13]։ Որպես ակումբի անդամ Պոնգը ստեղծել է իր առաջին ֆիլմերը, այդ թվում անիմացիոն «Փնտրելով դրախտը» և կարճամետրաժ «Սպիտակ մարդը» ֆիլմերը^[13]։ Յոնսեյ համալսարանն ավարտել է 1995 թվականին^[13]։

Վաղ 1990-ականներին Պոնգը ավարտել է Կորեայի ֆիլմագրության ակադեմիայի երկամյա ծրագիրը։ Այդ ընթացքում նկարահանել է 16 մմ-անոց կարճամետրաժ բազմաթիվ ֆիլմեր։ Նրա ավարտական ֆիլմերը` «Հիշողություն` շրջանակի միջից» և «Անհեթեթությունը», ցուցադրվել են Վանկուվերի և Հոնկոնգի միջազգային կինոփառատոններում։ Նա նաև համագործակցել է իր կուրսընկերների հետ. համագործակցություններից հատկապես հայտնի է «2001 Imagine» ֆիլմը, որը նկարահանել է նրա ընկեր Հանգ Հուն Հուանը։ Պոնգը նաև եղել է Հոի Էքուանի «Ձայներ երկնքից ու երկրից» և «Խաղողի սերմի սերը» ֆիլմերի լուսավորողը^[11]։

Կարիերա

Ավարտելուց հետո նա հաջորդ հինգ տարիներն անց է կացրել այլ ռեժիսորների հետ համագործակցելով։ Եղել է «Յոթ պատճառ, թե ինչու է գարեջուրն ավելի լավ, քանի սիրեկանը» ֆիլմի համասցենարիստը, «Կակտուս մոթել» ֆիլմի սցենարիստն ու ռեժիսորի օգնականը և «Ուրվական նավահանգիստը» ֆիլմի սցենարի հեղինակը^[11]։

Ֆիլմագրություն

Գեղարվեստական ֆիլմեր

Տարի	Ֆիլմ	Հանդես է եկել որպես
		Ռեժիսոր	Սցենարիստ	Պրոդյուսեր
1997	Կակտուս մոթել	Ոչ	Այո	Ոչ
1999	Ուրվականը. սուզանավը	Ոչ	Այո	Ոչ
2000	Հաչող շները չեն կծում	Այո	Այո	Ոչ
2003	Սպանության հիշողություններ	Այո	Այո	Ոչ
2005	Անտարկտիկ ամսագիր	Ոչ	Այո	Ոչ
2006	Տանտերը	Այո	Այո	Ոչ
2009	Մայրը	Այո	Այո	Ոչ
2013	Ձյան միջով	Այո	Այո	Ոչ
2014	Ծովային մառախուղ	Ոչ	Այո	Այո
2017	Օկչա	Այո	Այո	Այո
2019	Մակաբույծ	Այո	Այո	Այո

Հեռուստաֆիլմեր

Տարի	Վերնագիր	Պրոդյուսեր	Նշումներ
2020	Ձյան միջով	Այո	գործադիր պրոդյուսեր
TBA	Մակաբույծ	Այո	գործադիր պրոդյուսեր

Կարճ ֆիլմեր

Տարի	Ֆիլմ	Բաժին	Հանդես է եկել որպես
			Ռեժիսոր	Սցենարիստ
1994	Սպիտակ մարդը	—	Այո	Այո
	Անհեթեթություն	—	Այո	Այո
	Հիշողություններն իմ շրջանակում	—	Այո	Այո
2003	20–րդ ինքնություն	Sink & Rise	Այո	Այո
2004	Երեք ռեժիսորի թվային կարճ ֆիլմեր	Ազդեցություն	Այո	Այո
2008	Տոկիո	Ցնցվող Տոկիոն	Այո	Այո
2011	3.11 Տան զգացողություն	Iki	Այո	Այո

Դերասան

Տարի	Ֆիլմ	Դեր
1994	Անհեթեթություն	փոստատար տղա
2002	Չկա արյուն, չկան արցունքներ	դետեկտիվ (կամեո)
2008	Բախում և շիկնում	ուսուցիչ (կամեո)
2012	Ահեղ դատաստանի օրվա գիրքը	Լի Յուն-հո (կամեո)

Վավերագրական

Տարի	Ֆիլմ
2006	Երկու կամ երեք բան, որ ես գիտեմ Կիմ Կի կրտսերի մասին
2011	Կուրոսավայի ճանապարհը
2012	Կորեական կինոթատրոնը

Ֆիլմերի աղբյուրները` KMDb^[16] և Internet Movie Database^[17]

Մրցանակներ

Միջազգային մրցանակներ

Օսկար

Տարի	Անվանակարգ	Ներկայացված աշխատանք	Արդյունք	Հղում
2020	Լավագույն ֆիլմ	Մակաբույծ	Հաղթանակ
	Լավագույն ռեժիսոր		Հաղթանակ
	Լավագույն սցենարիստ		Հաղթանակ
	Լավագույն օտարալեզու ֆիլմ		Հաղթանակ

AACTA կինոմրցանակ

Տարի	Անվանակարգ	Ներկայացված աշխատանք	Արդյունք	Հղումներ
2020	Լավագույն միջազգային ֆիլմ	Մակաբույծ	Հաղթանակ
	Լավագույն միջազգային սցենար		Առաջադրված
	Լավագույն ասիական ֆիլմ		Հաղթանակ

Ասիական կինոմրցանակ

Տարի	Անվանակարգ	Ներկայացված աշխատանք	Արդյունք	Հղումներ
2007	Լավագույն ֆիլմ	Տանտերը	Հաղթանակ
2010		Մայրը	Հաղթանակ
	Լավագույն սցենար		Հաղթանակ

Ասիական-խաղաղօվկիանոսյան կինոմրցանակ

Տարի	Անվանակարգ	Ներկայացված աշխատանք	Արդյունք	Հղումներ
2019	Լավագույն գեղարվեստական ֆիլմ	Մակաբույծ	Հաղթանակ

Բրիտանական ակադեմիական կինոմրցանակ

Տարի	Անվանակարգ	Ներկայացված աշխատանք	Արդյունք	Հղումներ
2020	Լավագույն ֆիլմ	Մակաբույծ	Առաջադրված
	Լավագույն ռեժիսոր		Առաջադրված
	Լավագույն սցենար		Հաղթանակ
	Լավագույն ոչ անգլալեզու ֆիլմ		Հաղթանակ

Կաննի կինոփառատոն

Տարի	Անվանակարգ	Ներկայացված աշխատանք	Արդյունք	Հղումներ
2017	Ոսկյա արմավենու ճյուղ	Օկչա	Առաջադրված
2019	Ոսկյա արմավենու ճյուղ	Մակաբույծ	Հաղթանակ

Ոսկե գլոբուս

Տարի	Անվանակարգ	Ներկայացված աշխատանք	Արդյունք	Հղումներ
2020	Լավագույն ռեժիսոր	Մակաբույծ	Առաջադրված
	Լավագույն սցենար		Առաջադրված
	Լավագույն օտարալեզու ֆիլմ		Հաղթանակ

Այլ մրցանակներ

FIPRESCI մրցանակ

Տարի	Իրադարձություն	Անվանակարգ	Ներկայացված աշխատանք	Արդյունք	Հղումներ
2001	Հոնկոնգի միջազգային կինոմրցանակ	FIPRESCI մրցանակ ասիացի երիտասարդ ռեժիսորներ անվանակարգում	Հաչող շները չեն կծում	Հաղթանակ
2003	Տոկիոյի միջագային կինոմրցանակ	Asian Film Award	Սպանության հիշողություններ	Հաղթանակ
	Տորինոյի կինոփառատոն	Լավագույն սցենար (Հանդիսատեսի մրցանակ)		Հաղթանակ
	Սան Սեբաստիանի կինոփառատոն	Արծաթե խեցի լավագույն ռեժիսորի համար		Հաղթանակ
		Ալթադիս նորահայտ ռեժիսորի մրցանակ		Հաղթանակ
		Հաղթանակ
	Չուսնա կինոմրցանակ	Լավագույն ֆիլմ		Հաղթանակ
		Լավագույն ռեժիսոր		Հաղթանակ
		Լավագույն սցենարիստ		Հաղթանակ
2004	Festival du Film Policier de Cognac	Գրան պրի		Հաղթանակ
2006	Սիթջես կինոփառատոն	Լավագույն ասիական ֆիլմ	Տանտերը	Հաղթանակ
2007	Fantasporto	Լավագույն ռեժիսոր		Հաղթանակ
2009	Դուբայի միջազգային կինոմրցանակ	Լավագույն սցենար	Մայրը	Հաղթանակ
	Mar del Plata միջազգային կինոփառատոն	SIGNIS մրցանակ		Հաղթանակ
2013	Ասիական-խաղաղօվկիանոսյան կիննոփառատնո	Լավագույն ռեժիսոր	Ձյան միջով	Հաղթանակ

Հաճախակի համագործակցություններ

Դերասան	Հաչող շները չեն կծում (2000)	Սպանության հիշողություններ (2003)	Տանտերը (2006)	Մայրը (2009)	Ձյան միջով (2013)	Օկչա (2017)	Մակաբույծ (2019)
Բաե Դունա	✔		✔
Բյուն Հի-պոն	✔	✔	✔			✔
Սոն Կան-հո		✔	✔		✔		✔
Փարք Հաէ-իլ		✔	✔
Գո Ահ-սան			✔		✔
Յւոն Հե-մուն			✔	✔		✔
Կիմ Ռոի-հա	✔	✔	✔
Փարք Նո-շիկ		✔	✔
Հենո Մի-սեոն		✔		✔
Գո Սու-հի	✔		✔
Փոլ Լազար			✔		✔
Թիլդա Սվինթոն					✔	✔
Չոի Վու-շիկ						✔	✔

Ծանոթագրություններ

1. filmportal.de — 2005.
2. Munzinger Personen (գերմ.)
3. https://fr.yna.co.kr/view/AFR20161102001200884
4. https://koreajoongangdaily.joins.com/news/article/article.aspx?aid=3063542
5. https://www.theguardian.com/film/2020/feb/10/bong-joon-ho-wins-the-best-director-oscar-for-parasite
6. «Box Office: All Time». Korean Film Council. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 11-ին.
7. Debruge, Peter; Debruge, Peter (2019 թ․ մայիսի 25). «Bong Joon-ho's 'Parasite' Wins the Palme d'Or at Cannes».
8. Pulver, Andrew (2019 թ․ մայիսի 25). «Bong Joon-ho's Parasite wins Palme d'Or at Cannes film festival». The Guardian (բրիտանական անգլերեն). ISSN 0261-3077. Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 27-ին.
9. https://www.goldenglobes.com/person/bong-joon-ho. {{cite web}}: Missing or empty |title= (օգնություն)
10. Dietz, Jason (2017 թ․ հուլիսի 19). «25 Best Film Directors of the 21st Century (So Far): Bong Joon-ho». Metacritic. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 25-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 11-ին.
11. Paquet, Darcy (2008 թ․ փետրվարի 28). «The Bong Joon Ho Page». Koreanfilm.org. Վերցված է 2012 թ․ նոյեմբերի 18-ին.
12. Ugwu, Reggie (2020 թ․ հունվարի 13). «'Parasite' Director Bong Joon Ho on Making Oscar History». The New York Times (ամերիկյան անգլերեն). ISSN 0362-4331. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 22-ին.
13. Jung, E. Alex (2019 թ․ հոկտեմբերի 7). «Bong Joon-ho's Dystopia Is Already Here The Korean director's ruthless, bleak new film Parasite is the most fun you'll have in theaters this fall». Vulture.com. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 25-ին.
14. Jung, Ji-youn (2009). BONG Joon-ho. Seoul Selection. էջ 160. ISBN 9788991913929.
15. Russell, Mark (2006 թ․ մայիսի 28). «Unlike His Peers, the Director Bong Joon-Ho Likes Ideas and Metaphors». The New York Times. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 25-ին.
16. «봉준호 필모그래피» [Bong Joon-ho Filmography]. KMDb (կորեերեն). Վերցված է 2018 թ․ մարտի 12-ին.
17. «Joon-ho Bong». IMDb (անգլերեն). Վերցված է 2018 թ․ մարտի 12-ին.

Արտաքին հղումներ

• Bong Joon-ho on KMDb {{{2}}}
• Պոնգ Ջուն Հո Internet Movie Database կայքում

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պոնգ Ջուն Հո» հոդվածին։