Յոհան Վոլֆգանգ ֆոն Գյոթե

Գյոթեն (1787)

Յոհան Վոլֆգանգ ֆոն Գյոթե (գերմ.՝ Johann Wolfgang von Goethe, օգոստոսի 28, 1749 — մարտի 22, 1832), գերմանացի գրող։

Քաղվածքներ

• Ինչ չեմ հասկանում, նրան չեմ տիրապետում^[1]։
• Իմանալը քիչ է, հարկավոր է նաև կիրառել։ Ցանկանալը քիչ է, հարկավոր է նաև գործել^[1]։
• Արդեն կարդացած գրքի կրկնակի ընթերցումը կրթվածության ամենահուսալի փորձաքարն է^[2]։
• Ամենածիծաղելի ցանկությունը բոլորին դուր գալու ցանկությունն է^[3]։
• Ոչ ոք չգիտի՝ ինչ ուժի տեր է, մինչև ուժը չփորձի^[1]։
• Միշտ կարելի է գտնել ժամանակ, եթե այն լավ օգտագործես^[4]։
• Եթե կամենում եք ուրիշների հետ հաշտ ու համերաշխ ապրել և նրանց հարգանքը վայելել, ինքներդ էլ պարտավոր եք նրանց հարգել^[4]։
• Ոչ ոք չի կարող ուրիշներին մեղադրել, քանի դեռ չի սովորել իր սեփական արարքները դատապարտել^[4]։
• Վախկոտը սպառնում է, երբ անվտանգության մեջ է^[5]։
• Վարքագիծը հայելի է, որի մեջ յուրաքանչյուրն իր դեմքն է ցույց տալիս^[5]։
• Նա իրավունք ունի կյանքի, ով ամեն օր այն կյանքով կնվաճի^[5]։
• Փորձիր պարտքդ կատարել և դու կիմանաս թե ինչի՞ ես ընդունակ^[5]։
• Հավատա կյանքին։ Կյանքը քեզ կսովորեցնի բոլոր իմաստուններից ու բոլոր գրքերից ավելի լավ^[6]։
• Իմաստությունը լոկ ճշմարտության մեջ է^[7]։
• Ամենաիմաստուն մարդը նա է, ում ամենից շատ վրդովում է ժամանակի կորուստը^[7]։
• Ճաշակը զարգանում է ոչ թե միջակ, այլ ամենակատարյալ նմուշների հիման վրա^[8]։
• Գեղանկարչությունն արվեստներից ամենամատչելին ու պատշաճն է^[8]։
• Ինչ չի գրավում՝ մեռած է^[8]։
• Կարգ ու կանոնը տխրահռչակ արդարությունից ավելի կարևոր է^[9]։
• Մարդը միայն մարդկանց մեջ կարող է ճանաչել իրեն^[10]։
• Մարդը ինքն իրեն ճանաչում է միայն այն չափով, ինչ չափով նա ճանաչում է աշխարհը^[10]։
• Ով իր մասին մեծ կարծիք չունի, նա ավելի լավն է, քան ինքը կարծում է^[10]։
• Չնայած իրենց բոլոր թերություններին, մարդիկ ամենից շատ արժանի են սիրո^[10]։
• Սարսափելի է նա, ով արդեն կորցնելու բան չունի^[10]։
• Մարդուն հատուկ է վատաբանել այն, ինչին ինքն անընդունակ է^[10]։
• Ոչ ոք չի կարող դատել ուրիշներին, քանի դեռ չի սովորել դատել իրեն^[11]։
• Ցանկացած վիճակ գեղեցիկ է, եթե այն բնական է^[12]։
• Գեղեցկությունն ամենուր հույժ ցանկալի հյուր է^[12]։
• Երբ իրը դառնում է օգտակար, դադարում է գեղեցիկ լինելուց^[12]։

Ֆաուստ

• ...ո՞վ ես, ի վերջո։
  -Մասնիկն եմ այն ուժի, որ հավիտյան տենչում չարիք, բայց բարիք է գործում միայն։

Անաղբյուր քաղվածքներ

• Երիտասարդներն ավելի շատ սիրում են խրախուսվել, քան կրթվել։
• Ով երկար է խորհում, ոչ միշտ է լավագույն լուծումը գտնում։
• Օտար երկիրը հայրենիք չի դառնա։
• Երախտամոռությունը թուլության ծնունդ է։ Մեծահոգի մարդիկ երբեք երախտամոռ չեն լինում։
• Առաջին և վերջին պահանջը հանճարից՝ դա ճշմարտությունն է։
• Տաղանդը ձևավորվում է լռության մեջ, բնավորությունը՝ բուռն, անհանգիստ միջավայրում։
• Չկա այնպիսի հիմարություն, որը հնարավոր չլինի ուղղել խելքի շնորհիվ, և չկա այնպիսի իմաստնություն, որը հնարավոր չլինի փչացնել հիմարության միջոցով։
• Ես ստեղծված չեմ այս աշխարհի համար, որտեղ բավական է ոտքդ տնից դուրս գցես ու ընկնում ես աղբի մեջ։
• Գիտելիքն անսահմանափակ է, այն միանշանակ հավատի հակադրությունն է։
• Մարդու վարքագիծն այն հայելին է, որտեղ երևում է նրա բնավորությունը։
• Խելացի մարդը նա չէ, ով շատ բան գիտի, այն նա, ով լավ է ճանաչում ինքն իրեն։
• Այն, ինչ ձեզ համար անհասկանալի է, չի պատկանում ձեզ։
• Կյանքի նպատակը հենց ապրելն է։
• Գողերից ամենավտանգավորը տխմարներն են։ Նրանք մեզանից խլում են մեր ժամանակն ու տրամադրությունը։
• Երջանիկ մարդը չի հավատում հրաշքների։
• Ոչինչ չես կորցրել, եթե չես կորցրել ամեն ինչ։
• Հոգին դժբախտությունը կարող է թաքցնել, սակայն գաղտնի երջանկությանը նա չի դիմանա։

Աղբյուրներ

1. 1 2 3 Սուրեն Գրիգորյան, ed (2006). Ասույթներ. «Լուսաբաց հրատարակչատուն». էջ 124. 
2. ↑ Սուրեն Գրիգորյան, ed (2006). Ասույթներ. «Լուսաբաց հրատարակչատուն». էջ 132. 
3. ↑ Սուրեն Գրիգորյան, ed (2006). Ասույթներ. «Լուսաբաց հրատարակչատուն». էջ 312. 
4. 1 2 3 Փառանձեմ Վարդունի, ed (1974). Մտերիմ Խոսքեր. «Հայաստան» Հրատարակչություն. էջ 97. 
5. 1 2 3 4 Փառանձեմ Վարդունի, ed (1974). Մտերիմ Խոսքեր. «Հայաստան» Հրատարակչություն. էջ 98. 
6. ↑ Փառանձեմ Վարդունի, ed (1974). Մտերիմ Խոսքեր. «Հայաստան» Հրատարակչություն. էջ 128. 
7. 1 2 Սուրեն Գրիգորյան, ed (2006). Ասույթներ. «Լուսաբաց հրատարակչատուն». էջ 276. 
8. 1 2 3 Ալբերտ Միքայելյան և Միքայել Մարդումյան, ed (2002). Մտքի Հրավառություն. Զանգակ-97 հրատարակչություն. էջ 118. ISBN 99930-2-263-2. 
9. ↑ Ալբերտ Միքայելյան և Միքայել Մարդումյան, ed (2002). Մտքի Հրավառություն. Զանգակ-97 հրատարակչություն. էջ 161. ISBN 99930-2-263-2. 
10. 1 2 3 4 5 6 Ասույթներ, հավաքեց և կազմեց Սուրեն Գրիգորյանը, Երևան, 2009, էջ 261։
11. ↑ Ասույթներ, հավաքեց և կազմեց Սուրեն Գրիգորյանը, Երևան, 2009, էջ 262։
12. 1 2 3 Ասույթներ, հավաքեց ու կազմեց Սուրեն Գրիգորյանը, Երևան, 2009, էջ 88։

Վիքիպեդիա

Կարդացե՛ք Յոհան Վոլֆգանգ ֆոն Գյոթե հոդվածը նաև Վիքիպեդիայում: