From Wikipedia, the free encyclopedia
Յակով Վասերման (գերմ.՝ Wassermann, մարտի 10, 1873[1][2][3][…], Ֆյուրտ, Միջին Ֆրանկոնիա, Բավարիայի թագավորություն, Գերմանական ռայխ[4] - հունվարի 1, 1934[5][2][1][…], Ալտաուսզե, Լիցեն, Շտիրիա[5]), գերմանացի գրող։
Յակով Վասերման Jakob Wassermann | |
---|---|
Ծնվել է | մարտի 10, 1873[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Ֆյուրտ, Միջին Ֆրանկոնիա, Բավարիայի թագավորություն, Գերմանական ռայխ[4] |
Վախճանվել է | հունվարի 1, 1934[5][2][1][…] (60 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Ալտաուսզե, Լիցեն, Շտիրիա[5] |
Մասնագիտություն | գրող, վիպասան, սցենարիստ, քննադատ, վիպասան և արձակագիր |
Լեզու | գերմաներեն[4] |
Քաղաքացիություն | Գերմանիա |
Կրթություն | Hardenberg-Gymnasium Fürth? |
Ժանրեր | պատմվածք |
Ամուսին | Julie Wassermann-Speyer? և Marta Karlweis? |
Զավակներ | Eva Pierrakos?, Albert Wassermann?, Judith Wassermann? և Charles Wassermann? |
Կայք | jakob-wassermann.de |
Jakob Wassermann Վիքիպահեստում |
Ծնվել է մարտի 10, 1873 թվականին հրեա բուրժուայի ընտանիքում։ Մահացել է հունվարի 1, 1934 թվականին Ավստրիայում։
Վասերմանի «Ցիռնդորֆցի հրեաները» (1897), «Դեռատի Ռենատե Ֆուքսի պատմությունը» (1900), «Կասպար Հաուզեր» (1908), «Մարդուկը սագերի հետ» (1915), «Քրիստիան Վանշաֆե» (1919) և այլ վեպերում սոցիալական թեման զուգորդված է բարոյագիտականի հետ։ Գերմանացի երիտասարդության կյանքը նկարագրող «Մաուրիցիուսի գործը» (1928), «Էտցել Անդերգաստ» (1931) և «Կերկհովենի երրորդ մարմնավորումը» (1934) եոերգությունում ցույց է տվել բուրժուական ընտանիքի քայքայումը և բուրժուական հարաբերությունների անմարդկային բնույթը, սակայն Վասերման աստվածախնդրական իդեալներից այն կողմ չի անցել։ Գրել է նաև «Ստի կատակերգություն» (1898) երգիծական պիեսը և «Ուխտավորի հոգին» (1923) գիրքը։
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.