From Wikipedia, the free encyclopedia
«Մաստեր քարտ կորպորացիա» (անգլ.՝ Mastercard Inc.), ամերիկյան անդրազգային ֆինանսական ծառայությունների կորպորացիա, որի գլխամասը գտնվում է Փերչեյսում (Նյու Յորք)[9]՝ «Mastercard» միջազգային գլոբալ կենտրոնակայանում։ Համաշխարհային օպերացիաների գլխավոր գրասենյակը գտնվում է Միսսուրի նահանգի Օ'Ֆալոն քաղաքի Սենտ Չարլզ շրջանի մունիցիպալիտետում։ Ամբողջ աշխարհում քարտի հիմնական գործն է վճարումներ մշակել առևտրային բանկերի և քարտ թողարկող բանկերի կամ գնորդների վարկային միությունների միջև, ովքեր օգտագործում են «Mastercard» ապրանքանիշի դեբետային, վարկային և կանխավճարային քարտերը գնումներ կատարելու համար։ «Mastercard Worldwide» ընկերությունը հրապարակային առևտրային ընկերություն է 2006 թվականից։ Մինչև իր IPO առաջարկը «Mastercard Worldwide»-ը ավելի քան 25 000 ֆինանսական հաստատությունների համատեղ կոոպերատիվ էր, որոնք թողարկում էին ապրանքանիշային քարտերը։
Մաստերքարտ Mastercard Inc. | |
---|---|
Տեսակ | բիզնես ձեռնարկություն, քարտային ասոցիացիա, ձեռնարկություն և հանրային ընկերություն |
Հիմնադրված է | 1966 |
Վայր | Փերչեյս, Նյու Յորք, ԱՄՆ |
Երկիր | ԱՄՆ[1] |
Տնօրեն | Michael Miebach?[2] |
Գլխավոր անձինք | Աջայ Բանկա (գործադիր նախագահ) Մայքլ Մայբախ (նախագահ և գործադիր տնօրեն) |
Սպասարկվող տարածք | Համաշխարհային (բացի Հնդկաստանից և Ռուսաստանից) |
Արդյունաբերություն | ֆինանսական ծառայություններ և Ֆինանսական սպասարկման գործունեություն, բացառությամբ ապահովագրության և կենսաթոշակային ֆինանսավորման[3] |
Արտադրանք | Դեբետային, կրեդիտային քարտեր, վճարման համակարգեր |
Ընդհանուր ակտիվներ | 37,67 միլիարդ (2021) |
Հասույթ | 18,88 միլիարդ (2021) |
Գործառնական շահույթ | 10,08 միլիարդ (2021) |
Զուտ շահույթ | 8,69 միլիարդ (2021) |
Աշխատողների թիվ | ▲21 000 մարդ (դեկտեմբերի 31, 2020)[4] |
Դուստր ընկերություններ | Մաստեր քարտ (Բելգիա), Մաստեր քարտ (Մեծ Բրիտանիա) և Ekata, Inc.? |
Կայք | mastercard.com |
Մասնակից է | Համացանցի կոնսորցիում[5], FIDO Alliance?[6], Mastercard Maestro, BCV, Crédit Agricole, Wirtschaftsforum der SPD[7], Economic Council Germany[7], BITKOM[7] և Q48753637?[7] |
Բորսա | NYSE: MA[8] |
Mastercard Վիքիպահեստում |
Մաստեր քարտը, որը 1966-1969 թվականներին ի սկզբանե հայտնի էր որպես Ինտեր բանկ (Interbank) և 1969-1979 թվականներին Մաստեր չարջ (Master Charge)[10], ստեղծվել է մի քանի տարածաշրջանային բանկային քարտերի ասոցիացիաների դաշինքի կողմից՝ ի պատասխան «Bank of America»-ի կողմից թողարկված BankAmericard-ի, որը հետագայում դարձավ Վիզա վարկային քարտ՝ թողարկված «Visa» ընկերության կողմից։
BankAmericard-ի 1958 թվականին սեպտեմբերի դեբյուտը տխրահռչակ աղետ էր, սակայն այն շահութաբեր է դարձել 1961 թվականի մայիսից[11]։ Bank of America-ն միտումնավոր թաքցնում էր շահույթի մասին այդ տեղեկատվությունը և թույլ էր տալիս, որ այն ժամանակ տարածված բացասական կարծիքը մնա՝ մրցակցությունից խուսափելու նպատակով[12]։ Այդ ռազմավարությունը հաջողություն է ունեցել մինչև 1966 թվականը, երբ BankAmericard-ի շահութաբերությունն այնքան էր աճել, որ անհնար էր թաքնվել բացասական կարծիքի տակ։ 1960-1966 թվականներին Միացյալ Նահանգներում ներդրվել էին ընդամենը 10 նոր վարկային քարտեր, սակայն 1966-1968 թվականներին ամբողջ երկրում մեծ ու փոքր բանկերի կողմից ներդրվել են մոտավորապես 440 վարկային քարտ[12]։ Այս նորեկներն անմիջապես միավորվել են տարածաշրջանային բանկային քարտերի ասոցիացիաներում[13]։
Բանկերի մեծամասնության ջանքերը միավորելու պատճառներից մեկն այն էր, որ 16 նահանգներ սահմանափակեցին մասնաճյուղերի միջոցով բանկերի գործելու հնարավորությունները, իսկ 15 նահանգներ ամբողջությամբ արգելում էին մասնաճյուղային բանկային գործունեությունը և պահանջում էին առանձին բանկեր[14]։ Առանձին բանկը կարող է օրինականորեն գործել միայն մեկ վայրում և այդպիսով ստիպված է մնալ շատ փոքր[14]։ Տարածաշրջանային բանկային քարտերի ասոցիացիային միանալով՝ առանձին բանկը կարող է արագ ավելացնել վարկային քարտը իր ֆինանսական ապրանքների շարքին և հասնել մասշտաբից տնտեսման՝ ասոցիացիային փոխանցելով միապաղաղ բեք-օֆիսային խնդիրները, ինչպիսիք են քարտերի սպասարկումը[13]։ Նման ասոցիացիաները նաև հնարավորություն են տվել առանձին բանկերին համախմբել իրենց հաճախորդների բազաները և առևտրական ցանցերը, որպեսզի վարկային քարտը օգտակար լինի ինչպես հաճախորդների, այնպես էլ առևտրականների համար։ Սկզբում վարկային քարտերը ձախողել են, քանի որ դրանք կարող էին օգտագործվել միայն իրենց թողարկող բանկերի շուրջ նեղ շրջանակով[14]։
1966 թվականին Կարլ Հ. Հինքեն՝ Մարին Միդլենդ բանկի (Marine Midland Bank) գործադիր փոխնախագահը, խնդրել է մի քանի այլ բանկերի ներկայացուցիչներին հանդիպել իր հետ Նյու Յորքի Բուֆֆալո քաղաքում[15][16]։ Մարին Միդլենդը հենց նոր էր գործարկել իր սեփական տարածաշրջանային բանկային քարտը Նյու Յորքի հյուսիսային շուկայում այն բանից հետո, երբ Bank of America-ն մերժել էր BankAmericard-ի տարածաշրջանային լիցենզիա ստանալու իր խնդրանքը՝ հիմնավորելով, որ Մարին Միդլենդը չափազանց մեծ է[17]։ Բուֆալոյի հանդիպման արդյունքն այն էր, որ մի քանի բանկեր և տարածաշրջանային բանկային քարտերի ասոցիացիաներ շուտով համաձայնել են միավորել ուժերը որպես Interbankard, որն այնուհետև դարձավ Միջբանկային քարտերի ասոցիացիա (ICA)[13][15][16]։ 1967 թվականի վերջին ICA-ն ուներ 150 անդամ, իսկ Հինքեն դարձել է ICA-ի նախագահը[17]։ Bank of America-ն ի վերջո միավորվել է նաև MasterCard-ի հետ[17]։ (Զավեշտալի է, որ 21-րդ դարում Bank of America-ն վերադարձրել է BankAmericard ապրանքանիշը որպես Mastercard վարկային քարտ, որը գործում է այսօր)։
Միջբանկային բրենդինգը 1966 թվականի սկզբում բաղկացած էր միայն փոքրատառ i-ից՝ միջբանկային քարտի դիմերեսի ներքևի աջ անկյունում, շրջանակի մեջ[18]։ Քարտի դիզայնի մնացած մասը բանկերից յուրաքանչյուրի իրավասություն ներքո էր[18]։ Այս փոքրիկ լոգոն բացարձակապես անբավարար էր բրենդին համազգային ճանաչում ստեղծելու համար, որով հնարավոր կլիներ մրցակցել արդեն կայուն հաստատում գտած BankAmericard-ի հետ։ 1969 թվականին Interbank-ը մշակել է նոր ազգային ապրանքանիշ՝ «Master Charge»[18]։
Այդ նույն տարում First National City Bank-ը միացել է Interbank-ին և միավորվել իր սեփական Everything Card-ը Master Charge-ի հետ։ 1968 թվականին ICA-ն և Eurocard-ը կազմել են ռազմավարական դաշինք, որը փաստացի հնարավոր է դարձրել ICA-ի մուտքը եվրոպական շուկա և Եվրոքարտը ընդունել ICA ցանցում։ Միացյալ Թագավորության Access card համակարգը միացել է ICA/Eurocard դաշինքին 1972 թվականին[19]։ 1979 թվականին «Master Charge. The Interbank Card»-ը վերանվանվել է «MasterCard»[19]: 1997 թվականին MasterCard-ը ստանձնել է Access քարտը։ Access ապրանքանիշն այնուհետև հանվել է։
1983 թվականին MasterCard International -ը դարձել է առաջին բանկը, որն օգտագործել է հոլոգրամները որպես իրենց քարտի անվտանգության մաս[20]։ 2002 թվականին MasterCard International-ը միավորվել է Europay International-ի վարկային քարտերի թողարկողների մեկ այլ խոշոր ասոցիացիայի հետ, որի մի մասն է դարձել Eurocard-ը 1992 թվականին[21]։
2006 թվականի կեսերին MasterCard International-ը փոխել է իր անունը MasterCard Worldwide-ի։ Սա պետք է առաջարկեր ավելի գլոբալ մասշտաբ։ Բացի այդ, ընկերությունը ներկայացրել է նոր կորպորատիվ լոգո՝ ավելացնելով երրորդ շրջանակը երկուսին, որոնք նախկինում էին օգտագործվել (քարտի ծանոթ լոգոն, որը հիշեցնում է Վեննի դիագրամը, մնացել էր անփոփոխ)։ Միևնույն ժամանակ ներկայացվելէ նոր կորպորատիվ ապրանքանիշ՝ «Առևտրի սիրտը»[22]։
2010 թվականի օգոստոսին MasterCard-ն ընդլայնել է իր էլեկտրոնային առևտրի առաջարկը՝ ձեռք բերելով Միացյալ Թագավորությունում գործող վճարումների մշակման և խարդախության/ռիսկերի կառավարման՝ DataCash-ը[23][24]։
2012 թվականի մարտին MasterCard-ը հայտարարել է բջջային հեռախոսով անհպում վճարումների իր ծրագրի ընդլայնման մասին՝ ներառյալ Մերձավոր Արևելքի շուկաները[25]։
2014 թվականի գարնանը MasterCard-ը ձեռք է բերել Ավստրալիայի առաջատար պարգևների ծրագրերի մենեջեր Pinpoint ընկերությունը չբացահայտված գումարի դիմաց[26]։
Mastercard-ը համագործակցել է Apple-ի հետ 2014 թվականի սեպտեմբերին՝ ներառելով բջջային դրամապանակի նոր գործառույթ Apple-ի նոր iPhone-ի և Apple Watch-ի մոդելներում, որոնք հայտնի են որպես Apple Pay՝ թույլ տալով օգտվողներին ավելի հեշտությամբ օգտագործել իրենց Mastercard-ը և այլ վարկային քարտերը[27]։
2016 թվականի հուլիսին Mastercard-ը ներկայացրել է իր նոր ռեբրենդինգը՝ նոր կորպորատիվ տարբերանշանի հետ միասին։ Բացի այդ, նրանք փոխել են իրենց ծառայության անունը «MasterCard»-ից «mastercard»-ի[28]։
2017 թվականի օգոստոսին Mastercard-ը ձեռք է բերել Brighterion-ը՝ Դելավեր կորպորացիան, որի կենտրոնակայանը գտնվում է Սան Ֆրանցիսկոյում (Կալիֆորնիա), որն ապահովում է արհեստական ինտելեկտի և մեքենայական ուսուցման տեխնոլոգիաների պորտֆոլիո[29]։ Brighterion-ը մի քանի արտոնագրեր ունի[30]։
2019 թվականի հունվարին Mastercard-ը իր լոգոտիպից հանել է իր անունը՝ թողնելով միայն համընկնող սկավառակները[31]։
2021 թվականի ապրիլին Mastercard-ը ստեղծել է հաշվիչ, որը հավաքում է տեղեկատվություն և չափում հաճախորդների ածխածնի հետքերը, որպեսզի օգնի նրանց իմանալ, թե որքանով են դրանք նպաստում ածխածնի արտանետումների և գլոբալ տաքացմանը[32]։ Նաև 2021 թվականին Mastercard-ը Morning Consult-ի ամենավստահելի ապրանքանիշերի ցանկում զբաղեցրել է 13-րդ տեղը[33]։
2022 թվականին, երբ Ռուսաստանը ներխուժեց Ուկրաինա, Mastercard-ը մարտ ամսին հայտարարել է, որ կդադարեցնի բոլոր բիզնես գործունեությունը Ռուսաստանում[34]։
Մաստեր Չարջ քարտի տարբերանշանը 1969 -1979 թվականներին, ներքևի աջ անկյունում՝ Ինտերբանկի 1966 թվականի բնօրինակ տարբերանշանով | Մաստեր քարտի առաջին տարբերանշանը 1979–1990 թվականներին | Մաստեր քարտի տարբերանշանը 1990–1996 թվականներին | Մաստեր քարտի տարբերանշանը կորպորատիվ բրենդինգի և քարտերի վրա 1996–2006 թվականներին,2016 թվականի հուլիսի 14-ից միայն քարտերի վրա |
Մաստեր քարտի կորպորատիվ տարբերանշանը 2006 թվականից մինչև 2016 թվականի հուլիսի 14 | Մաստեր քարտի տարբերանշանը 2016 թվականի հուլիսի 14–․ից մինչև 2019 թվականի հունվարի 7 | Դեբետային քարտի դուստր ձեռնարկության տարբերանշանը՝ Մաեստրոն | Միջբանկային ձեռնարկության դուստր տարբերանշանը՝ Սիրուսը |
Ընկերությունը, որը կազմակերպվել էր որպես բանկերի կոոպերատիվ, 2006 թվականի մայիսի 25-ին անցկացրել է բաժնետոմսերի առաջին հրապարակային առաջարկ (Initial Public Offering)՝ վաճառելով 95,5 միլիոն բաժնետոմս յուրաքանչյուրը 39 դոլարով[35]։ Բաժնետոմսերը վաճառվել են NYSE-ում MA նշանի ներքո՝ 2021 թվականի մայիսի դրությամբ 367,1 միլիարդ դոլար շուկայական կապիտալիզացիայով[36]։
Բանկոմատների օպերատորները Master- և Visa քարտերի դեմ կոլեկտիվ հայց են ներկայացրել, որը պնդում է, որ վարկային քարտերի ցանցի կանոններն արդյունավետորեն ամրագրում են բանկոմատների մուտքի վճարները։ Հայցը պնդում է, որ սա առևտրի սահմանափակում է, որը խախտում է դաշնային օրենքը։ Հայցը ներկայացվել է Բանկոմատների ազգային խորհրդի և ավտոմատ գանձապահ մեքենաների անկախ օպերատորների կողմից։ Մասնավորապես, պնդվում է, որ Master- և Visa քարտերի ցանցային կանոնները բանկոմատների օպերատորներին արգելում են ավելի ցածր գներ առաջարկել PIN-կոդով դեբետային ցանցերի տրանսգործարքների համար, իսկ դրանք կապված չեն Visa կամ Master քարտերի հետ։ Հայցում ասվում է, որ այս գնի ֆիքսումն արհեստականորեն բարձրացնում է սպառողների կողմից բանկոմատների միջոցով վճարվող գինը, սահմանափակում է բանկոմատների օպերատորների եկամուտը և խախտում է Շերմանի օրենքով արգելքը առևտրի անհիմն սահմանափակումների դեմ։ Հայցվորների փաստաբան Ջոնաթան Ռուբինն ասում է. «Visa-ն և Mastercard-ը ԱՄՆ բանկերի միջև դավադրության պարագլուխները, կազմակերպիչները և իրականացնողներն են, որնց նպատակն է սահմանել բանկոմատների մուտքի վճարների գինը՝ մրցակցությունը սահմանափակելու համար»[37]։
1996 թվականի հունվարին հարուցված խմբակային հայցի արդյունքում Master- և Visa քարտերը փոխհատուցել են մոտավորապես 3 մլրդ դոլարի վնաս[38]։ Դատարան դիմած հայցվորների թվում էին մանրածախ առևտրի մի քանի հսկաներ, այդ թվում՝ Wal-Mart, Sears, Roebuck & Co և Safeway[39]:
2010 թվականի հոկտեմբերին Mastercard-ը և Visa-ն համաձայնության են եկել ԱՄՆ արդարադատության նախարարության հետ, մեկ այլ հակամենաշնորհային գործով։ Ընկերությունները համաձայնեցին իրենց լոգոները ցուցադրող առևտրականներին թույլ տալ հրաժարվել որոշակի տեսակի քարտերից (որովհետև փոխանակման վճարները տարբերվում են) կամ սպառողներին զեղչեր առաջարկեն ավելի էժան քարտեր օգտագործելու համար[40]։
2012 թվականի նոյեմբերի 27-ին դաշնային դատավորը որոշում է կայացրել, որով նախնական հավանություն է տրվել 2005 թվականին առևտրականների և առևտրային միությունների կողմից Mastercard-ի և Visa-ի դեմ խմբակային հայցի վերաբերյալ առաջարկվող կարգավորմանը[41]։ Հայցը ներկայացվել է Mastercard-ի և Visa-ի կողմից կիրառվող գների ֆիքսման ենթադրյալ պրակտիկայի պատճառով։ Նշված դասի հայցվորների մոտ մեկ չորրորդը որոշել է հրաժարվել կարգավորումից։ Հակառակորդները դեմ են դրույթներին, որոնք արգելում են ապագա դատական հայցերը և թույլ չեն տալիս առևտրականներին հրաժարվել առաջարկվող կարգավորման զգալի մասերից[42]։
Հայցվորները պնդում են, որ Visa Inc.-ը և Mastercard-ը ֆիքսել են փոխանակման վճարներ, որոնք հայտնի են նաև որպես swipe վճարներ, որոնք գանձվում են վաճառականներից վճարային քարտեր ընդունելու արտոնության համար։ Իրենց բողոքում հայցվորները նաև պնդեցին, որ ամբաստանյալներն անարդարացիորեն միջամտում են առևտրականներին՝ խրախուսելով հաճախորդներին օգտվել ավելի էժան վճարման ձևերից, ինչպիսիք են էժան քարտերը, կանխիկ գումարը և չեկերը[42]։
6,24 միլիարդ դոլարի հաշտություն է ձեռք բերվել, և դատարանը պետք է հաստատի կամ մերժի համաձայնագիրը 2019 թվականի նոյեմբերի 7-ին[43]։
Տարի | Եկամուտներ մլն․ ԱՄՆ դոլար ($) | Գործառնական եկամուտ
միլ. ԱՄՆ դոլար ($) |
Գինը մեկ բաժնետոմսի համար
ԱՄՆ դոլարով |
Աշխատակիցներ |
---|---|---|---|---|
2005 | 2,938 | 393 | ||
2006 | 3,326 | 229 | ||
2007 | 4,068 | 1,108 | 13.65 | |
2008 | 4,992 | −534 | 20.33 | |
2009 | 5,099 | 2,260 | 17.99 | |
2010 | 5,539 | 2,752 | 22.01 | |
2011 | 6,714 | 2,713 | 28.73 | |
2012 | 7,391 | 3,937 | 41.58 | |
2013 | 8,312 | 4,503 | 59.34 | 8,200 |
2014 | 9,441 | 5,106 | 75.33 | 10,300 |
2015 | 9,667 | 5,078 | 90.62 | 11,300 |
2016 | 10,776 | 5,761 | 94.50 | 11,900 |
2017 | 12,497 | 6,622 | 126.54 | 13,400 |
2018 | 14,950 | 7,282 | 186.16 | 14,800 |
2019 | 16,883 | 9,664 | 300.74 | 18,600 |
2020 | 15,301 | 8,081 | 370.00 | 21,000 |
2020 թվականի դրությամբ Mastercard-ը զբաղեցրել է 191-րդ տեղը Միացյալ Նահանգների խոշորագույն կորպորացիաների Fortune 500 ցուցակում ըստ եկամուտների[45]։
2018 թվականին Bloomberg News-ը հայտնել էր, որ Google-ը միլիոնավոր դոլարներ է վճարել Mastercard-ին իր օգտատերերի վարկային քարտի տվյալների համար՝ գովազդային նպատակներով։ Գործարքի մասին հրապարակավ չէր հայտարարվել[46][47]։
2021 թվականի փետրվարի 10-ին Mastercard-ը հայտարարեց կրիպտոարժույթների աջակցության մասին՝ ասելով, որ ավելի ուշ՝ 2021 թվականին Mastercard-ը կսկսի աջակցել ընտրված կրիպտոարժույթներին անմիջապես իրենց ցանցում։ Հիմնական շեշտադրման ոլորտներից մեկը, որին Mastercard-ը ցանկանում է աջակցել, թվային ակտիվների օգտագործումն է վճարումների համար, և որ կրիպտո ակտիվները պետք է ապահովեն կայունություն, որն անհրաժեշտ է մարդկանց ծախսերի, այլ ոչ թե ներդրումների համար[48][49]։ 2021 թվականի հոկտեմբերին Mastercard-ը հայտարարեց, որ Bakkt-ի հետ իր գործընկերության միջոցով իր ցանցի ցանկացած բանկ կամ առևտրական շուտով կկարողանա առաջարկել կրիպտո ծառայություններ[50]։
Քիչ ընկերություններ են բախվել ավելի շատ հակամենաշնորհային հայցերի հետ ինչպես ԱՄՆ-ում, այնպես էլ արտերկրում[51]։
Mastercard-ը, Visa-ի հետ միասին, 1980-ականներին և 1990-ականներին համակարգված զուգահեռաբար բացառում էր American Express-ի դեմ։ Mastercard-ն իր պայմանագրերում և սև ցուցակներում օգտագործել է բացառիկության դրույթներ՝ կանխելու բանկերին American Express-ի հետ առևտուր անելը։ Նման բացառող դրույթները և այլ գրավոր ապացույցները օգտագործվել են Միացյալ Նահանգների Արդարադատության նախարարության կողմից Mastercard-ի և Visa-ի դեմ կարգավորող գործողություններում[52]։ Discover-ը դատի է տվել Mastercard-ին նմանատիպ խնդիրների համար[51]։
1996 թվականին մոտ 4 միլիոն առևտրականներ դատի տվեցին Mastercard-ին դաշնային դատարան՝ ստիպելու նրանց ընդունել դեբետային քարտեր, եթե նրանք ցանկանում էին ընդունել վարկային քարտեր և կտրուկ ավելացնում էին կրեդիտ քարտի սայթաքման վճարները։ Այս գործը լուծվեց 2003 թվականին բազմամիլիարդանոց վճարումով։ Սա պատմության մեջ ամենամեծ հակամենաշնորհային մրցանակն էր[51]։
1998 թվականին Արդարադատության նախարարությունը դատի է տվել Mastercard-ին այն կանոնների համար, որոնք արգելում են իրենց թողարկող բանկերին առևտուր անել American Express-ի կամ Discover-ի հետ։ Արդարադատության դեպարտամենտը հաղթեց 2001 թվականին, և վճիռը չդիմացավ բողոքարկմանը։ Հայց է ներկայացրել նաև American Express-ը[51]։
2001 թվականի օգոստոսի 23-ին Mastercard International Inc.-ին դատի են տվել Ֆլորիդայի խաբուսիկ և անարդար առևտրային պրակտիկաների մասին օրենքը խախտելու համար[53]։
2004 թվականի նոյեմբերի 15-ին Mastercard Inc.-ը վնաս է վճարել American Express-ին հակամրցակցային գործելակերպի պատճառով, որը թույլ չի տվել American Express-ին քարտեր թողարկել ԱՄՆ բանկերի միջոցով[54], և վճարել է 1,8 միլիարդ դոլար վճարման համար[55]։
Եվրամիությունը բազմիցս քննադատել է Mastercard-ին առևտրային մենաշնորհային պրակտիկայի համար։ 2009 թվականի ապրիլին Mastercard-ը համաձայնության եկավ Եվրամիության հետ հակամենաշնորհային գործի շուրջ՝ խոստանալով նվազեցնել դեբետային քարտի սայթաքման վճարները մինչև գնումների 0,2 տոկոսը[56]։ 2010 թվականի դեկտեմբերին Եվրոպական կենտրոնական բանկի բարձրաստիճան պաշտոնյան կոչ արեց քանդել Visa/Mastercard դուոպոլիան՝ ստեղծելով նոր եվրոպական դեբետային քարտ՝ միասնական եվրո վճարումների տարածքում (SEPA) օգտագործելու համար[57]։
WikiLeaks-ը հրապարակել է փաստաթղթեր, որոնք ցույց են տալիս, որ ամերիկյան իշխանությունները լոբբինգ են իրականացրել Ռուսաստանում՝ պաշտպանելու Visa-ի և Mastercard-ի շահերը[58]։ Ի պատասխան Mastercard-ն արգելափակել է վճարումները WikiLeaks-ին։ Եվրախորհրդարանի անդամները մտահոգություն հայտնեցին, որ եվրոպացի քաղաքացիների կողմից եվրոպական կորպորացիայի վճարումները, ըստ երևույթին, կարող են արգելափակվել Միացյալ Նահանգների կողմից, և կոչ արեցին հետագա կրճատել Visa-ի և Mastercard-ի գերակայությունը եվրոպական վճարային համակարգում[59]։
2013-ին Mastercard-ը Եվրամիության կողմից հետաքննվում էր ԵՄ-ից դուրս թողարկված քարտերի ընդունման համար առևտրականներից բարձր վճարների, ինչպես նաև այլ հակամրցակցային պրակտիկայի համար, որոնք կարող էին խոչընդոտել էլեկտրոնային առևտուրը և միջազգային առևտուրը։, և բարձր վճարներ՝ կապված պրեմիում վարկային քարտերի հետ։ ԵՄ մրցակցության կարգավորող մարմինը նշել է, որ այս վճարները հատուկ մտահոգություն են առաջացնում անկանխիկ վճարումների աճող դերի պատճառով։ Mastercard-ին արգելվել է վճարներ գանձել ամբողջությամբ ԵՄ-ի ներսում իրականացվող անդրսահմանային գործարքների համար՝ Եվրոպական հանձնաժողովի որոշմամբ 2007 թվականին[60]։ Եվրահանձնաժողովը հայտնել է, որ իրենց հետաքննությունը ներառում է նաև ազգային սահմաններից դուրս վճարների մեծ տարբերություններ։ Օրինակ՝ 50 եվրո վճարումը կարող է արժենալ 0,10 եվրո Նիդեռլանդներում, իսկ Լեհաստանում՝ ութ անգամ։ Հանձնաժողովը պնդում է, որ Mastercard-ի կանոնները, որոնք արգելում են առևտրականներին օգտվել ավելի լավ պայմաններից, որոնք առաջարկվում են ԵՄ այլ երկրներում, կարող են հակամենաշնորհային օրենքին հակասել։
2019 թվականի հունվարին Եվրահանձնաժողովը 570,566,000 եվրոյի չափով հակամենաշնորհային տուգանք է սահմանել Mastercard-ին «առևտրականների մուտքը միջսահմանային քարտային վճարումների ծառայություններին խոչընդոտելու համար»՝ Mastercard-ի կանոնների պատճառով, որոնք պարտավորեցնում են ձեռք բերող բանկերին կիրառել այն երկրի փոխանակման վճարները, որտեղ մանրածախ առևտրականը գտնվում է։ գտնվում է. Հանձնաժողովը եզրակացրեց, որ Mastercard-ի կանոնները թույլ չեն տալիս մանրածախ առևտրականներին օգտվել ավելի ցածր վճարներից և սահմանափակել մրցակցությունը բանկերի միջև՝ խախտելով ԵՄ հակամենաշնորհային կանոնները։ Հակամենաշնորհային կանոնների խախտումն ավարտվեց, երբ Mastercard-ը փոփոխեց իր կանոնները՝ 2015 թվականին բորսայական վճարների կանոնակարգի ուժի մեջ մտնելու պատճառով, որը սահմանեց բորսայական վճարների սահմանափակումներ։ Հանձնաժողովը Mastercard-ին տրամադրել է տուգանքի 10%-ով նվազեցում, սակայն Mastercard-ի կողմից փաստերն ընդունելու և հակամենաշնորհային հետաքննության հետ համագործակցելու դիմաց[61]։
2021 թվականի փետրվարին, Միացյալ Թագավորության վճարային համակարգերի կարգավորող մարմնի հետաքննության արդյունքում, Mastercard-ն ընդունել է պատասխանատվությունը կանխավճարային քարտերի հետ կապված մրցակցության կանոնները խախտելու համար[62]։
2003 թվականին Ավստրալիայի Պահուստային բանկը պահանջեց, որ փոխանակման վճարները կտրուկ նվազեցվեն՝ գործարքի մոտ 0,95%-ից հասնելով մոտավորապես 0,5%-ի։ Ավստրալիան նաև արգելեց «առանց հավելավճարի» կանոնը՝ մի քաղաքականություն, որը հաստատվել է կրեդիտ քարտերի ցանցերի կողմից, ինչպիսիք են Visa-ն և Mastercard-ը, որպեսզի վաճառողները կանխեն քարտապանից վարկային քարտի օգտագործման վճար գանձելը։ Հավելավճարը կմեղմացնի կամ նույնիսկ կգերազանցի վաճառողի կողմից վճարվող զեղչը, բայց նաև կստիպի քարտապանին ավելի դժկամորեն օգտագործել քարտը որպես վճարման եղանակ։ Ավստրալիան նաև փոփոխություններ է կատարել դեբետային քարտերի փոխանակման դրույքաչափերում և քննարկել է փոխանակման վճարներն ընդհանրապես վերացնելու հարցը։
2006 թվականի նոյեմբերի դրությամբ Նոր Զելանդիան դիտարկում էր նմանատիպ գործողություններ՝ հետևելով Առևտրի հանձնաժողովի հայցին՝ Visa-ի և Mastercard-ի կողմից գների ֆիքսման վերաբերյալ։ Նոր Զելանդիայում առևտրականները վճարում են 1,8% վճար յուրաքանչյուր վարկային քարտի գործարքի համար։
2010 թվականի դեկտեմբերին Mastercard-ն արգելափակել է WikiLeaks-ի բոլոր վճարումները՝ պատճառաբանելով, որ նրանք անօրինական գործունեություն են ծավալում[63]։ Ի պատասխան՝ իրենց «Անոնիմուս» անվանող առցանց ակտիվիստների խումբը կազմակերպել էր ծառայությունից հրաժարվելու հարձակում, արդյունքում Mastercard-ի վեբկայքը չաշխատեց 2010 թվականի դեկտեմբերի 8-9-ը[64]։ 2010 թվականի դեկտեմբերի 9-ին Mastercard-ի սերվերները ենթարկվեցին զանգվածային հարձակման՝ որպես Avenge Assange օպերացիայի մաս՝ WikiLeaks-ի ազդարար հարթակի կանխավճարները փակելու համար։ Ըստ մի քանի լրատվական կայքերի, այդ հարձակման ժամանակ հազարավոր վարկային քարտերի անվտանգությունը վտանգվել է հարձակվողների կողմից ստեղծված ֆիշինգ կայքի պատճառով[65]։ Սակայն Mastercard-ը հերքել է դա՝ նշելով, որ «քարտապանի հաշվի տվյալները վտանգի չեն ենթարկվել»[66]։ WikiLeaks-ի ներկայացուցիչն ասել է. «Մենք ոչ դատապարտում ենք, ոչ էլ ողջունում ենք այդ հարձակումները»[67]։ ՄԱԿ-ի Մարդու իրավունքների գերագույն հանձնակատար Նավի Փիլայն ասել է, որ WikiLeaks-ին նվիրատվությունների համար վարկային գծերի փակումը «կարող է մեկնաբանվել որպես տեղեկատվության հրապարակումը գրաքննության փորձ՝ այդպիսով պոտենցիալ խախտելով WikiLeaks-ի խոսքի ազատության իրավունքը»[68]։
DataCell ընկերությունը, որը WikiLeaks-ին հնարավորություն է տալիս ընդունել վարկային և դեբետային քարտերի նվիրատվությունները, հայտարարել է, որ իրավական միջոցներ կձեռնարկի Visa Europe-ի և Mastercard-ի դեմ[69]։ Իսլանդիայում հիմնված DataCell ՏՏ ընկերությունն ասել է, որ անմիջապես կփորձի ստիպել երկու ընկերություններին վերսկսել վճարումների թույլտվությունը վեբկայքի համար։ իրենց հաճախորդներին. 2011 թվականի հուլիսի 14-ին DataCell-ը հայտարարեց, որ իրենք բողոք են ներկայացրել Եվրոպական հանձնաժողով՝ պնդելով, որ Visa-ի և Mastercard-ի կողմից Datacell-ի մուտքը վճարային քարտերի ցանցեր փակելը խախտում է Եվրոպական համայնքի մրցակցության կանոնները[70]։
2012 թվականի հուլիսի 12-ին Ռեյկյավիկի դատարանը վճռեց, որ Valitor-ը՝ Visa-ի և Mastercard-ի գործընկեր Իսլանդիայում, պետք է սկսեր նվիրատվությունների մշակումը տասնչորս օրվա ընթացքում կամ վճարել օրական տուգանքներ՝ 800,000 ISK (մոտ 6000 ԱՄՆ դոլար) չափով յուրաքանչյուր օրվա համար այդ ժամանակից հետո, որպեսզի բացվի։ վճարման դարպասը։ Valitor-ը նաև պետք է վճարեր DataCell-ի դատական ծախսերը՝ 1,500,000 ISK[71][72]:
2014 թվականին, Mastercard-ի և Նիգերիայի կառավարության միջև համաձայնագրի համաձայն, որը գործում է Ազգային ինքնության կառավարման հանձնաժողովի միջոցով, Նիգերիայի նոր ID քարտերը կկրեն Mastercard-ի պատկերանշանը, կպարունակեն տվյալների բազայի անձնական տվյալները և կկրկնվեն որպես վճարային քարտեր՝ անդառնալիորեն կապելով նման վճարումները ֆիզիկական անձանց հետ, առաջացնելով Քաղաքացիական իրավունքների կոնգրեսի քննադատությունը՝ պնդելով, որ այն «ներկայացնում է նիգերիացու կնիքված սեփականությունը ամերիկյան ընկերության կողմից... հիշեցնում է լոգոտիպը, որը փակցված է Ատլանտյան օվկիանոսով տեղափոխված աֆրիկացի ստրուկների մարմինների վրա»[73]։
2021 թվականի հուլիսի 14-ին Հնդկաստանի պահուստային բանկը (RBI) անորոշ ժամանակով արգելեց Mastercard-ին նոր դեբետային կամ կրեդիտ քարտեր տրամադրել ներքին հնդիկ հաճախորդներին 2021 թվականի հուլիսի 22-ից սկսած՝ տվյալների տեղայնացման և պահպանման կանոնները խախտելու համար, ինչպես սահմանված է RBI-ի կողմից 2018 թվականի ապրիլի 6-ին, համաձայն։ Վճարումների և հաշվարկների համակարգերի մասին օրենք, 2007 (PSS Act), Այս արգելքը չի ազդում Հնդկաստանում արդեն թողարկված և աշխատող քարտերի վրա։ Mastercard-ը երրորդ խոշոր վճարային համակարգերի մատակարարն է, որը սահմանափակված է Հնդկաստանում American Express և Diners Club International-ից հետո[74]։
2022 թվականին Ուկրաինան խնդրեց, որ Mastercard-ն արգելվի Ռուսաստանում ՝ Ռուսաստանի Ուկրաինա ներխուժման պատճառով։ Mastercard-ը համապատասխանեց՝ արգելելով քարտերի թողարկումը կամ օգտագործումը Ռուսաստանում, ներառյալ այլ երկրների օտարերկրյա քարտերը[75]։
Mastercard-ը, Comerica Bank-ը և ԱՄՆ ֆինանսների նախարարությունը միավորվել են 2008 թվականին՝ ստեղծելու Direct Express Debit Mastercard կանխավճարային դեբետային քարտը։ Դաշնային կառավարությունն օգտագործում է «Express Debit» արտադրանքը՝ էլեկտրոնային վճարումներ տրամադրելու այն մարդկանց, ովքեր չունեն բանկային հաշիվներ, որոնք հաճախ կոչվում են «unbanked»: Comerica Bank-ը դեբետային քարտի թողարկող բանկն է։
Direct Express քարտերը ստացողներին տալիս են սպառողների մի շարք պաշտպանություն։
2013 թվականի հունիսին Mastercard-ը հայտարարեց British Airways-ի հետ համագործակցության մասին՝ անդամներին առաջարկելու Executive Club Multi-currency Cash Passport, որը թույլ կտա անդամներին լրացուցիչ միավորներ վաստակել և կատարել բազմարժութային վճարումներ։ Անձնագրային քարտը թույլ է տալիս օգտվողներին բեռնել մինչև տասը արժույթ (եվրո, ֆունտ, ԱՄՆ դոլար, թուրքական լիրա, շվեյցարական ֆրանկ, ավստրալիական դոլար, կանադական դոլար, նորզելանդական դոլար, ԱՄԷ դիրհամ և հարավաֆրիկյան ռանդ) փակ փոխարժեքով։ Երբ օգտագործվում է, քարտը ընտրում է տեղական արժույթը՝ լավագույն փոխարժեքն ապահովելու համար, և եթե տեղական արժույթն արդեն բեռնված չէ քարտի վրա, միջոցներն օգտագործվում են այլ արժույթներից։
Mastercard-ի ընթացիկ գովազդային արշավի նշանաբանն անգնահատելի է։ Արշավի հետ կապված կարգախոսն է՝ «Կան բաներ, որ փողով չի կարելի գնել։ Մնացած ամեն ինչի համար կա Mastercard»: «Անգնահատելի» ակցիան ավելի վերջին կրկնություններում կիրառելի է ինչպես Mastercard-ի վարկային քարտերի, այնպես էլ դեբետային քարտերի արտադրանքների համար։ Նրանք նաև օգտագործում են Priceless նկարագրությունը՝ գովազդելու այնպիսի ապրանքներ, ինչպիսիք են իրենց «անգին ճանապարհորդություն» կայքը, որտեղ ներկայացված են գործարքներ և առաջարկներ Mastercard-ի սեփականատերերի համար[76], և «անգին քաղաքներ», առաջարկներ նշված վայրերում մարդկանց համար[77]։
Ինտերնետային ընկերության հետ համագործակցության միջոցով, որը մասնագիտացած է անհատականացված գնումների մեջ, Mastercard-ը 2010 թվականի ապրիլի 16-ին ներկայացրեց վեբ առևտրի կենտրոն, որը, ըստ նրա, կարող է զգալի ճշգրտությամբ նշել, թե ինչ կարող են գնել իր քարտապանները[78]։
2020 թվականի մայիսին Mastercard-ը հայտարարեց, որ գործարկում է Mastercard Track Business Payment Service-ը։ Ծառայությունը կտրամադրի բիզնեսից բիզնես (B2B) վճարումներ գնորդների և մատակարարների միջև։ Համաշխարհային առևտրային ապրանքների Mastercard EVP-ի Ջեյմս Անդերսոնի խոսքերով, «Ծառայությունը ստեղծում է մատակարարների գրացուցակ, որը մատակարարներին հնարավորություն է տալիս հրապարակել իրենց վճարման կանոնները, որպեսզի նրանք կարողանան ավելի լավ վերահսկել, թե ինչպես են ստանում վճարումները՝ միաժամանակ հեշտացնելով գնորդներին գտնել մատակարարներ և հասկանալ նրանց։ պահանջները»[79]։
Mastercard-ը հովանավորում է խոշոր սպորտային իրադարձություններ և թիմեր ամբողջ աշխարհում։ Դրանք ներառում են ռեգբիի Նոր Զելանդիան, MLB-ն, ՈՒԵՖԱ-ի Չեմպիոնների լիգան և PGA Tour-ի Arnold Palmer Invitational-ը։ Նախկինում այն նաև հովանավորում էր ՖԻՖԱ-ի Աշխարհի գավաթը, սակայն դատական կարգով հետ կանչեց իր պայմանագիրը, իսկ նրա մրցակիցը՝ Visa-ն, ստորագրեց պայմանագիրը 2007 թվականին[80]։ 1997 թվականին Mastercard-ը Mastercard Lola Formula 1 թիմի գլխավոր հովանավորն էր, որը դուրս եկավ Ֆորմուլա 1 թիմից[81]։ 1997 Ֆորմուլա 1 սեզոն՝ ֆինանսական խնդիրների պատճառով իր առաջին մրցարշավից հետո[81][82]։
Mastercard-ը նաև Alamo Bowl խաղի տիտղոսային հովանավորն էր 2002 թվականից մինչև 2005 թվականը։
2018 թվականի վերջին Mastercard-ը դարձավ League of Legends esports-ի առաջին խոշոր հովանավորը։ Ընկերությունը հովանավորում է League of Legends World Championship, Mid-Season Invitational և All-stars միջոցառումը League of Legends-ի համար[83]։
Մինչև 2018 թվականը Mastercard-ը հովանավորն էր Memorial Cup-ը՝ CHL-ի ամենամյա առաջնությունը իր 3 լիգաների միջև։
Mastercard միջազգային գլոբալ գլխամասային գրասենյակը գտնվում է Փորչեյսում (Նյու Յորք)[84]։ Գլոբալ օպերացիոն կենտրոնը գտնվում է Օ'Ֆալոնում (Միսսուրի) Սենթ Լուիսի արվարձանում։
Հիմնական գործադիրներն են[85]․
Մինչև 2006 թվականի IPO-ն, Mastercard-ը ասոցիացիա էր, որն ուներ բանկերի տնօրեններից կազմված խորհուրդ։ Գործող տնօրենների խորհուրդը հետևյալն է[86]․
2013 թվականի հունիսին Mastercard-ը հայտարարել է Լատինական Ամերիկայի և Կարիբյան ավազանի ստորաբաժանումների ղեկավարի պաշտոնում Ժիլբերտո Կալդարտի նշանակման մասին։ Կալդարտը Mastercard էր եկել Citi Brazil-ից 2008 թվականին, որտեղ նա ծառայել է բիզնեսի մենեջեր և ղեկավարել մանրածախ բանկը, սպառողների ֆինանսավորումը և քարտային բիզնեսը։ Նա բիզնեսի կառավարման և հաշվապահության բակալավրի կոչում ունի, ինչպես նաև Դյուկի համալսարանի մագիստրոսի կոչում։]
Mastercard-ը 2013 թվականին Forbes-ի կողմից ճանաչվել է լավագույն ընկերություններից մեկը՝ աշխատելու համար[87]։
2016 թվականին Mastercard UK դարձել է 144 ընկերություններից մեկը, որոնք ստորագրել են HM Treasury-ի Կանայք ֆինանսներում կանոնադրությունը, որը ընկերությունում գենդերային հավասարությամբ ներկայացվածության գրավականն էր[88]։
Mastercard Contactless (նախկին ապրանքանիշով PayPass[89]) EMV-ի հետ համատեղելի, անհպում վճարման գործառույթ է, որը նման է American Express-ի ExpressPay-ին և Visa Contactless-ին։ Երեքն էլ օգտագործում են նույն նշանը, ինչպես ցույց է տրված աջ կողմում։ Այն հիմնված է ISO/IEC 14443 ստանդարտի վրա, որը քարտապաններին տրամադրում է վճարման ավելի պարզ եղանակ՝ հպելով վճարային քարտին կամ վճարման այլ սարքին, օրինակ՝ հեռախոսին կամ բանալիին, վաճառքի կետի տերմինալի ընթերցողի վրա, այլ ոչ թե սահեցնելով կամ քարտի տեղադրում. Առանց կոնտակտը ներկայումս կարող է օգտագործվել մինչև 45 GBP, 50 EUR, 40 CHF, 50 USD, 100 CAD, 200 SEK, 200 NOK, 100 PLN, 200 DKK, 80 NZD, 100 AUD, 1000 RUB, 100 AUD, 1000 RUB, 500 UAH ներառյալ գործարքների համար։ 500 TRY[90] կամ 2000 INR:
2003 թվականին Mastercard-ն ավարտեց ինը ամիս տևողությամբ PayPass շուկայական փորձարկումը Օռլանդոյում (Ֆլորիդա), JPMorgan Chase-ի, Citibank-ի և MBNA-ի հետ։ Ավելի քան 16,000 քարտապաններ և ավելի քան 60 մանրածախ վաճառողներ մասնակցել են շուկայական փորձարկմանը:Կաղապար:Update inline Բացի այդ, Mastercard-ն աշխատել է Nokia-ի և Nokia 6131-ի[91], AT&T Wireless-ի և JPMorgan Chase-ի հետ՝ Mastercard PayPass-ը բջջային հեռախոսներում ներառելու համար՝ օգտագործելով մոտ դաշտային հաղորդակցություն տեխնոլոգիա, Դալլասում (Տեխաս)։ 2011-ին Google-ը և Mastercard-ը գործարկեցին Google Wallet-ը՝ Android հավելվածը, որը թույլ է տալիս բջջային սարքին վարկային/դեբետային քարտի տեղեկությունները ուղարկել անմիջապես Paypass-ով միացված վճարային տերմինալին՝ շրջանցելով ֆիզիկական քարտի անհրաժեշտությունը, մինչև Android Pay-ի ստեղծումը։
2015-ի վերջին Citicards-ն ԱՄՆ-ում դադարեցրեց Paypass-ով ապահովված պլաստիկի թողարկումը, բայց առանց պահանջի բանալին դեռ հասանելի էր։ 2016 թվականի հուլիսի 16-ից Citicards-ն ամբողջությամբ դադարեցրել է Paypass-ի աջակցությունը։ Թեև գոյություն ունեցող պլաստիկն ու ստեղնաշարերը շարունակում էին աշխատել մինչև դրանց ժամկետի ավարտը, այդ ամսաթվից հետո ԱՄՆ-ի հաճախորդներին ոչ մի նոր սարքավորում չտրամադրվեց Paypass-ով միացված։
2017 թվականին գործադիր տնօրեն Աջայ Բանգան ամրապնդեց ընկերության նպատակը՝ ընդլայնել ֆինանսական ծառայությունները գործող համակարգից դուրս գտնվողներին՝ թվային վճարային համակարգերը հասցնելով առանց բանկային մարդկանց ամբողջ աշխարհում։ Ընկերությունը 500 մլն դոլար է ներդրել Հնդկաստանում՝ Պունեում և Վադոդարայում գտնվող գրասենյակներով՝ օգնելու Mastercard-ին անկանխիկ գործարքներ իրականացնել աշխարհի 2-րդ ամենամեծ բնակչության համար։ Ընկերությունը նախատեսվում է նաև լրացուցիչ 750 միլիոն դոլար ներդնել անկանխիկ հավելվածների և տեխնոլոգիաների մեջ, հատկապես կենտրոնացած Հնդկաստանի վրա 2017-ից 2020 թվականներին[92]։
QkR-ն բջջային վճարումների հավելված է, որը մշակվել է Mastercard-ի կողմից՝ սմարթֆոնի միջոցով ապրանքներ և ծառայություններ պատվիրելու նպատակով՝ կապված վարկային քարտից գանձվող վճարումներով։ Այն կիրառվում է լայնածավալ միջոցառումներում օգտագործելու համար, ինչպիսիք են սպորտային միջոցառումները, համերգները կամ կինոթատրոնները։ Ի տարբերություն Mastercard բջջային վճարման այլ հավելվածների, ինչպիսիք են Pay Pass-ը, QkR-ն հեռախոսից չի օգտագործում NFC, այլ ավելի շուտ ինտերնետ կապ։
Օգտատերերը կարող են բացել հավելվածը, սկանավորել QR կոդը, որը գտնվում է իրենց առջևի նստարանի հետևի մասում և պատվիրել իրենց նախընտրած ըմպելիքները։ Պատվերը ուղարկվում է մոտակա կոնցեսիոն ստենդ, որտեղից վազորդը իրերը առաքում է հաճախորդների նստատեղերին։ Այն արդեն տեղադրված է Ավստրալիայի կինոթատրոններում և փորձարկվում է Յանկի մարզադաշտում։
QkR-ն վաճառվում է վաճառողներին որպես փոխարինող այլ բջջային վճարման հավելվածների և բջջային պատվերների հավելվածի, որը կամ տարածվում է վաճառողի կողմից (օրինակ՝ Starbucks-ի, McDonald's-ի կամ Chipotle-ի բջջային պատվերի հավելվածի) կամ երրորդ կողմի կողմից, օրինակ՝ Square-ի կողմից, որը գլխավորում է Twitter-ի համահիմնադիր Ջեք Դորսին։
Mastercard-ը գործում է Banknet-ը՝ հեռահաղորդակցության համաշխարհային ցանց, որը միավորում է Mastercard քարտերի բոլոր թողարկողներին, ձեռքբերողներին և տվյալների մշակման կենտրոնները մեկ ֆինանսական ցանցի մեջ։ Գործողությունների կենտրոնը գտնվում է Միսսուրի նահանգի (Սենտ Լուիս քաղաքում)։ Բանկն օգտագործում է ISO 8583 արձանագրությունը։
Mastercard-ի ցանցը զգալիորեն տարբերվում է Visa-ից։ Visa's-ը աստղերի վրա հիմնված համակարգ է, որտեղ բոլոր վերջնակետերը ավարտվում են մի քանի հիմնական տվյալների կենտրոններից մեկում, որտեղ բոլոր գործարքները մշակվում են կենտրոնացված կարգով։ Mastercard-ի ցանցը եզրերի վրա հիմնված, հավասարազոր ցանց է, որտեղ գործարքները ցանցային ցանցով անցնում են ուղղակիորեն դեպի այլ վերջնակետեր՝ առանց մեկ կետ անցնելու անհրաժեշտության։ Սա թույլ է տալիս Mastercard-ի ցանցին լինել շատ ավելի ճկուն, քանի որ մեկ ձախողումը չի կարող մեկուսացնել մեծ թվով վերջնակետեր[93]։
Mastercard-ը մոտեցավ TrustStamp-ին 2018 թվականին և հրավիրեց նրանց միանալ Mastercard Start Path ծրագրին։ Համագործակցության նպատակն է ինտեգրել TrustStamp-ի կենսաչափական և դեմքի ճանաչման տեխնոլոգիան Mastercard Well Pass հարթակում։ Այս համագործակցությունը հնարավորություն կտա պատվաստումների կենսաչափական հետևել, հատկապես երեխաների համար[94]։ Ծրագիրը հիմնված է TrustStamp Evergreen Hash-ի վրա, որն անհատական թվային նշան է, որը կապված է մատնահետքի, ափի կամ դեմքի հետ։ AI ծրագրաշարը ստեղծում է 3D «դիմակ», այնուհետև բնօրինակ տվյալները ոչնչացվում են։ Այնուհետև նշանը կհարմարվի այնպես, ինչպես անհատն է անում՝ ստեղծելով ցմահ նույնականացման համակարգ[95]։
Այս համակարգը այժմ ներդրվում է Արևմտյան Աֆրիկայում Պատվաստումների և իմունիզացիայի գլոբալ դաշինքի (GAVI), Բիլ և Մելինդա Գեյթս հիմնադրամի և NuData-ի հետ համագործակցության միջոցով։ Mastercard առողջության ծրագիրը հարմարեցվել է ի պատասխան COVID-19 ճգնաժամի[96], և այժմ Mastercard-ն աշխատում է TrustStamp-ի և GAVI-ի հետ՝ պատվաստանյութերի ստուգման և վճարման ինտեգրված համակարգերը աշխարհի զարգացող երկրներ բերելու համար[97]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.