ֆրանսիացի նկարիչ From Wikipedia, the free encyclopedia
Լեոն Բոննա (Լեոն Ջոզեփ Ֆլորենտին Բոննա, ֆր.՝ Leon Joseph Florentin Bonnat, հունիսի 20, 1833[1][2][3][…], Բայոնա, Ատլանտյան Պիրենեյներ, Ֆրանսիա[4] - սեպտեմբերի 8, 1922[1][2][3][…], Monchy-Saint-Éloi, Ուազ, Ֆրանսիա[4]), ֆրանսիացի նկարիչ, կոլեկցիոներ։ Նկարել է նկարներ պատմական և կրոնական թեմաներով, բայց ավելի հայտնի է որպես պատկերանկարիչ։
Լեոն Բոննան ծնվել է 1833 թվականի հունիսի 20-ին Բայոննա քաղաքում։ 1846-ից 1853 թվականներին ապրել է Մադրիդում, որտեղ նրա հայրը գրախանութ ուներ։ Այնտեղ նա սկսեց նկարել սովորել Ռայմունդո դե Մադրասոի մոտ, որից հետո ուսումը շարունակել է Փարիզի, Լեոն Կոնյեի անվան Գեղարվեստի ազգային բարձրագույն դպրոցում[7]։
1869թ. ստացել է Հռոմեական մրցանակը։ Որպես դափնեկիր, Բոննան օգտվեց Հռոմում սովորելու հնարավորությունից։ Փարիզ վերադառնալուց հետո նա սկսեց դասավանդել է Գեղարվեստի դպրոցում, իսկ 1905 թ. դարձավ այդ դպրոցի տնօրենը։
Բոննան իր ժամանակի ամենահայտնի պատկերանկարիչներից մեկն էր։ Նրան հասարակական ճանաչում է բերել «դերասանուհի Պասսկայի դիմանկարը» (1874 թ.), որն այժմ պահպանվում է Լուվրում։
Նա շատ հայտնի մարդկանց է նկարել և իր ամենահայտնի ստեղծագործություններից են՝ Վիկտոր Հյուգոյի, Ալեքսանդր Դյումայի (որդի) դիմանկարները։ Անդրե Մորուան իր «Գրական դիմանկարներում» նշում է Բոննայի և Մոպասանի ընկերությունը[8]։
Հայտնի ֆրանսիացի գրող Անրի Պերյուշոն գրել է.
«Բոննային դիմանկար պատվիրելու համար միայն ցանկություն ունենալը քիչ է։ Բոլորը չէ, որ նման ֆանտաստիկ ցանկություն ունենալուց հետո, կարող էին դրան հասնել։ Բոննայի դիմանկար կարող էին ունենալ միայն ընտրյալները, այն շատ թանկ էր»[9]։
Բավականաչափ վաստակելով գեղանկարչության մեջ, Բոննան մոլի կոլեկցիոներ էր և շատ էր ծախսում արվեստի գործեր ձեռք բերելու վրա։ 1922 թվականի սեպտեմբերի 8 Բոննաի մահից հետո, վարպետի կտակով, նրա հայրենի քաղաք Բայոննան ստացավ արվեստի ստեղծագործությունների մեծ հավաքածու, որի կազմի մեջ էր 19-րդ դարի նկարների լավագույն հավաքածուներից մեկը։
«Ռուս Լեոն Բոննա» կարելի է անվանել դիմանկարի վարպետ Ալեքսեյ Խարլամովին։ Նա սովորել է Լեոն Բոննաի ստուդիայում 1872 թվականին, և հենց ֆրանսիացի ուսուցչի ազդեցության տակ էլ ձևավորել է իր սեփական ոճը։
Անրի դը Տուլուզ Լոտրեկը նույնպես սովորել է Լեոն Բոննայի ստուդիայում։ Նա ընդունվել է 1882 թվականին։ Չնայած Լոուտրեկին դժվար է դասել Բոննայի հետևորդներին, նա ինքը շատ էր գնահատում վարպետի կարծիքը։
Ինչպես գրում է Տուլուզ Լոտրեկի կենսագիր՝ Անրի Պերրյուշոն՝
«Բոննայի առաջին նկատողությունները, պետք է խոստովանել, այնքան էլ հուսադրող չէին։ Պրեսնոն (Ռենե Պրեստնո, նկարիչ, Տուլուզ Լոտրեկի հոր ընկերը) գրել է, որ ուսուցիչը նրան ասել է, որ նրա գույները տարօրինակ են, և որ նա երեխայի նման է նկարում։ Դա սարսափելի էր, բայց վարպետի քննադատությունը միայն ավելացրեց Լոտրեկի էներգիան։ Բոննան պղպեղ ավելացրեց նրա արյան մեջ։ Լոտրեկը անմիջապես ջնջում էր այն, կանչում էր կեցցե հացի միջուկ, և նոր եռանդով անցնում էր գործի։ Միթե նա կարող էր անլուրջ վերաբերել նկարիչ, պարոն Բոննայի կարծիքին, որի մեծությունը, ինչպես նա էր գրել հորեղբայր Շարլին ուղարկված նամակներից մեկում, թույլ չէր տալիս իրեն հարցեր տալ»[10]։
1887 թ. Բոննայի մոտ են սովորել նաև արքայազն Եվգենին (Eugen Napoleon Nikolaus), դուքս Ներկեն` շվեդ թագավոր Օսկար II-ի և նրա կնոջ՝ Սոֆիայի չորրորդ և փոքր որդին։ Եվգենին հայտնի է ոչ միայն որպես XIX-ից XX-րդ դարի սկզբի շվեդ բնանկարի խոշորագույն ներկայացուցիչ, այլ նաև որպես մոնումենտալ գեղանկարչության վարպետ։
Բոննայի ուսանողների շարքերում են եղել նաև Շարլ Ալբեր Վալտները, Օգյուստ Լերուն և Դենը։
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
.svg){kind=small}
