Remove ads
Ես, տատիկը, Իլիկոն և Իլարիոնը (վրաց.՝ მე, ბებია, ილიკო და ილარიონი), 1963 թվականին «Վրացֆիլմ» կինոստուդիայում նկարահանված գեղարվեստական ֆիլմ[2]։ Նկարահանվել է ռեժիսոր Թենգիզ Աբուլաձեի կողմից Նոդար Դումբաձեի համանուն վեպի հիման վրա։
 | |
|---|---|
.jpg) | |
| Երկիր | .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Ժանր | ռոմանտիկ կատակերգություն և կինոկատակերգություն |
| Թվական | 1963 |
| Լեզու | ռուսերեն և վրացերեն |
| Ռեժիսոր | Թենգիզ Աբուլաձե[1] |
| Սցենարի հեղինակ | Թենգիզ Աբուլաձե և Նոդար Դումբաձե |
| Դերակատարներ | Սեսիլիա Թաղաիշվիլի և Ալեքսանդր Ժորժոլիանի |
| Օպերատոր | Գեորգի Կալատոզիշվիլի |
| Երաժշտություն | Արչիլ Կերեսելիձե |
| Կինոընկերություն | Վրացֆիլմ |
| Տևողություն | 90 րոպե |
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Ես, տատիկը, Իլիկոն և Իլարիոնը (այլ կիրառումներ)
Ֆիլմը պատմում է Զուրիկոյի մասին, ով գյուղացի տղա է։ Գործողությունները տեղի են ունենում նախապատերազմական Վրաստանում։ Զուրիկոն սովորում է դպրոցում, սիրահարվում է առաջին անգամ, պատերազմ է ճանապարհում իր համագյուղացիներին, դիմավորում հաղթանակը։ Դպրոցն ավարտելուց հետո Զուրիկոն մեկնում է Թբիլիսի՝ կրթությունը շարունակելու։ Ուսումն ավարտելուց նա հետո վերադառնում է հայրենի գյուղ՝ իր առաջին սիրո ու ընկերների մոտ։
- Սերգո Օրջոնիկիձե – Զուրիկո
- Սեսիլիա Թաղայշվիլի – Օլգա տատիկ
- Ալեքսանդր Ժորժոլիանի – Իլիկո
- Գրիգոլ Տկաբլաձե – Իլարիոն
- Մանանա Աբազաձե – Մերի
- Կիրա Անդրոնիկաշվիլի – Ցիրա
- Թենգիզ Դաուշվիլի – Կուկուրի
- Ալեքսանդր Գոմելաուրի – Անտիպ
- Եկատերինա Վերուլաշվիլի – գյուղացի կին
- Միխո Բորաշվիլի – Ռոմուլի Կալանդաձե, համադասարանցի
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads