Բիաս (գետ)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Բիաս[1] (հինդի՝ ब्यास, Бьяс[2]; ա.-փենջ.` ਬਿਆਸ; ուրդու՝ بیاس; սանսկրիտ՝ विपाशा; անգլ.՝ Beas), կարևորությամբ երկրորդ գետն է Փենջաբիում, Սաթլեջի վտակն է. հինգ գետերից մեկն է, որոնցով Փենջաբին (հինգ գետերի շրջան) ստացել է իր անվանումը։ Մնացած վեց գետերի հետ (Սարասվատի, Սինդհու, Շատադրու, Վիտաստա, Պարուշնի, Ասիկնի) կազմում է վեդայական յոթ գետերի շրջան։ Գետը հոսում է Հիմալայներից Հնդկաստանի Կենտրոնական Հիմաչալ-Պրադեշ քաղաքում, հոսում է 470 կմ դեպի Սաթլեջ և միաձուլվում դրա հետ Հնդկական Փենջաբիում։
Բիաս | |
---|---|
![]() | |
Բնութագիր | |
Երկարություն | 470 կմ |
Ավազանի մակերես | 20 303 կմ² |
Գետաբերանի տեղակայում | Սաթլեզ |
Կոորդինատներ | |
Հոսող հոսքեր | Parvati River?, Kali Bein? և Chakki River? |
Երկրամաս | Հիմաչալ-Պրադեշ և Փենջաբ |
Ջրահավաք | Ինդոսի ավազան |
![]() |
Ստուգաբանություն
Գետը նաև անվանում են Արջիկուջա Վեդաներում կամ Վիպաշա հին հնդկական տեքստերում և Գիֆասիս հին հույների մոտ[3]։
Ժամանակակից Բիաս անունը հավանաբար առաջացել է սանսկրիտական Վիպաշ անվան փոփոխությունից։ Գետը կոչվում է վի-փաշա, սանսկրիտի փաշա բառից, այսինքն՝ առասպելը նրան կապում է Վասիխշտայի հետ։ Վասիշտան, սգալով 100 որդիների մահը, կապել է իրեն և ցատկել այդ գետը։ Բայց հենց նա ընկել է գետը, բոլոր կապերն արձակվել են, և նա չի մահացել։ Գետը երբեմն կոչում են նաև Վիպաշա Հիմաչալայում, հատկապես գիտնականները։
Գետը երևի կոչվում է Վյասա (Բ և Վ տառի փոփոխությունը և վերջավորությունների կրճատումը բնորոշ են Հյուսիսային հնդկական լեզուներին)՝ ի հիշատակ վեդական Վյասի, որը կոչում են գետի հովանավոր սուրբ և ասում են, որ նա ստեղծել է Վյաս Կունդ լճից[4]։
Աշխարհագրություն

Գետը սկիզբ է առնում Հիմաչալ Պրադեշ նահանգի Ռոխթանգ Լա քաղաքից և միաձուլվում է Սաթլեջի հետ Հարիկե Պատանի մոտ՝ Փենջաբի Ամրիցարեից հարավ։ Սաթլեջը հոսում է Պակիստանի Փենջաբով և միանում Չինաբի հետ Ուչայի մոտ՝ Բահավալպուրի մոտ միաձուլվելով Փանջնադի հետ և վերջապես Մինտխանկոտի մոտ թափվում է Ինդ գետը։ Ռավիի, Բիասի (Վիպաշի) և Սաթլեջի (հայտնի է նաև որպես Շատադրու) ջրերը Հնդկաստանին են հատկացվել Հնդկաստանի և Պակիստանի միջև ստորագրված Ինդոսի ջրերի պայմանագրով։
Պատմություն
Գետը, որը հույներին հայտնի է որպես Հիֆասիս (հին հունարեն՝ Ὕφασις)[5], նշում է Ալեքսանդր Մակեդոնացու նվաճումների արևելյան սահմանը մ.թ.ա. 326 թվականին։
Ըստ Ռաջասեկհարի «Կավյամիմանսայի»[6]՝ Մահիպալա I-ի օրոք Գուրջար-Պրատիհարի թագավորության հողերը ընդարձակվել են դեպի հյուսիս-արևմուտքում գտնվող գետի վերին թեքությունը[7]։
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.