Բենիսիո դել Տորո

Բենիսիո Մոնսերատ Ռաֆաել Դել Տորո Սանչես (իսպ.՝ Benicio Monserrate Rafael del Toro Sánchez, փետրվարի 19, 1967(1967-02-19)^{[1][2][3][…]}, San Germán, Պուերտո Ռիկո, ԱՄՆ^[4]), հոլիվուդյան դերասան։ Նրա մասնակցությամբ առավել հայտնի ֆիլմերից են՝ «Կասկածելի դեմքեր» («The Usual Suspects», 1995 թվական), «Վախ և ատելություն Լաս Վեգասում» («Fear and Loathing in Las Vegas», 1998 թվական), «Տրաֆիկ» («Traffic», 2000 թվական), «21 գրամ» («21 Grams», 2003 թվական), «Մեղքերի քաղաքը» («Sin City», 2005 թվական), «Չե» («Che», 2008 թվական)։

Բենիսիո դել Տորո Benicio Monserrate Rafael del Toro Sanchez
Ծնվել է	փետրվարի 19, 1967(1967-02-19)[1][2][3][…] (57 տարեկան)
Ծննդավայր	San Germán, Պուերտո Ռիկո, ԱՄՆ[4]
Կրթություն	Կալիֆոռնիայի համալսարան, Circle in the Square Theatre School?, Ստելլա Ադլերի դերասանական ստուդիա, Mercersburg Academy? և Academia del Perpetuo Socorro?
Քաղաքացիություն	Իսպանիա և  ԱՄՆ
Մասնագիտություն	դերասան, հեռուստատեսային դերասան, կինոդերասան, կինոռեժիսոր, կինոպրոդյուսեր և սցենարիստ
Համատեղ ապրող(ներ)	Վալերիա Գոլինո
Պարգևներ և մրցանակներ	«Անկախ ոգի» մրցանակ երկրորդ պլանի տղամարդու լավագույն դերակատարման համար [5] Արծաթե արջ Կաննի կինոփառատոնի մրցանակ տղամարդու լավագույն դերակատարման համար ԱՄՆ կինոդերասանների գիլդիայի մրցանակ International Cinephile Society Award for Best Supporting Actor? [6][7] և Դոնոսիտա պարգև

Կենսագրություն

Բենիսիո Դել Տորան ծնվել է 1967 թվականի փետրվարի 19-ին Սան Խուան քաղաքում, Պուերտո Ռիկոյի մայրաքաղաքում, իրավաբան Գուստավո Ադոլֆո Դել Տորո Բերմուդեսի և նրա տիկնոջ՝ Ֆաուստա Սանչես Ռիվեռայի ընտանիքում։ Դերասանն ունի եղբայր Գուստավո անունով, նա մեծ է Բենիսիոյից երկու տարով և ներկա ժամանակ աշխատում է մանկական ուռուցքաբան Մանհեթենում։ Բենիսիոն ունի կատալոնյան արմատներ հոր կողմից և բասկյան արմատներ մոր կողմից։ Նաև, ըստ դերասանի խոսքերի, նա ունի բնիկ ամերիկացիների արմատներ։ Բենիսիոն ազգակցական կապեր ունի պուերտոռիկացի բասկետբոլիստ Կառլոս Արոյոի, փոփ երգչուհի Ռեբեկա Պոուս Դել Տորոյի երգիչ Ելեսո Դել Տորոյի հետ։

Դերասանին մանուկ ժամանակ անվանում էին «Նիհարիկ Բեննի», «Բենո», նա դաստիարակվել է որպես կաթոլիկ և սովորել է կաթոլիկական դպրոցում։ Երբ Բենիսիոն ինը տարեկան էր, նրա մայրը մահանում է հեպատիտից։ 12 տարեկանում հայրը նրան ուղարկում է ազգականների մոտ ԱՄՆ, փոքրիկ Մերսերբուրգ քաղաք, Փենսիլվանիա, որտեղ Բենիմիոյին ուղարկում են դպրոց-ինտերնատ։ Դպրոցից հետո, հոր պնդմամբ, Դել Տորոն ընդունվում է Սան Դիեգոյի Կալիֆորնիայի Համալսարան, որտեղ ուսումնասիրում է բիզնես։ Հետաքրքրվելով թատրոնով, նա թողնում է քոլեջը և ուղևորվում Նյու Յորք։ Այնտեղ նա ընդունվում է Circle In The Square դրամատիկական արվաստների դպրոց, սակայն այնտեղ ուսումը ինչ-ինչ պատճառներով չի հաջողվում, և Բենիսիոն ուղևորվում է Լոս Անջելես, որտեղ երեք տարիների ընթացքում դասեր է վերցնում հանրահայտ թատերական դաստիարակներ Ստելա Ադլերի և Արտուրո Մենդոսի մոտ։

Կարիերա

1980-1990-ական թվականներ

Ուսման ժամանակ Դել Տորոն նորամուտն է տոնում հեռուստատեսությունում, 1987 թվականին ստանալով փոքրիկ դեր հանրահայտ «Մայամիի ոստիկանությունը» («Miami Vice») սերիալի էպիզոդում և խաղում է հայտնի թմրաբարոն Ռաֆաել Կարո Կուինտերոյին «Թմրապատերազմներ» («Drug Wars: The Camarena Story») մինի-սերիալում։ Նաև նկարահանվում է Մադոննայի «La Isla Bonita» երգի տեսահոլովակում։ Մեկ տարի անց առաջին անգամ նկարահանվում է ֆիլմում, «Պստլիկ - մեծ մարդ» («Big Top Pee-wee») կատակերգությունում։ 1989 թվականին դերասանին առաջարկում են մասնակցություն ունենալ Ջեյմս Բոնդի արկածների մասին նոր ֆիլմում՝ «Սպանության թույլտվություն» («Licence to Kill»), որտեղ նա խաղում է գլխավոր չարագործի թիկնապահի դերը 1991 թվականին հետևում է փոքրիկ դեր Շոն Փենի առաջին ռեժիսորական ֆիլմում՝ «Վազող հնդկացին» («The Indian Runner») դրամայում և այնուհետև երկրորդական դերեր «Անվճար փողեր» («Money for Nothing»), «Անվախը» («Fearless»), «Բյուրեղապակյա Լուսին» («China Moon») և «Շնաձկների մեջ» («Swimming with Sharks»)։ Բենիսիոյի կարիերայում կարևոր փուլ է դառնում մասնակցությունը «Կասկածելի դեմքեր» («The Usual Suspects») քրեական թրիլերում 1995 թվականին, որում մասնակցության համար քննադատները դերասանին շնորհում են «Անկախ ոգի» մրցանակ։ Հաջորդ տարի նրան նորից շնորհում են այդ մրցանակը՝ այս անգամ «Բասկիա» («Basquiat») ֆիլմի համար։ 1996 թվականին դերասանը հայտնվում է ևս երեք կինոնկարներում։ Դրանք «Ուրախ ճանապարհորդություն» («Joyride») դրաման է, «Թաղում» («The Funeral») քրեական դրաման, որտեց դերասանը խաղում է գանգստեր Գասպարին և Տոնի Սքոթի «Երկրպագում» («The Fan») տրիլերը, որիեղ Դել Տորոյի խաղընկերներն էին Ռոբերտ Դե Նիրոն և Ուեսլի Սնայփսը։ 1997 թվականին դերասանուհի Ալիսիա Սիլվերսթոունը Բենիսիոյին հրավիրում է միասին նկարահանվել «Ավելորդ ուղեբեռ» («Excess Baggage») ռոմանտիկ կատակերգությունում, որը հենց ինքն էլ պրոդյուսավորում է։ Ալիսիա Սիլվերաթոունը նրան ընտրում է «Կասկածելի դեմքեր» ֆիլմը դիտելուց հետո։ Ֆիլմը ձախողվում է վարձույթում, սակայն դերասանի աշխատանքի մասին քննադատները դրական են արտահայտվում։ 1998 թվականին Դել Տորոն, Ջոնի Դեփի հետ միասին, նկարահանվում է Հանտեր Թոմփսոնի հանրահայտ վեպի էկրանավորումում՝ «Վախ և ատելություն Լաս Վեգասում» («Fear and Loathing in Las Vegas») ֆիլմում, որում խաղացած նրա բժիշկ Գոնզայի իրավաբանի դերը դերասանի համար դառնում է իսկական առաջընթաց։ Նախագծում մասնակցության համար Դել Տորոն գիրանում է քսան կիլոգրամով և արդյունքում «Վախ և ատելություն Լաս Վեգասում» ֆիլմը, որի ռեժիսորն է հանդիսանում Թերրի Գիլիամը, դառնում է 90-ական թվականների կուռքային ֆիլմերից մեկը։

2000-ական թվականներ

2000 թվականին՝ երկու տարվա դադարից հետո, դերասանը նկարահանվում է միանգամից երեք կարգային ֆիլմերում։ Առաջինը «Զենքի ճանապարհը» («The Way of the Gun») թրիլերն է, սցենարիստ Քրիստոֆեր Մակկուորիի ռեժիսորական նորամուտը, որը եղել է «Կասկածելի դեմքեր» թրիլերի սցենարիստը, այնուհետև հետևում է Սթիվեն Սոդերբերգի «Տրաֆիկ» («Traffic») քրեական դրաման։ Այս ֆիլմը, որի սյուժեն կառուցված է թմրանյութի անօրինական շրջագայության խնդրին, արժանանում է չորս «Օսկար» մրցանակի և նրանցից մեկը բաժին է հասնում Դել Տորոյին։ Բացի այդ, ոստիկան Խավիեր Ռոդրիգեսի դերի համար դերասանն արժանանում է ընդհանուր առմամբ տասնինը հեղինակային մրցանակների և անվանակարգերի, այդ թվում ստանում է BAFTA, «Ոսկե Գլոբուս» մրցանակներ և Բեռլինի 51-րդ կինոփառատոնի «Լավագույն տղամարդու դեր» մրցանակի։ Եվ, վերջապես, դերասանի այդ տարվա երրորդ ֆիլմն է հանդիսանում Գայ Ռիչի «Մեծ ավար» («Snatch») հանրահայտ գանգստերական կատակերգությունը։ Ֆիլմում Բենիսիոն կատարում է կողոպտիչ Ֆրենկի Չորս Մատի դերը, որն ունի կախում մոլախաղերից։ Կինոէկրաններին դերասանի հաջորդ նկատելի հայտնվելը դառնում է մասնակցությունը նրա հին ծանոթ Շոն Փենի «Խոստում» («The Pledge») կինոնկարում։ 2003 թվականին, Թոմի Լի Ջոնսի հետ միասին, նա նկարահանվում է «Ուժասպառը» («The Hunted»)թրիլերում և «21 գրամ» («21 Grams») դրամայում, վերջին ֆիլմում դերի համար, որտեղ բացի նրանից նկարահանվել են նաև Շոն Փենը, Նաոմի Ուոթսը, դերասանը արժանանում է Վենետիկի կինոփառատոնի մրցանակին, անվանակարգում «Օսկար» մրցանակին և BAFTA մրցանակ։ 2005 թվականը դառնում է ոչ պակաս հաջողակ Դել Տորոյի համար։ Բրյուս Ուիլիսի, Միքի Ռուրկի, Քլայվ Օուենի, Ջեսիկա Ալբայի և այլ հայտնի դերասանների հետ շարքում նա մասնակցություն է ունենում սև-սպիտակ «Մեղքերի քաղաքը» («Sin City») թրիլերում, Ֆրենկ Միլերի գրաֆիկական վեպերի փայլուն ոճավորված էկրանավորումում։ 2007 թվականին Դել Տորոն Հոլի Բերիի հեի միասին մասնակցություն է ունենում «Այն, ինչը մենք կորցրինք» («Things We Lost in the Fire») դրամայի նկարահանումներին։

2008 թվականին արժանանում է Կաննի կինոփառատոնի «Լավագույն տղամարդու դեր» մրցանակին, լեգենդար լատինոամերիկյան հեղափոխական Էռնեստո Չե Գևարայի դերի համար Սթիվեն Սոդենբերգի «Չե» («Che») կենսագրական ֆիլմում։ Ֆիլմը բաղկացած է երկու մասից։ «Արգենտինացին» պատմում է կուբայական հեղափոխության մասին, իսկ «Հերիլյա»-ն՝ հեղավոխությունից հետո Չե Գևարայի գործունեության մասին, ընդհուպ մինչև նրա մահը։ Նաև դերասանը ստանում է «Գոյա» մրցանակ՝ 2009 թվականին «Լավագույն տղամարդու դեր» անվանակարգում։ Երբ դերասան Շոն Փենը «Հարվի Միլկ» ֆիլմի համար ստանում էր «Օսկար» մրցանակը, նա ասաց, որ շատ զարմացած և հիասթափված է նրանից, որ Բենիսիո Դել Տորոն ներկայացված չէ ոչ մի անվանակարգում։ Ֆիլմի եզրափակիչ տեսարանների համար դերասանը նիհարում է մոտ 16 կիլոգրամ, որպեսզի ցույց տա, թե որքան դժվար էր Չե Գևարայի համար իր կյանքի վերջում Բոլիվիայի ջունգլիներում։

2010-ական թվականներ

2010 թվականը սկսվում է նրանից, որ Բենիսիոն խաղում է Լոուրենս Թելբոտին 1941 թվականի «Մարդ-գայլը» («The Wolfman») դասական ֆիլմի ռեմեյկում։ Քսանական թվականների գործողությունները տեղափոխվել են վիկտորիական դարաշրջան։ Բենիսիո Դել Տորոն մոսկովյան իր այցելության ժամանակ հայտարարում է. «Պետք չէ փորձել չափից շատ մեկնաբանել «Մարդ-գայլը»՝ դա ֆիլմ է հրեշների մասին և ոչ ավելին»։ Նրա հետ միասին ֆիլմում նկարահանվել են Էնթոնի Հոփքինսը, Էմիլի Բլանտը և Հյուգո Ուիվինգը։ 2011 թվականի ապրիլին հայտնի է դառնում, որ մոդել Կիմբերլի Սթյուարտը հղի է Դել Տորոյից, բայց, չնայած դրան, նրանք բաժանվում են։ Նրանց դուստրը՝ Դելայլա Ժնևյա Սթյուարտ-Դել Տորոն, ծնվել է 2011 թվականի օգոստոսի 21-ին։ Նույն թվականի նոյեմբերին նա ստանում է իսպանական քաղաքացիություն^[8]։ Նաև նույն թվականին նա ընտրվում է Կամպարի օրացույցի դեմք, դառնալով առաջին տղամարդը, որը հայտնվել է օրացույցի կազմին։ Որպես ռեժիսոր առաջին փորձը, Դել Տորոյի համար, դառնում է 2012 թվականին մասնակցությունը «Հավանա, ես սիրում եմ քեզ» («7 Days in Havana») ֆիլմի նկարահանումներին^[9]։ Ֆիլմը իր մաջ ներառում է յոթ տարբեր պատմություն, որոնք տեղի են ունեցել Կուբայի մայրաքաղաք Հավանայում։ Պատմությունների յուրաքանչյուրը նկարահանել է առանձին ռեժիսոր։ Բենիսիոն նկարահանել է առաջին պատմությունը, որն անվանվել է «Երկուշաբթի» («El Yuma») և պատմում է այն մասին, թե ինչպես երիտասարդ ամերիկացի դերասան Թեդդի Ատկինսը (Ջոշ Հաթչերսոն) ժամանում է Հավանա՝ կինոյի փառատոնին։ Ֆիլմը մասնակցում է 2012 թվականի Կաննի կինոփառատոնի «Հատուկ հայացք» ծրագրին։ Նույնպես նույն թվականին նա ընդունում է Օլիվեր Սթոունի առաջարկը խաղալու նրա նոր «Առանձնապես վտանգավոր են» («Savages») քրեական թրիլերում, Դոն Ուինսլոուի նույնանուն վեպի էկրանավորումը։ Ֆիլմում նա խաղում է Լադոյին՝ դաժան թիկնապահի մեքսիկական թմրաբիզնեսում։ 2012 թվականին հայտնի է դառնում, որ Դել Տորոն կխաղա գլխավոր դերը ֆրանսիայցի ռաժիսոր Առնո Դեպլեշենի «Ջիմմի Պիկար» («Jimmy P: Psychotherapy of a Plains Indian») ֆիլմում։ Նա կխաղա հնդիկ հովևորականի, որը ժամանել է Երկրորդ Համաշխարհային պատերազմից և դրանից հետո նրան սկսում են անհանգստացնել հոգե-մարմնական հիվանդություններ։ Ֆիլմն ընտրվում է 2013 թվականի Կաննի կինոփառատոնի հիմնական մրցաշարային ծրագրում։ 2014 թվականին նա նկարահանվում է Պոլ Թոմաս Անդերսոնի «Բնածին արատ» («Inherent Vice») ֆիլմում, Հոակիմ Ֆենիքսի, Ջոշ Բրոլինի, Օուեն Ուիլսոնի, Ռիզ Ուիզերսփունի և այլ հայտնի դերասանների հետ։ Ֆիլմում նա խաղում է գլխավոր հերոսի, որի դերը խաղում է Հոակիմ Ֆենիքսը, իրավաբանի և լավագույն ընկերոջ դերը։ Նաև դերասանը մասնակցություն է ունենում «Կորուսյալ դրախտ» («Paradise Lost») ֆիլմում, որտեղ խաղում է կոլումբիական թմրաբարոն և տեռորիստ Պաբլո Էսկոբարին։ 2013 թվականի հունիսին հայտնի է դառնում, որ Դել Տորոն միացել է «Տիեզերքի պահապանները» («Guardians of the Galaxy») ֆիլմին, որտեղ կատարում է Կոլեկցիոների դերը։ Այդ ամենից բացի, դերասանը նցված է երեք նախագծի՝ «Գործակալ։ 21-րդ դար» («Agent: Century 21»), «Ինչպես է թափանցում լույսը» և «Օրենքից դուրս»։ Բոլոր ֆիլմերի նորախաղը տեղի է ունեցել 2014 թվականին։ 2014 թվականի մարտին հայտնի է դառնում, որ դերասանը միացել է Ֆեռնանդո Լեոն դե Արանոային և նկարահանվում է նրա «Կատարյալ օրը» («A Perfect Day») նոր ֆիլմում։ Կինոնկարի գլխավոր հերոսները հումանիտարական միսիայի աշխատակիցներն են ռազմական հակամարտությունների գոտիներում։ Նրանք ունեն տարբեր հայացքներ այն գորցի վերաբերյալ, ինչով իրենք զբաղվում են և երկրի, որում հայտնվել են։ բացի Բենիսիոյից, նկարահանումներին մասնակցել են Մելանի Տյերին, Օլգա Կուրիլենկոն և Թիմ Ռոբինսը։ Նկարահանումները սկսվել են մարտի 17-ին Իսպանիայի հարավում, Գրանադա քաղաքում։

Հետաքրքիր փաստեր

• Դել Տորոն, ըստ հաշվարկի երրորդ պուերտո ռիկացի դերասանն է, որ արժանացել է «Օսկար» մրցանակի։ Առաջին երկուսը եղել են Խոսե Ֆեռեռը (մրցանակը ստացել է 1950 թվականին՝ «Սիրանո դե Բերժերակ» ֆիլմի համար) և Ռիտա Մորենոն (մրցանակը ստացել է 1961 թվականին՝ «Վեստսայդյան պատմություններ» ֆիլմի համար)։
• Նրա ազգանունը հանդիսանում է ամենաշատ տարածվածներից իսպանական լեզվում։ այն կարելի է թարգմանել որպես «ցուլ»։
• 1987 թվականին, Հիզեր Գրեմի հետ, դերասանը նկարահանվում է տղամարդկանց համար «Obsession» օծանիլիքի գովազդում։
• 1986 թվականին դերասանը նկարահանվում է երգչուհի Մադոննայի «La Isla Bonita» երգի տեսահոլովակում (փողոցի տեսարանում մեքենայով պատանի)։
• Դերասանը սիրավեպ է ունեցել Կյարա Մաստրոյանիի՝ Կատրին Դենյովի և Մարչելո Մաստրոյանիի դստեր հետ հետ։ Բացի այդ, 1988 թվականից մինչ 1992 թվականը, նշանադրված է եղել իտալուհի դերասանուհի Վալերիա Գոլինոյի հետ, որի հետ ծանոթացել է իր ամենաառաջին ֆիլմի նկարահանումների ժամանակ։
• Երկու ֆիլմերում Բենիսիոն նկարահանվել է իր նախկին ընկերուհու՝ Վալերիա Գոլինոյի հետ՝ «Պստլիկ - մեծ մարդ» և «Վազող հնդկացին»։
• Բենիսիո Դել Տորոն հրաժարվել է Դիեգո Ռիվերայի՝ Ֆրիդա Կալոյի ամուսնու, դերից, Ջուլի Թեյլորի «Ֆրիդա» ֆիլմում, այն բանի համար, որ այդ դերի կատարումը պահանջում էր քաշի ավելացում։
• Բենիսիո Դել Տորոն հանդիսանում է «Օսկար» մրցանակի չորրորդ դափնեկիրը՝ օտար լեզվով դերի համար։ Առաջինը եղել է Սոֆի Լորենը՝ 1961 թվականին, Չեզիրի դերի համար, Վիտորիո դե Սիկայի «Չոչարա» ֆիլմում։ Երկրորդը եղել է Ռոբերտ Դե Նիրոն՝ 1975 թվականին, Վիտո Կառլեոնեի դերի համար, Ֆրենսիս Ֆորդ Կոպպոլայի եռագրության երկրորդ մասում, «Կնքահայր 2»։ Եվ երրորդը՝ Ռոբերտո Բենինի, 1998 թվականին, Գուիդո Օրեֆիսի դերի համար, իր «Կյանքը հիասքանչ է» ֆիլմում։ Առաջին երկու դափնեկիրների հերոսները խոսում են իտալերեն լեզվով, Բենիսիո Դել Տորոյի հերոսը՝ իսպաներեն։
• Դիտվել է Թիբալտի դերի համար «Ռոմեո + Ջուլիետա» ֆիլմում։
• Սկզբնապես նա պետք է խաղար Ռեյնալդո Արենասի դերը «Քանի դեռ չի եկել գիշերը» ֆիլմում, սակայն արդյունքում դերը հանձնում են Խավիեր Բարդեմին։
• Հրաժարվել է Ջոն Հարիսոնի դերից «Ստարտրեկ։ Հատուցում» ֆիլմից, դերը բաժին է հասնում Բենեդիկտ Կամբերբետչուին։

Ֆիլմագրություն

Թվական	Անվանում	Բնօրինակ անվանում	Դեր
1987	Մայամիի ոստիկանությունը	Miami Vice	Պիտո
1987	Մասնավոր խուզարկու	Private Eye
1988	Պստլիկ - մեծ մարդ	Big Top Pee-wee	Դյուկ-շան մռութ
1989	Սպանության արտոնագիր	Licence to Kill	Դարիո
1990	Թմրապատերազեներ	Drug Wars: The Camarena Story	Կարո Կուինտերո
1991	Վազող հնդկացին	The Indian Runner	Միգել
1992	Քրիստոփոր Կոլումբոս։ Ամերիկայի նվաճումը	Christopher Columbus: The Discovery	Ալվարո Խարանա
1993	Անվճար փողեր	Money for Nothing	Դինո Պալադինո
1993	Անվախը	Money for Nothing	Մենի Ռոդրիգո
1994	Բյուրեղապակյա Լուսին	China Moon	Լամար Դիկի
1994	Շնաձկների մեջ	Swimming with Sharks	Ռեքս
1994	Դամբարանային առակներ	Tales from the Crypt	Բիլլ
1995	Կասկածելի դեմքեր	The Usual Suspects	Ֆրեդ Ֆենստեր
1995	Լքյալ հրեշտակներ	Fallen Angels	Պակո
1996	Բասկիա	Basquiat	Բենի Դալմաու
1996	Երկրպագու	The Fan	Խուան Պրիմո
1996	Թաղում	The Funeral	Գասպար
1997	Ուրախ ճանապարհորդություն	Joyride	Խուզարկու Լոպես
1997	Ավելորդ ուղեբեռ	Excess Baggage	Վինսենտ
1998	Վախ և ատելություն Լաս Վեգասում	Fear and Loathing in Las Vegas	Բժիշկ Գոնզո
2000	Մեծ ավար	Snatch	Ֆրենկի-չորս մատ
2000	Զենքի ուղին	The Way of the Gun	Պարոն Լոնգբաու
2000	Տրաֆիկ	Traffic	Խավիեր Ռոդրիգես
2001	Խոստում	The Pledge	Տոբի Ջեյ Վադենախ
2003	Ուժասպառը	The Hunted	Աարոն Հելլեմ
2003	21 գրամ	21 Grams	Ջեկ Ջորդան
2005	Մեղքերի քաղաքը	Sin City	Ջեկ «Ջեկի Բոյ» Ռաֆերտի
2007	Այն, ինչ մենք կորցրել ենք	Things We Lost in the Fire	Ջերի Սանբորն
2008	Չե	Che	Էռնեստո Չե Գևարա
2010	Ինչ-որ տեղ	Somewhere	կամեո
2010	Մարդ-գայլը	The Wolfman	Լուրենս Թելբոտ
2012	Առանձնապես վտանգավոր	Savages	Լադո
2012	Հավանա, ես սիրում եմ քեզ	7 Days in Havana	ռեժիսոր
2013	Ջիմի Պիկար	Jimmy P: Psychotherapy of a Plains Indian	Ջիմի Պիկար
2013	Տոր 2։ Մթության թագավորություն	Thor: The Dark World	Տանելիր Տիվան/ Կոլեկցիոներ
2014	Տիեզերքի պահապանները	Guardians of the Galaxy	Տանելիր Տիվան/ Կոլեկցիոներ
2014	Կորուսյալ դրախտ	Paradise Lost	Պաբլո Էսկոբար
2014	Բնածին արատ	Inherent Vice	Սանչո Սմիլաքս
2015	Կատարյալ օր	A Perfect Day	Մամբրու
2015	Փոքրիկ արքայազն	The Little Prince	ձայնավորում
2015	Գործակալ։ 21-րդ դար	Agent: Century 21	Գիլբերտո «Էլ Պադրե» Դյուրան
2015	Վարձկանուհին	Sicario	Ալեխանդրո

Մրցանակներ և անվանակարգումներ

Մրցանակներ

• 2008 թվական - Կաննի կինոփառատոնի մրցանակ, «լավագույն տղամարդու դեր», «Չե»
• 2003 թվական - Վենետիկի կինոփառատոնի մրցանակ, «Լավագույն դերասան», «21 գրամ»
• 2001 թվական - «Օսկար» մրցանակ, «Երկրորդ կարգի լավագույն տղամարդու դեր», «Տրաֆիկ»
• 2001 թվական - BAFTA մրցանակ, «Երկրորդ կարգի լավագույն տղամարդու դեր», «Տրաֆիկ»
• 2001 թվական - Բեռլինի կինոփառատոն, «Լավագույն դերասան», «Տրաֆիկ»
• 2001 թվական - «Ոսկե Գլոբուս» մրցանակ, «Երկրորդ կարգի լավագույն տղամարդու դեր», «Տրաֆիկ»
• 1997 թվական - «Անկախ ոգի» մրցանակ, Երկրորդ կարգի լավագույն տղամարդու դեր», «Բասկիա»
• 1996 թվական - «Անկախ ոգի» մրցանակ, Երկրորդ կարգի լավագույն տղամարդու դեր», «Կասկածելի դեմքեր»

Անվանակարգումներ

• 2004 թվական - «Օսկար» մրցանակ, «Երկրորդ կարգի լավագույն տղամարդու դեր», «21 գրամ»
• 2004 թվական - BAFTA մրցանակ, «Երկրորդ կարգի լավագույն տղամարդու դեր», «21 գրամ»
• 2000 թվական - «Empire» ամսագրի կինոմրցանակ, «Լավագույն դերասան», «Տրաֆիկ»
• 1998 թվական - ALMA Award կինոմրցանակ, ականավոր անհատական աշխատանք, «Ավելորդ ուղեբեռ»
• 2002 թվական - ALMA Award կինոմրցանակ, երկրորդ կարգի ականավոր դեր, «Խոստում»
• 2006 թվական - ALMA Award կինոմրցանակ, ականավոր դերակատարում, «Մեղքերի քաղաքը»
• 2012 թվական - ALMA Award կինոմրցանակ, սիրելի կինոդերասան, «Առանձնապես վտանգավոր»

Աղբյուրներ

• Бенисио Дель Торо (անգլ.) Internet Movie Database կայքում

Ծանոթագրություններ

1. Bauer P. Encyclopædia Britannica
2. GeneaStar
3. Roglo — 1997. — ed. size: 10000000
4. Բենիսիո դել Տորո
5. Internet Movie Database — 1990.
6. Internet Movie Database — 1990.
7. https://icsfilm.org/our-yearly-awards/2004-ics-award-winners/
8. Puente, Maria (2011 թ․ նոյեմբերի 4). «Oscar winner Benicio del Toro, singer Ricky Martin become Spanish citizens». USA Today. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 3-ին. Վերցված է 2011 թ․ նոյեմբերի 8-ին.
9. «BuenoLatina. В Гаване идут съёмки фильма «Гавана, я люблю тебя» (7 días en La Habana)». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 11-ին. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 24-ին.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բենիսիո դել Տորո» հոդվածին։