Սուրբ Ֆրանցիսկոսի բազիլիկ Ասսիզիում
Իտալիա / From Wikipedia, the free encyclopedia
Սուրբ Ֆրանցիսկոսի բազիլիկ Ասսիզիում (իտալ.՝ Basilica di San Francesco, լատին․՝ Basilica Sancti Francisci Assisiensis), Ասսիզիում հռոմեական կաթոլիկ փոքրամասնությունների փախստականների կոնվենցիան մայր եկեղեցին է, քաղաք Իտալիայի կենտրոնում գտնվող Ումբրիայի շրջանում, որտեղ ծնվել և մահացել է Ֆրանցիսկոսը։ Իտալիայում Փոքր Բազիլիկը քրիստոնեական ուխտագնացության ամենակարևոր վայրերից մեկն է։ Այն սկսած 2000 թվականից համարվում է ՅՈւՆԵՍԿՕ-ի Համաշխարհային ժառանգություն։
Սուրբ Ֆրանցիսկոսի բազիլիկ Ասսիզիում իտալ.՝ La Basilica di San Francesco d'Assisi | |
---|---|
Հիմնական տվյալներ | |
Տեսակ | պապական բազիլիկա, տեսարժան վայր, փոքր բազիլիկ և monastery church? |
Երկիր | Իտալիա |
Տեղագրություն | Ասսիզի[1][2] |
Հասցե | Piazza San Francesco, - Assisi[2] |
Դավանանք | կաթոլիկություն |
Վանականություն | Conventual Franciscans? |
Թեմ | Roman Catholic Diocese of Assisi-Nocera Umbra-Gualdo Tadino? |
Հիմնական ամսաթվերը | 1228 |
Մասն է | Սուրբ գահի սեփականություններ |
Կազմված է | Lower Basilica of San Francesco?, Upper Basilica of San Francesco d'Assisi? և Sacro Convento? |
Ժառանգության կարգավիճակ | Իտալիայի մշակութային ժառանգություն[2] և ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի համաշխարհային ժառանգության մաս |
Նվիրված | Ֆրանցիսկ Ասիզացի |
Անվանված | Ֆրանցիսկ Ասիզացի |
Ճարտարապետ | Elias of Cortona?, Lapo Tedesco?[3], Բերնարդո Ռոսելինո[4] և Բերնարդո Ռոսելինո[5] |
Ճարտարապետական ոճ | իտալական գոթիկա |
Հիմնադրված | 1228 |
50 մետր | |
Երկարություն | 80 մետր |
Լայնություն | 50 մետր |
Մակերես | 14 563 հեկտար |
Basilica di San Francesco (Assisi) Վիքիպահեստում | |
sanfrancescoassisi.org |
Բազիլիկան, որը հիմնադրվել է 1228 թվականին, կառուցված է բլրի կողքին և բաղկացած է երկու եկեղեցիներից (հայտնի է որպես Վերին և Ստորին եկեղեցի) և մի խորանարդից, որտեղ թաղված են սրբի մնացորդները։ Վերին եկեղեցու ինտերիերը Իտալիայում գոթական ոճի կարևոր վաղ օրինակ է։ Վերին և Ստորին եկեղեցիները զարդարված են որմնանկարներով Հռոմեական և Տուսկան դպրոցների բազմաթիվ ուշ միջնադարյան նկարիչների կողմից և ներառում են Չիմաբուեի, Ջոտտո դի Բոնդոնեի, Սիմոնե Մարտինիի,Պիետրո Լորենցետիի և հնարավոր է նաև Պիոտր Կավալինիի աշխատանքները։ Ստեղծագործությունների շրջանակն ու որակը բազիլիկին յուրահատուկ նշանակություն են տալիս այս շրջանի իտալական արվեստի հիասքանչ զարգացումը ցույց տալու համար, մանավանդ եթե այն համեմատենք Եվրոպայի մնացած քրիստոնեական երկրների հետ։