Սուրբ Գալլուսի աբբայություն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Սուրբ Գալլուսի աբբայություն (գերմ.՝ Abtei St. Gallen), արդեն ցրված աբբայություն (747–1805 թթ.), որ գործել է Շվեյցարիայի Սանկտ Գալլեն քաղաքի կաթոլիկ կրոնական համալիրում։ Կարոլինգյան Վերածնության դարաշրջանի վանքը կանգուն է սկսած 719 թվականից, 9-ից 13-րդ դարերում եղել է անկախ իշխանություն և բազում դարեր բենեդիկտյան գլխավոր աբբայություններից մեկն էր Եվրոպայում։ Վանքը հիմնադրել է Սուրբ Օտմարը այն վայրում, որտեղ Սուրբ Գալլուսը կառուցել էր իր մենաստանը։ Սուրբ Գալլուսի աբբայության գրադարանը միջնադարյան ամենահարուստ գրադարաններից մեկն է աշխարհում[1]։ Հենց այս աբբայության ու վանքի շուրջն է, որ ստեղծվել է Սանկտ Գալլեն քաղաքը։ Մոտավորապես 1800 թվականին աբբայությունը ցրվել է, աշխարհիկացվել։ Նախկին աբբայության եկեղեցին 1848 թվականին ստացել է տաճարի կարգավիճակ։ 1983 թվականին այն ամենը, ինչ մնացել էր նախկին աբբայությունից, հայտարարվել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Համաշխարհային ժառանգության վայր։
' | |
* | |
---|---|
ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի համաշխարհային ժառանգություն
| |
Տիպ | |
Չափանիշներ | |
Ցանկ | ՅՈՒՆԵՍԿՕ֊ի ցանկ |
Աշխարհամաս** | |
Ընդգրկման պատմություն | |
Ընդգրկում | (անհայտ նստաշրջան) |
* Անվանումը պաշտոնական անգլերեն ցանկում ** Երկրամասը ըստ ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի դասակարգման | |
Համաշխարհային ժառանգություն |