իսպանացի ֆուտբոլիստ From Wikipedia, the free encyclopedia
Սերխիո Ռամոս (իսպ.՝ Sergio Ramos, մարտի 30, 1986[1][2][3], Կամաս), իսպանացի պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլիստ։ Ներկայումս հանդես է գալիս Պարի Սեն-Ժերմենի և Իսպանիայի ազգային հավաքականի կազմում։ Խաղում է կենտրոնական պաշտպանի դիրքում[4]։
Ռամոսը Իսպանիայի հավաքականի կազմում 2017 թվականին | |||||||||||||||||||||||||||
Անձնական տվյալներ | |||||||||||||||||||||||||||
Ամբողջական անուն | Sergio Ramos Garcia | ||||||||||||||||||||||||||
Քաղաքացիությունը | Իսպանիա | ||||||||||||||||||||||||||
Ծննդյան ամսաթիվ | մարտի 30, 1986[1][2][3] (38 տարեկան) | ||||||||||||||||||||||||||
Ծննդավայր | Կամաս | ||||||||||||||||||||||||||
Հասակ | 183 սմ | ||||||||||||||||||||||||||
Քաշ | 81 կգ | ||||||||||||||||||||||||||
Դիրք | կենտրոնական պաշտպան | ||||||||||||||||||||||||||
Ակումբային տեղեկություններ | |||||||||||||||||||||||||||
Ներկա ակումբ | Պարի Սեն-Ժերմեն | ||||||||||||||||||||||||||
Համար | 4 | ||||||||||||||||||||||||||
Պատանեկան կարիերա | |||||||||||||||||||||||||||
1996-2003 | Սևիլյա | ||||||||||||||||||||||||||
Մասնագիտական կարիերա* | |||||||||||||||||||||||||||
Տարի | Ակումբ | Խաղ (գոլ) | |||||||||||||||||||||||||
2003-2004 | Սևիլյա B | 26 | (2) | ||||||||||||||||||||||||
2004-2005 | Սևիլյա | 39 | (2) | ||||||||||||||||||||||||
2005-ներկա | Ռեալ Մադրիդ | 400 | (55) | ||||||||||||||||||||||||
Ազգային հավաքական‡ | |||||||||||||||||||||||||||
2002 | Իսպանիա (մինչև 17) | 1 | (0) | ||||||||||||||||||||||||
2004 | Իսպանիա (մինչև 19) | 6 | (0) | ||||||||||||||||||||||||
2004 | Իսպանիա (մինչև 21) | 6 | (0) | ||||||||||||||||||||||||
2005-ներկա | Իսպանիա | 158 | (14) | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Պարգևներ
| |||||||||||||||||||||||||||
* Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը |
Պրոֆեսիոնալ կարիերան սկսել է 17 տարեկանում Սևիլյայի կազմում։ 18 տարեկանում շատ ծանր վթար է ունենում, որի պատճառով շատ բժիշկներ հավատացած են լինում, որ նա այլևս չի կարող շարունակել իր ֆուտբոլային կարիերան, բայց նա հաղթահարում է այդ վնասվածքը և նորից վերադառնում է խաղադաշտ։ 19 տարեկանում իր հիանալի խաղով գրավում է Ռեալ Մադրիդի ղեկավարության ուշադրությունը և 27 միլիոն եվրոյով տեղափոխվում արքայական ակումբ։ Նա Ռեալում հանդես էր գալիս որպես կենտրոնական պաշտպան։
Ռեալի հետ նվաճել է տարբեր արժեքավոր գավաթներ, ներառյալ 4 Իսպանիայի առաջնություն, 2 Արքայական գավաթ, 2 Իսպանիայի սուպեր գավաթ, 4 Չեմպիոնների լիգա և այլն։ Նա նաև հանդես է եկել Իսպանիայի ազգային հավաքականում և հավաքականի հետ նվաճել է Եվրոպայի 2008 և 2012 թվականների Եվրոպայի առաջնությունները, 2010 թվականի Աշխարհի առաջնությունը։
Ռամոսը իր կարիերան սկսել է Սևիլյայում։ Իր դեբյուտը Լա Լիգայում նշել է 2004 թվականի փետրվարի 1-ին՝ փոխարինելով Ֆրանցիսկո Գալյարդոյին Դեպորտիվոյի դեմ արտագնա խաղում[5]։
2004-2005 մրցաշրջանում Ռամոսը անցկացրեց 41 խաղ, իսկ Սևիլյան զբաղեցրեց 6-րդ տեղը և ստացավ ՈՒԵՖԱ Եվրոպա Լիգայի ուղեգիր[6]։
2005 թվականի ամռանը Ռեալ Մադրիդը 27 միլիոն եվրոյով գնեց 19-ամյա Ռամոսի տրանսֆերը[7]։ Ռամոսը միակ իսպանացի ֆուտբոլիստն էր, ում Ֆլորենտինո Պերեսը գնել էր իր պաշտոնավարման առաջին շրջանի 5 տարիներին[8]։ Մադրիդում նա ստացավ 4 համարի մարզաշապիկը, որը նախկինում կրում էր Ֆեռնանդո Իեռոն։ 2005 թվականի դեկտեմբերի 5-ին նա խփեց իր առաջին գոլը Ռեալի կազմում՝ գրավելով Օլիմպիակոսի դարպասը Չեմպիոնների Լիգայի խմբային փուլի խաղում[9]։ Իր առաջին Մադրիդյան մրցաշրջաններում նա խաղում էր որպես կենտրոնական պաշտպան, սակայն երբ 2007-2008 մրցաշրջանի սկզբին ակումբ եկան Քրիստոֆ Մետզելդերը և Պեպեն, նա սկսեց խաղալ հենակետային կիսապաշտպանի դիրքում։ Ռեալում նա աչքի էր ընկնում խփած գոլերով և ստացած կարմիր քարտերով։ Իր առաջին կարմիր քարտը ստացել է 2005 թվականի սեպտեմբերի 18-ին՝ Էսպանյոլի դեմ խաղում[10]։
2006-2007 մրցաշրջանում Ռամոսը խփեց 5 գոլ, ներառյալ գոլը Բարսելոնայի դեմ 3-3 ավարտված խաղում[11]։ Այս մրցաշրջանում Ռեալը հաղթեց Իսպանիայի առաջնությունը[12]։
2008 թվականի մայիսի 4-ին Ռամոսը գոլային փոխանցում տվեց Իգուաինին խաղի 89-րդ րոպեին, և Ռեալը 2-1 հաշվով հաղթեց Օսասունային[13], ինչի արդյունքում թիմը հաղթեց նաև իր պատմության 31-րդ Իսպանիայի առաջնությունը։ 2008 թվականի մայիսի 18-ին՝ Լևանտեի դեմ առաջնության վերջին խաղում Ռամոսը 2 գոլ հեղինակեց, իսկ Ռեալը հաղթեց 5-2 հաշվով[14]։ Այսպիսով, Ռամոսը 2007-2008 մրցաշրջանում նույնպես Ռամոսը խփեց 5 գոլ։
2008 թվականի օգոստոսի 24-ին՝ Իսպանիայի Սուպեր գավաթի Վալենսիայի դեմ հանդիպման պատասխան խաղում Ռամոսը գոլ խփեց և հաշիվը սարքեց 2-1։ 9 հոգով մնացած Ռեալը այդ խաղում հաղթեց 4-2 հաշվով, իսկ ընդհանուր երկու խաղերում՝ 6-5 հաշվով, այդպիսով նվաճելով Իսպանիայի Սուպեր գավաթը[15]։
2008-2009 մրցաշրջանի սկզբում Ռամոսի խաղը անկում ապրեց, սակայն նա վերադարձավ իր լավագույն մարզավիճակին և 2009 թվականի հունվարի 11-ին ակրոբատիկ հարվածով գրավեց Մալյորկայի դարպասը[16]։
Ռամոսը ընդգրկվեց 2008 թվականի և՛ ՈՒԵՖԱ-ի, և՛ ՖԻՖԱ-ի տարվա խորհրդանշական հավաքականներում։ 2008 թվականի Եվրոպայի լավագույն ֆուտբոլիստի անվանակարգում զբաղեցրել է 21-րդ տեղը։
2009-2010 մրցաշրջանից առաջ Ռամոսը նշանակվեց Ռեալի 4 ավագներից մեկը։ Պեպեի ծնկի վնասվածքի պատճառով, Ռամոսը հաճախ խաղում էր կենտրոնական պաշտպանի դիրքում։ Նա խփեց 4 գոլ առաջնության 33 խաղերում և 2010 թվականի փետրվարի 21-ին անցկացրեց իր 200-րդ հանդիպումը Ռեալի կազմում՝ խաղադաշտ դուրս գալով Վիլյառեալի դեմ խաղում[17]։
2010 թվականի նոյեմբերի 29-ին Բարսելոնայի դեմ խաղում Ռամոսը ստացավ իր 10-րդ կարմիր քարտը Ռեալում և հավասարվեց Ֆեռնանդո Իեռոյի նախկին ռեկորդին։ 2011 թվականի ապրիլի 20-ին Ռամոսը մասնակցեց Ռեալի հաղթանակին Իսպանիայի գավաթի եզրափակչում՝ Բարսելոնայի դեմ խաղում[18]։ Դրան հաջորդող երթի ժամանակ՝ հաղթանակը ավտոբուսի վերևում նշելիս Ռամոսը պատահաբար ձեռքերից բաց թողեց գավաթը, և այն ընկավ ներքև՝ ավտոբուսի անիվների տակ։ Արդյունքում գավաթը փոս ընկավ[19]։
2011 թվականի հուլիսի 12-ին Ռամոսը երկարաձգեց իր պայմանագիրը Ռեալի հետ մինչև 2017 թվականը[20]։ 2012 թվականի ապրիլի 25-ին՝ Չեմպիոնների Լիգայի կիսաեզրափակչի Բավարիայի հետ հանդիպման պատասխան խաղի հետխաղյա 11-մետրանոցների ժամանակ Ռամոսը վրիպեց, իսկ Ռեալը պարտվեց 1-3 հաշվով[21]։
2013 թվականի հունվարի 9-ին Ռամոսը ստացավ իր երկրորդ դեղին քարտը և հեռացվեց խաղադաշտից Իսպանիայի գավաթի Սելտայի դեմ խաղում[22]։ Երբ պարզվեց, որ քարտը ստանալուց հետո Ռամոսը նաև վիրավորել է մրցավարին, իսպանացին ստացավ 4 խաղյա որակազրկում[23]։ Հաջորդ ամիս՝ փետրվարի 17-ին՝ Ռայո Վալեկանոյի դեմ խաղի 12-րդ րոպեին Ռամոսը գոլի հեղինակ դարձավ, ինչից 6 րոպե անց 2 դեղին քարտ ստացավ 1 րոպեի ընթացքում ու հեռացվեց խաղադաշտից[24]։ Սա դարձավ Ռամոսի 16-րդ կարմիր քարտը և 12-րդը Լա Լիգայում։
2013 թվականի փետրվարից մարտը ընկած ժամանակահատվածում՝ Իկեր Կասիլյասի բացակայության ժամանակ Ռամոսը դարձավ Ռեալի ավագը Բարսելոնայի դեմ 4 օրում կայացած 2 Ռեալի համար հաղթական խաղերում։ Երկրորդ խաղում Ռամոսը գլխով գրավեց Բարսայի դարպասը՝ առաջ մղելով իր թիմին[25]։
2013 թվականի դեկտեմբերի 14-ին՝ Օսասունայի դեմ խաղում Ռամոսը ստացավ իր 18-րդ կարմիր քարտը՝ անցնելով ակումբի ռեկորդը[26]։ Իր 19-րդ կարմիր քարտը նա ստացավ 2014 թվականի մարտի 23-ին՝ Բարսելոնայի դեմ խաղում[27]։
2014 թվականի ապրիլի 29-ին Ռամոսը 2 գոլ խփեց Բավարիայի դեմ Չեմպիոնների Լիգայի կիսաեզրափակչի պատասխան խաղում, իսկ Ռեալը հաղթեց 4-0 և ընդհանուր 2 խաղերի արդյունքում 5-0 հաշվով՝ վերջին 12 տարիների մեջ առաջին անգամ դուրս գալով ՉԼ-ի եզրափակիչ[28]։ Մայիսի 24-ին՝ եզրափակչի Ատլետիկոյի դեմ խաղի ավելացված ժամանակում Ռամոսը գլխի հարվածով գրավեց հակառակորդի դարպասը՝ սարքելով հաշիվը 1-1 և փրկելով իր թիմին պարտությունից։ Լրացուցիչ ժամանակում Ռեալը 3 գոլ խփեց և նվաճեց իր պատմության 10-րդ Չեմպիոնների Լիգայի գավաթը[29]։ Ռամոսը երկրպագուների կողմից ճանաչվեց եզրափակչի լավագույն ֆուտբոլիստ։
2014-2015 մրցաշրջանում Ռամոսը մասնակցեց Ռեալի հաղթանակին Սևիլյայի նկատմամբ ՈՒԵՖԱ Սուպեր գավաթի խաղում[30]։ Նա նաև մասնակցեց Իսպանիայի սուպեր գավաթին, որը սակայն Ռեալը պարտվեց Ատլետիկոյին՝ 2 խաղերի արդյունքում 2-1 հաշվով[31]։ Այս մրցաշրջանում իր առաջին գոլը Ռամոսը խփեց օգոստոսի 31-ին՝ Ռեալ Սոսիեդադի դեմ խաղում[32]։
Ռամոսը գոլի հեղինակ դարձավ 2014 թվականի աշխարհի ակումբային առաջնության և՛ կիսաեզրափակչում[33], և՛ եզրափակչում[34], իսկ Ռեալը հաղթեց այս գավաթը[35]։ Ռամոսը ճանաչվեց առաջնության լավագույն ֆուտբոլիստ[36]։
2015 թվականի օգոստոսի 17-ին Ռամոսը երկարաձգեց իր պայմանագիրը Ռեալի հետ մինչև 2020 թվականը[37]։ Կասիլյասի Պորտու տեղափոխությունից հետո Ռամոսը դարձավ Ռեալի նոր ավագը։
Ռամոսը Ռեալի ավագն էր Ռայո Վալեկանոյի դեմ 2015 թվականի դեկտեմբերի 20-ին կայացած խաղին, որն ավարտվեց Ռեալի 10-2 հաշվով հաղթանակով[38]։ Վերջին 55 տարիներում սա Ռեալի ամենաշատ գոլ խփած խաղն էր։ 2016 թվականի մարտի 13-ին՝ Լաս Պալմասի դեմ խաղում Ռամոսը գոլ խփեց և այդ խաղում ստացավ իր 20-րդ կարմիր քարտը[39]։ Ապրիլի 2-ին նա վերադարձավ որակազրկումից և խաղաց Բարսելոնայի դեմ 2-1 հաշվով ավարտված խաղին[40]։ Այս խաղում նույնպես նա կարմիր քարտ ստացավ, որը դարձավ նրա 21-րդը Ռեալի կազմում և 4-րդը Էլ Կլասիկոներում[41]։
2016 թվականի մայիսի 28-ին Ռամոսը նորից գոլի հեղինակ դարձավ Չեմպիոնների Լիգայի եզրափակչում՝ գրավելով Ատլետիկոյի դարպասը և առաջ մղելով Ռեալին։ Լրացուցիչ ժամանակում խաղը ավարտվեց 1-1 հաշվով։ Հետխաղյա 11-մետրանոցների հարվածաշարում Ռամոսը իրացրեց իր 11-մետրանոցը, իսկ Ռեալը հաղթեց 5-3 հաշվով և նվաճեց իր պատմության 11-րդ Չեմպիոնների Լիգայի գավաթը[42]։ Ռամոսը ճանաչվեց եզրափակչի լավագույն ֆուտբոլիստ։
Ռամոսը մասնակցեց 2016 թվականի ՈՒԵՖԱ Սուպեր գավաթին և Սևիլյայի դեմ խաղում հավասարեցրեց հաշիվը՝ գոլի հեղինակ դառնալով խաղի 93-րդ րոպեին։ Լրացուցիչ ժամանակում Ռեալը հաղթեց 3-2 հաշվով, իսկ Ռամոսը ճանաչվեց խաղի լավագույն ֆուտբոլիստ[43]։
2016 թվականի դեկտեմբերի 3-ին Ռամոսը խփեց իր 4 գոլը Բարսելոնայի դեմ խաղերում։ Խաղն ավարտվեց 1-1 հաշվով, իսկ այս խաղը դարձավ Ռեալի 33-րդ հաջորդական անպարտելի խաղը[44]։ 1 շաբաթ անց նա նորից գոլի հեղինակ դարձավ խաղի վերջին րոպեներին՝ գրավելով Դեպորտիվոյի դարպասը 92-րդ րոպեին։ Խաղն ավարտվեց 3-2 հաշվով[45]։ 2017 թվականի հունվարի 15-ին Ռամոսը ինքնագոլի հեղինակ դարձավ Սևիլյայի հետ խաղում, և խաղի ավելացված ժամանակում խփված գոլի շնորհիվ Սևիլյան հաղթեց 2-1 հաշվով՝ ավարտելով Ռեալի 40-խաղյա անպարտելի շարքը[46]։ 1 շաբաթ անց Մալագայի դեմ խաղում Ռամոսը 2 գոլի հեղինակ դարձավ, և Ռեալը հաղթեց 2-1 հաշվով[47]։ Սա դարձավ Ռամոսի 50-րդ գոլը Լա Լիգայում[48]։
2017 թվականի փետրվարի 11-ին Ռեալը 3-1 հաշվով հաղթանակ տարավ Օսասունայի նկատմամբ[49]։ Սա դարձավ Ռամոսի 500-րդ խաղը Ռեալի կազմում[50]։ 2017 թվականի մարտի 12-ին խաղի 81-րդ րոպեին Ռամոսը գոլ խփեց Բետիսի դարպասը, որի շնորհիվ Ռեալը հաղթեց 2-1 հաշվով և 2 միավորով առաջ անցավ Բարսելոնայից մրցաշարային աղյուսակում[51]։
2017 թվականի մայիսի 21-ին Մալագայի նկատմամբ 2-0 հաշվով հաղթանակի շնորհիվ Ռեալը նվաճեց իր 30-րդ Լա Լիգայի գավաթը[52]։ Սա Ռամոսի 4-րդ հաղթանակն էր Լա Լիգայում և 1-ինը՝ որպես թիմի ավագ։ Հունիսի 3-ին Չեմպիոնների Լիգայի եզրափակչում Ռեալը հաղթեց Յուվենտուսին և նվաճեց իր 12-րդ գավաթը, ինչը սարքեց Ռամոսին առաջին ավագը, ում հետ թիմը հաղթել է 2 հաջորդական Չեմպիոնների Լիգա[53]։ 2016-2017 մրցաշրջանում Ռամոսը դարձավ 10 գոլի հեղինակ, ինչը նրա կարիերայի լավագույն արդյունքն էր։
Ռամոսը Իսպանիայի ազգային հավաքականի կազմում իր դեբյուտը նշեց 2005 թվականի մարտի 26-ին՝ դուրս գալով խաղադաշտ Չինաստանի դեմ ընկերական խաղին[54]։ Այս ժամանակ նա 18 տարեկան և 361 օրական էր, ինչը սարքեց նրան Իսպանիայի ազգային հավաքականում խաղացած ամենաերիտասարդ ֆուտբոլիստը վերջին 55 տարիներում։ Այս ռեկորդը նրան էր պատկանում մինչև 2006 թվականի մարտի 1-ը, երբ Սեսկ Ֆաբրեգասը շրջանցեց այն՝ դուրս գալով խաղադաշտ Կոտ դ'Իվուարի դեմ ընկերական խաղում[55]։
2005 թվականի հոկտեմբերի 12-ին Ռամոսը իր առաջին գոլերը խփեց Սան Մարինոյի դեմ 2006 թվականի Աշխարհի առաջնության որակավորման փուլի խաղում[56]։
Իսպանիայի հավաքականի հետ Ռամոսը մասնակցեց 2006 թվականի աշխարհի առաջնությանը[57]։ Միչել Սալգադոյի՝ միջազգային կարիերան ավարտելուց հետո, Ռամոսը դարձավ Իսպանիայի հավաքականի հիմնական կազմի խաղացող։
Ռամոսը Իսպանիայի հավաքականի կազմում մասնակցել է Եվրո 2008-ի բոլոր խաղերին բացի խմբային փուլի Հունաստանի դեմ խաղը[58]։ Իսպանիան հաղթեց խմբային փուլի բոլոր խաղերում և առաջին տեղով դուրս եկավ փլեյ-օֆֆ։ Իսպանիան Ռամոսի հետ հաղթեց Գերմանիային եզրափակչում և նվաճեց իր պատմության 2-րդ Եվրոպայի առաջնության գավաթը[59]։ Հաղթանակից հետո Ռամոսը հագավ մի շապիկ, որի վրա գրված էր «Միշտ մեր հետ» ի պատիվ իր մտերիմ ընկեր և նախկին Սևիլյայի թիմակից Անտոնիո Պուերտայի, ով մահացել էր 2007 թվականի օգոստոսին[60]։
Ռամոսը Իսպանիայի հավաքականի հետ մասնակցեց 2009 թվականի Կոնֆեդերացիաների գավաթին, որում Իսպանիան զբաղեցրեց 3-րդ տեղը[61]։ 2010 թվականի հունիսի 3-ին՝ Հարավային Կորեայի դեմ ընկերական խաղի ժամանակ Ռամոսը առաջին անգամ խաղաց որպես Իսպանիայի հավաքականի ավագ[62]։
2010 թվականի Աշխարհի առաջնությանը Ռամոսը մասնակցեց Իսպանիայի հավաքականի բոլոր խաղերին։ Հավաքականը 5 անգամ իր դարպասը պահեց անառիկ և հասավ եզրափակիչ, որտեղ 1-0 հաշվով հաղթեց Նիդերլանդներին[63]։ Ըստ Castrol Index-ի Ռամոսը լավագույնն էր առաջնությունում՝ 9.79 արդյունքով[64]։
Ռամոսը Իսպանիայի հավաքականի կազմում մասնակցեց նաև Եվրո 2012-ին[65]։ Այս անգամ նա խաղում էր կենտրոնական պաշտպանի դիրքում։ Երբ նրան հարցրեցին, թե ինչպես է իրեն զգում նոր դիրքում, նա պատասխանեց, որ արդեն ադապտացվել է նոր դիրքում և հանգիստ է զգում, բայց որպես աջ պաշտպան նա Աշխարհի և Եվրոպայի չեմպիոն է[66]։ Ռամոսը կենտրոնական պաշտպանական զույգ կազմեց Ժերար Պիկեի հետ և անցկացրեց առաջնության բոլոր խաղերը։ Կիսաեզրափակչի Պորտուգալիայի դեմ խաղի հետխաղյա 11-մետրանոց հարվածաշարում Ռամոսը իրացրեց իր 11-մետրանոցը Պանենկայի ոճով, և Իսպանիան այդ խաղում հաղթեց 4-2 հաշվով[67]։ Եզրափակչում Իսպանիան Իտալիային հաղթեց 4-0 հաշվով[68]։ Այս անգամ նույնպես հաղթանակից հետո Ռամոսը հագավ մարզաշապիկ ի պատիվ Պուերտայի[69]։ Ըստ Castrol Index-ի վիճակագրության Ռամոսը ճանաչվեց առաջնության լավագույն ֆուտբոլիստ 9.68 արդյունքով[70]։
2013 թվականի մարտի 22-ին Ռամոսը իր 100-րդ հանդիպումը անցկացրեց Իսպանիայի ազգային հավաքականի կազմում՝ խաղադաշտ դուրս գալով Ֆինլանդիայի դեմ 2014 թվականի Աշխարհի առաջնության որակավորման փուլի խաղում[71]։ Այս խաղում Ռամոսը նաև գոլի հեղինակ դարձավ[72]։
Ռամոսը Իսպանիայի հավաքականի կազմում մասնակցել է 2013 թվականի Կոնֆեդերացիաների գավաթի բոլոր խաղերին։ Եզրափակչի Բրազիլիայի դեմ խաղում Ռամոսը վրիպեց 11-մետրանոցից։ Իսպանիան պարտվեց 3-0 հաշվով[73]։
Ռամոսը նաև մասնակցեց 2014 թվականի աշխարհի առաջնության բոլոր խաղերին, սակայն Իսպանիան դուրս մնաց խմբային փուլից[74]։
Ռամոսը Իսպանիայի հավաքականի ավագն էր 2016 թվականի Եվրոպայի առաջնությանը[75]։ Այս առաջնության Խորվաթիայի դեմ խաղում Ռամոսը վրիպել է 11-մետրանոցից, իսկ Իսպանիան պարտվել է 2-1 հաշվով[76]։
Ռամոսը ծնվել է Իսպանիայի Սևիլյայի Կամաս շրջանում 1986 թվականին մարտի 30-ին։ Նա ընտանիքի կրտսեր զավակն է։ Նրա ընտանիքը բաղկացած է հինգ հոգուց՝ հայրը՝ Խոսե Մարիա Ռամոսը, մայրը՝ Պակի Գարսիան, եղբայր՝ը Ռենե Ռամոսը և քույրը՝ Միրիա Ռամոսը։
2012 թվականի սեպտեմբերից Ռամոսը հանդիպում է հաղորդավարուհի և լրագրող Պիլար Ռուբիոյի հետ։ Նրանք ունեն 2 երեխա՝ Սերխիոն[77] (ծնված մայիսի 6, 2014) և Մարկոն[78] (նոյեմբերի 14, 2015)։
2017 թվականի հունիսի 3-ի դրությամբ
Ակումբ | Մրցաշրջան | Առաջնություն | Գավաթ1 | Եվրոպա | Այլ2 | Ընդհանուր | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Խաղեր | Գոլեր | Խաղեր | Գոլեր | Խաղեր | Գոլեր | Խաղեր | Գոլեր | Խաղեր | Գոլեր | ||
Սևիլյա | 2003–04 | 7 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 7 | 0 |
2004–05 | 31 | 2 | 5 | 0 | 6 | 1 | 0 | 0 | 42 | 3 | |
2005–06 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | |
Ընդհանուր | 39 | 2 | 5 | 0 | 6 | 1 | 0 | 0 | 50 | 3 | |
Ռեալ Մադրիդ | 2005–06 | 33 | 4 | 6 | 1 | 7 | 1 | 0 | 0 | 46 | 6 |
2006–07 | 33 | 5 | 3 | 0 | 6 | 1 | 0 | 0 | 42 | 6 | |
2007–08 | 33 | 5 | 5 | 1 | 7 | 0 | 0 | 0 | 45 | 6 | |
2008–09 | 32 | 4 | 2 | 1 | 8 | 1 | 0 | 0 | 42 | 6 | |
2009–10 | 33 | 4 | 0 | 0 | 7 | 0 | 0 | 0 | 40 | 4 | |
2010–11 | 31 | 3 | 7 | 1 | 8 | 0 | 0 | 0 | 46 | 4 | |
2011–12 | 34 | 3 | 6 | 0 | 11 | 1 | 0 | 0 | 51 | 4 | |
2012–13 | 26 | 4 | 5 | 0 | 9 | 1 | 0 | 0 | 40 | 5 | |
2013–14 | 32 | 4 | 8 | 0 | 11 | 3 | 0 | 0 | 51 | 7 | |
2014–15 | 27 | 4 | 4 | 1 | 8 | 0 | 3 | 2 | 42 | 7 | |
2015–16 | 23 | 2 | 0 | 0 | 10 | 1 | — | 33 | 3 | ||
2016–17 | 27 | 7 | 3 | 1 | 11 | 1 | 2 | 1 | 43 | 10 | |
Ընդհանուր | 364 | 49 | 49 | 6 | 103 | 10 | 5 | 3 | 521 | 68 | |
Կարիերայի ընդհանուր | 403 | 51 | 54 | 6 | 109 | 11 | 5 | 3 | 571 | 71 |
1 Ներառում է Իսպանիայի սուպեր գավաթը։
2 Ներառում է ՈՒԵՖԱ Սուպեր գավաթը և ՖԻՖԱ աշխարհի ակումբային առաջնությունը։
2017 թվականի հունիսի 11-ի դրությամբ[79]։
Իսպանիա | ||
---|---|---|
Տարի | Խաղեր | Գոլեր |
2005 | 7 | 2 |
2006 | 13 | 0 |
2007 | 10 | 2 |
2008 | 15 | 0 |
2009 | 11 | 0 |
2010 | 16 | 1 |
2011 | 10 | 1 |
2012 | 16 | 2 |
2013 | 17 | 1 |
2014 | 9 | 1 |
2015 | 6 | 0 |
2016 | 10 | 0 |
2017 | 3 | 0 |
Ընդհանուր | 143 | 10 |
2017 թվականի հունիսի 11-ի դրությամբ[79]։
# | Ամսաթիվ | Մարզադաշտ | Խաղ | Մրցակից | Հաշիվ | Արդյունք | Մրցաշար |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Հոկտեմբերի 13, 2005 | Օլիմպիկո, Սերավալե, Սան Մարինո | 6 | Սան Մարինո | 3–0 | 4–0 | ԱԱ-2006 Որակավոման փուլ |
2 | 4–0 | ||||||
3 | Հոկտեմբերի 13, 2007 | Ատլետիոն, Օրհուս, Դանիա | 27 | Դանիա | 2–0 | 3–1 | Եվրո 2008 Որակավորման փուլ |
4 | Նոյեմբերի 17, 2007 | Սանտիագո Բերնաբեու, Մադրիդ, Իսպանիա | 29 | Շվեդիա | 3–0 | 3–0 | Եվրո 2008 Որակավորման փուլ |
5 | Մարտի 3, 2010 | Ստադ դը Ֆրանս, Սեն Դենի, Ֆրանսիա | 57 | Ֆրանսիա | 2–0 | 2–0 | Ընկերական խաղ |
6 | Սեպտեմբերի 6, 2011 | Լաս Գաունաս, Լոգրոնյո, Իսպանիա | 78 | Լիխտենշտայն | 4–0 | 6–0 | Եվրո 2012 Որակավորման փուլ |
7 | Հոկտեմբերի 16, 2012 | Վիսենտե Կալդերոն, Մադրիդ, Իսպանիա | 97 | Ֆրանսիա | 1–0 | 1–1 | ԱԱ-2014 Որակավորման փուլ |
8 | Նոյեմբերի 14, 2012 | Ռոմել Ֆերնանդես, Պանամա, Պանամա | 98 | Պանամա | 4–0 | 5–1 | Ընկերական խաղ |
9 | Մարտի 22, 2013 | Էլ Մոլինոն, Խիխոն, Իսպանիա | 100 | Ֆինլանդիա | 1–0 | 1–1 | ԱԱ-2014 Որակավորման փուլ |
10 | Սեպտեմբերի 8, 2014 | Սյուդադ դե Վալենսիա, Վալենսիա, Իսպանիա | 122 | Մակեդոնիա | 1–0 | 5–1 | Եվրո 2016 Որակավորման փուլ |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.