Ռայմոն Պուանկարե

Ռայմոն Պուանկարե (ֆր.՝ Raymond Poincaré, օգոստոսի 20, 1860(1860-08-20)^{[1][2][3][…]}, Բար լե Դյուկ^[4] - հոկտեմբերի 15, 1934(1934-10-15)^{[1][5][2][…]}, Փարիզ, Ֆրանսիա^[5]), ֆրանսիացի քաղաքական և պետական գործիչ, Ֆրանսիական ակադեմիայի անդամ (1909)։ Մասնագիտությամբ՝ փաստաբան։

Ռայմոն Պուանկարե ֆր.՝ Raymond Poincaré
Ծնվել է	օգոստոսի 20, 1860(1860-08-20)[1][2][3][…]
Ծննդավայր	Բար լե Դյուկ[4]
Մահացել է	հոկտեմբերի 15, 1934(1934-10-15)[1][5][2][…] (74 տարեկան)
Մահվան վայր	Փարիզ, Ֆրանսիա[5]
Գերեզման	Nubécourt[6]
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա
Կրոն	Հռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի
Կրթություն	Փարիզի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետ
Մասնագիտություն	քաղաքական գործիչ, փաստաբան և լրագրող
Աշխատավայր	Գլազգոյի համալսարան
Ամուսին	Հենրիետ Պուանկարե
Ծնողներ	հայր՝ Antoni Poincaré?, մայր՝ Nanine Marie Ficatier?
Զբաղեցրած պաշտոններ	Ֆրանսիայի Հանրապետության նախագահ, Ֆրանսիայի ազգային ժողովի պատգամավոր, գերագույն խորհրդական, French co-prince of Andorra?, Ֆրանսիայի նախարարների խորհրդի նախագահ, Ֆրանսիայի ֆինանսների նախարար, Ֆրանսիայի երրորդ հանրապետության սենատոր, Ֆրանսիայի նախարարների խորհրդի նախագահ, Ֆրանսիայի նախարարների խորհրդի նախագահ, Ֆրանսիայի վարչապետ, Ֆրանսիայի սենատի անդամ, Minister of National Education?, bâtonnier? և seat 34 of the Académie française?
Կուսակցություն	Դեմոկրատական ալյանս
Պարգևներ և մրցանակներ	[7] [8] և [9]
Անդամություն	Ֆրանսիական ակադեմիա[10] և Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա
Raymond Poincaré Վիքիպահեստում

Կենսագրություն

• 1887-1903 թվականներին՝ պառլամենտի դեպուտատ,
• 1903-1913 թվականներին և 1920 թվականից՝ սենատոր,
• 1912-1913 թվականներին՝ պրեմիեր մինիստր և արտի գործ, մինիստր,
• 1913-1920 թվականներին՝ Ֆրանսիայի նախագահ,
• 1922-1924 թվականներին և 1926-1929 թվականներին՝ վերստին պրեմիեր մինիստր։

Պուանկարեի արտաքին քաղաքականությունն ուղղված էր Անտանտի ամրապնդմանն ու պատերազմի նախապատրաստմանը, Եվրոպայում Ֆրանսիայի գերիշխանության հաստատմանը։

Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին Պուանկարե զգալի ազդեցություն է գործել Ռուսաստանի քաղաքականության վրա։ Հոկտեմբերյան հեղաշրջումից հետո Պուանկարեն համարվել է «խորհրդային երկրի թշնամի»։

Պուանկարե երկդիմի և խարդախ քաղաքականություն է վարել արևմտահայության հարցում։ Հայկական բարենորոգումների ծրագիրը առաջ քաշելու ժամանակ ձևացել է հայերի պաշտպան, միաժամանակ, սակայն, վարկ տրամադրել Թուրքիային։ 1918-1919 թվականներին փարիսեցիական խոստումներով հրահրել է եղեռնից փրկված կիլիկիահայերի վերադարձը իրենց հարազատ տները, առանց ապահովելու նրանց անվտանգությունը քեմալական հրոսակների հարձակումներից։ Իր թուրքապաշտպան քաղաքականությամբ նպաստել է հակահայկ որոշումների ընդունմանը Լոզանի կոնֆերանսում^[փա՞ստ]։

Ծանոթագրություններ

1. http://www.senat.fr/senateur-3eme-republique/poincare_raymond1024r3.html
2. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
3. Sycomore (ֆր.) / Assemblée nationale
4. Deutsche Nationalbibliothek Record #118792652 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
5. Пуанкаре Раймон // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
6. Cimetières de France et d'ailleurs (ֆր.)
7. Matikkala A. Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat (фин.) — Helsinki: Edita, 2017. — P. 497. — ISBN 978-951-37-7005-1
8. https://runeberg.org/statskal/1921/0784.html
9. https://www.legiondhonneur.fr/fr/actualites/les-insignes-de-lordre-de-lelephant-demmanuel-macron-deposes-au-musee/1774/2
10. Académie française (ֆր.)

Տես նաև

• Հայկական բարենորոգումներ (1912-1914)
• Լոզանի կոնֆերանս

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռայմոն Պուանկարե» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 9, էջ 454)։