Չաղաթայ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Չաղաթայ (մոնղ․՝ Цагадай, միջին մոնղ․՝ ᠴᠠᠭᠠᠲᠠᠶ Čaɣatay, ույղ․՝ چاغاتايخان, չինարեն՝ 察合台, թուրքերեն՝ Çağatay, պարս.՝ جغتای, դեկտեմբերի 22, 1183(1183-12-22), Մոնղոլիա - 1242[1][2], Ալմալիկ, Չինաստան), մոնղոլ խան։
Արագ փաստեր Չաղաթայ, Ծնվել է՝ ...
Չաղաթայ | |
---|---|
Ծնվել է՝ | դեկտեմբերի 22, 1183(1183-12-22) |
Ծննդավայր | Մոնղոլիա |
Մահացել է՝ | 1242[1][2] |
Վախճանի վայր | Ալմալիկ, Չինաստան |
Տոհմ | Chingissid? |
խան | |
Հայր | Չինգիզ խան[1][2][3] |
Մայր | Բորտե |
Երեխաներ | Mutukan?, Yesü Möngke?[3], Baidar?, Saruban? և Q24875229? |
Հավատք | Թենգրիականություն |
Փակել
Չինգիզ խանի երկրորդ որդին։
Մասնակցել է հոր արշավանքներին։ Նվաճած տիրույթները բաժանելիս 1224 թվականին հորից ստացել է միջինասիական տիրույթների մի մասը[4]։ Չաղաթայի ռազմակայանը գտնվել է Իլի գետի հովտում։ Չաղաթայը համարվել է մոնղոլների սովորութային իրավունքի լավագույն գիտակ, խստորեն հետևել է իրեն ենթակա մարզերում մոնղոլական օրենքների կիրառմանը[5]։