Լիմա Բարետո կամ կնունքով՝ Աֆոնսո Էնրիկե Լիմա Բարրետո (բրազ.-պորտ.՝ Afonso Henriques de Lima Barreto, մայիսի 13, 1881[1][2], Ռիո դե Ժանեյրո, Բրազիլիայի կայսրություն[3] - նոյեմբերի 1, 1922[1][4][5][…], Ռիո դե Ժանեյրո, Բրազիլիա), բրազիլացի գրող, լրագրող։
Լիմա Բարրետո | |
|---|---|
 | |
| Ծննդյան անուն | բրազ.-պորտ.՝ Afonso Henriques de Lima Barreto |
| Ծնվել է | մայիսի 13, 1881[1][2] |
| Ծննդավայր | Ռիո դե Ժանեյրո, Բրազիլիայի կայսրություն[3] |
| Վախճանվել է | նոյեմբերի 1, 1922[1][4][5][…] (41 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Ռիո դե Ժանեյրո, Բրազիլիա |
| Գերեզման | Cemitério de São João Batista |
| Մասնագիտություն | լրագրող, գրող և վիպասան |
| Ազգություն | սևամորթ և աֆրո-բրազիլացի |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Բրազիլիա |
| Գրական ուղղություններ | Pre-modernism? |
| Ուշագրավ աշխատանքներ | Triste Fim de Policarpo Quaresma? |
| Զավակներ | Amália Augusta de Lima Barreto? |
 Lima Barreto Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն
Լիմա Բարրետոն ծնվել է Ռիո դե Ժանեյրոյում, աղքատ, խառնածին ընտանիքում ( եղել է մուլատ)։ 1888 թվականին Բրազիլիայում ստրկությունը վերանալուց հետո բարձրագույն կրթություն ստանալու հնարավորություն էր առաջացել։ Սակայն միջոցների սղության պատճառով Բարրետոն ստիպված է եղել հրաժարվել ճարտարագիտականն կրթություն ստանալուց և իրեն անմնացորդ նվիրել է լրագրությանը։
Բարետոյի գրական ստեղծագործություններից առանձնանում են սարկազմի և հեգնանքի ժանրերով գրվածները, որոնցում ակտիվորեն քննադատել է քաղքենիների և բուրժուազիայի ապրելակերպը։ Խորհրդայի Միության տարիներին Բարետոն համարվել է« Լատինական Ամերիկայի երկրների անկախության անխոնջ մարտիկ, հանրաճանաչ բրազիլացի դեմոկրատ, մտածող, ազգային գրող և հրապարակախոս»[6]։
Բարրետոն երկու անգամ հոգեբուժարան են տեղափոխել (1914 և 1918 թվականներին)։
Բարրետոյի ամենահայտնի ստեղծագործությունն է «Պոլիկարպո Կվարեսմայի տխուր վախճանը» վեպը, որի հիման վրա նկարահանվել է գեղարվեստական ֆիլմ։ Բարրետոյի մյուս գրքերի զգալի մասը հրատարակվել են նրա մահվանից հետո միայն։ Ռուսաստանում հրատարակվել են նրա վեպերի մի քանի թարգմանություններ, մասնավորապես, 1965 թվականին ԽՍՀՄ-ում հրատարակվել է «Արխիվագետի նշումներ» վեպը[7], իսկ «Մարդ, որը գիտեր ճավայերեն» հեքիաթը հրատարակվել է Fenestro ամսագրում[8]։
Մատենագրություն
Վեպեր
- Պոլիկարպո Կվարեսմայի տխուր վախճանը (1911 թվականից հրապարակվել է Ժուրնալ դի Կոմերսիո ամսագրում, 1915 թվականին լույս է տեսել առանձին գրքով) (Triste Fim de Policarpo Quaresma )
- Բժիշկ Բոգոլովի արկածները
- Նուման և Նիմֆան, (1915)
- Նոր Կալիֆորնիա (A Nova Califórnia 1910)
- Գոնզագ դե Սայի կյանքը և մահը (1919)
- Բրուզունդանգները (1923)
- Իսայիաս Քամինյու արխիվագետի նշումները
- Անհեթեթություններ
- Կլարա դոս Անժոս
Հեքիաթներ
- Ժամբոնի թագավորության գործերը
Հոդվածներ
- Ցուցահանդեսներ Մաֆուասայում
- Քաղաքային կյանք
- Մարգինալիա
Հուշեր և քննադատություններ
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
