מידע נוסף ניתוח דקדוקי ...
ניתוח דקדוקי |
כתיב מלא | ברכה |
הגייה* | brakha |
חלק דיבר | שם־עצם |
מין | נקבה |
שורש | ב־ר־ך ב
|
דרך תצורה | משקל קְטָלָה |
נטיות | ס"י בִּרְכַּת־ [1], ר׳ בְּרָכוֹת, כ': בִּרְכָתִי, בִּרְכָתוֹ, בִּרְכָתָהּ, בִּרְכַתְכֶן, בִּרְכוֹתַי, בִּרְכוֹתָיו |
סגירה
- לשון המקרא הבעת תקווה לעתיד טוב; אמירת דברים מתוך כוונה או אמונה שיתגשמו.
- איחלתי לחברי ברכה לכבוד יום הולדתו.
- ”וַיַּהֲפֹךְ יהוה אֱלֹהֶיךָ לְּךָ אֶת הַקְּלָלָה לִבְרָכָה כִּי אֲהֵבְךָ ה' אֱלֹהֶיךָ“ (דברים כג, פסוק ו)
- לשון חז"ל תפילת הודיה לאל.
- לשון המקרא מזל טוב, הצלחה, הטובה וההנאה שבדבר מה, לעיתים מתוך אמונה שכח עליון גורם להם.
- ”וְהָיָה כִי יָבֹאוּ עָלֶיךָ כָּל הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה הַבְּרָכָה וְהַקְּלָלָה אֲשֶׁר נָתַתִּי לְפָנֶיךָ“ (דברים ל, פסוק א)
- יש בכסף הזה ברכה, הוא עתיד לקדם אותך ואת סובבך לעתיד טוב יותר.
- מאז שנכנסתי לבית זה אין בו ברכה, בני הבית רבים וכלי המטבח נשברים.
- מאז שהתחיל יוסף בעסקיו הייתה בהם ברכה, כעת הוא עשיר גדול.
- הברכה שבחופש בלתי ניתנת לתיאור.
- הייתה לו הברכה שבהתחלה חדשה בארץ זרה משום שאף אחד לא הכיר אותו לפני כן.
- לשון המקרא מתנה, שי, מאדם אחר או מתת אל המתבטאת בכשרון או בתכונה יוצאת דופן וחריגה.
- ”קַח נָא אֶת בִּרְכָתִי אֲשֶׁר הֻבָאת לָךְ“ (בראשית לג, פסוק יא)
- לאדם זה ישנה ברכה, הוא בעל קול ערב.
- לשון המקרא הסכמה.
- ”וַיִּשְׂטֹם עֵשָׂו אֶת יַעֲקֹב עַל הַבְּרָכָה אֲשֶׁר בֵּרֲכוֹ אָבִיו“ (בראשית כז, פסוק מא)
- האב נתן את ברכתו לנישואי בתו עם בחיר לבה.
- עברית חדשה התקבלותו של אדם או מאורע בשמחה וסיפוק, עקב היותו רצוי.
- קיבלתי אותו בברכה, לאחר שלא ביקר זמן רב.
- חזרתו של אברהם לזמרה התקבלה בברכה אצל מאזיניו הוותיקים.
- לשון המקרא שם פרטי לנקבה
- ”הָרֹאשׁ אֲחִיעֶזֶר וְיוֹאָשׁ בְּנֵי הַשְּׁמָעָה הַגִּבְעָתִי וִיזִיאֵל וָפֶלֶט בְּנֵי עַזְמָוֶת וּבְרָכָה וְיֵהוּא הָעֲנְּתֹתִי“ (דברי הימים א׳ יב, פסוק ג)
- "ופתאום אמרה חיילת ושמה ברכה – / אם אין זמר אז נשירה לנו ככה..." (חיילים יצאו לדרך, מאת נעמי שמר)
מידע נוסף
- דקדוק: צורת נסמך-יחיד בִּרְכַּת־ במקום בִּרְכָת־: נדגשת הכ' באופן חריג, ”וְיִתֶּן לְךָ אֶת בִּרְכַּת אַבְרָהָם לְךָ וּלְזַרְעֲךָ אִתָּךְ“ (בראשית כח, פסוק ד). יתר הנטיות רגילות למשקל קְטָלָה (כולל החיריק בתחילת המילה), בדומה למילים נְדָבָה ← נִדְבַת־ (ולא נִדְבַּת־: ”נִדְבַת יָדְךָ“ (דברים טז, פסוק י)), צְדָקָה ← צִדְקַת־ ( ”צִדְקַת יְהוָה“ (דברים לג, פסוק כא)), נְשָׁמָה ← נִשְׁמַת־ ( ”נִשְׁמַת חַיִּים“ (בראשית ב, פסוק ז)). במקרה של אֲדָמָה ← אַדְמַת־ החיריק הופך לפתח אַ כיוון שהא' היא אות גרונית.[2]
תרגום
מידע נוסף השורש ברך ב ...
השורש ברך ב |
השורש ב־ר־ך ב הוא שורש מגזרת השלמים.
דף זה מופיע ברשימת הערכים הדורשים שכתוב.
הסיבה לכך: הפעלים שוו לברך א להשלים. אתם מוזמנים לסייע ולתקן את הבעיות בדף זה, אך אנא אל תורידו את ההודעה כל עוד הדף לא תוקן. אם אתם סבורים כי אין בדף בעיה, תוכלו לציין זאת בדף השיחה שלו.
נטיות הפעלים
ב־ר־ך ב |
עבר |
הווה/בינוני |
עתיד |
ציווי |
שם הפועל |
קַל |
-אין- |
-אין- |
-אין- |
-אין- |
-אין- |
נִפְעַל |
-אין- |
-אין- |
-אין- |
-אין- |
-אין- |
הִפְעִיל |
הבריך |
מבריך |
|
|
|
הֻפְעַל |
הֻבְרַך |
|
- |
-אין- |
-אין- |
פִּעֵל |
בֵּרֵך |
מְבָרֵך |
יְבָרֵך |
בָּרֵך |
|
פֻּעַל |
|
|
|
-אין- |
-אין- |
הִתְפַּעֵל |
|
|
|
|
|
|
|
סגירה
הערות שוליים
צורה חריגה, ראו סעיף 'מידע נוסף'
Practical Grammar for Classical Hebrew, page 62