Substantivo masculino
cumio (sg: cumio; pl: cumios)
- (Xeografía) Parte máis elevada dunha montaña.
- Exemplo: Cando chegou ó cumio do Pindo xa non podía máis
.
- (Arquitectura) Parte máis elevada da cuberta ou tellado, liña onde se xuntan as dúas vertentes.
- Exemplo: Onte remataron de facer o cumio da miña casa.
- (Arquitectura) Trabe central da armadura da cuberta, a máis alta.