From Wikipedia, the free encyclopedia
Teobaldo I de Navarra e IV de Champaña o Trobador, nado en Troyes en 1201 e finado en Pamplona en 1253, foi conde de Champaña e Brie (1201 - 1253) e rei de Navarra (1234 - 1253).
Era fillo de Teobaldo III de Champaña e Branca de Navarra. Por liña paterna era neto de Henrique I de Champaña e María de Francia, e por liña materna de Sancho VI de Navarra e Sancha de Castela.
Cara a 1220 casou con Xertrude de Dagsburg, filla do conde Alberte de Dabsbourg.
En 1222 casou, en segundas nupcias, con Inés de Beaujeau, filla de Guichard de Beaujeau e Sibila de Hainaut e curmá de Lois IX de Francia. Desta unión naceu:
En 1232 casou novamente con Margarida de Borbón-Dampierre. Desta unión naceron:
Tivo varios fillos ilexítimos:
Teobaldo é coñecido como o Trobador pola súa fama de poeta, que xa tiña no seu tempo e que a historia confirmou.
Nacido o mesmo ano da morte do seu pai, Teobaldo foi nomeado conde de Champaña ese mesmo ano. A súa nai comezou unha rexencia que durou ata 1222, cando fixo os 21 anos. A rexencia foi dura, especialmente polos constantes enfrontamentos coa familia Brienne, que lles demandaban o trono do condado ao seren curmáns de Teobaldo.
Morto Sancho VII os navarros esqueceron a vontade do rei, na que facía herdeiro a Xaime I o conquistador e chamaron a Teobaldo, que ao mes da morte do seu tío se presentou en Pamplona, onde xurou os Foros do reino, alimentando a coroa de Navarra cunha dinastía recoñecida de ricos vasalos do rei de Francia establecidos ao norte do reino e instaurando a chamada dinastía champaña .
Sela pactos con Castela, Aragón e Inglaterra, o que lle permitiu consolidarse na coroa. Gobernou axudado por nobres do Champaña, que recibiron importantes postos. Reduciu a importancia das tenzas como división territorial e introduciu catro grandes distritos confiados a meiriños, aos que atribuíu funcións fiscais e de orde pública. Estableceu as súas leis por escrito e comezou a recompilación das tradicións xurídicas da monarquía navarra coñecida como "Foro xeral".
Para obter o apoio de Castela, acordou o matrimonio da súa filla Branca con Afonso, o futuro Afonso X o Sabio . Neste pacto, Fernando III de Castela ofrecía a Teobaldo as terras de Guipúscoa mentres vivise o navarro, pero non as de Áraba, como tamén pretendía Teobaldo; Así, o reino de Navarra tería unha saída natural ao Cantábrico. Este tratado, que non chegou a cumprirse, tería suposto a incorporación de Navarra a Castela. Parece que ao ano seguinte prometeu a súa filla Branca co duque da Bretaña.
En 1238 dirixiu un exército cruzado en Terra Santa. A pesar de ser derrotado, as disputas entre musulmáns permitíronlle asinar a paz e obter para os cristiáns as cidades de Xerusalén, Belén e Ascalón. Volveu da cruzada a finais do ano 1240, pasando boa parte do seu reinado viaxando continuamente entre Navarra e Champaña.
Mantivo grandes diferenzas co bispo de Pamplona, Pedro Jiménez de Gazólaz, e negouse a responder ante os tribunais papais. Un consello provincial celebrado en 1250 chegou a escomungalo, pero o papa Inocencio IV concedeulle un privilexio especial polo que, sen o mandato da Santa Sé, ninguén podería escomungar ao rei .
Morreu o 8 de xullo de 1253 en Pamplona ao regreso dunha das súas viaxes á rexión de Champaña, sendo enterrado na catedral desta cidade.
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Teobaldo I de Navarra  |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
