Roberto I de Escocia

Roberto I Bruce, nado como Robert the Bruce o 11 de xullo de 1274 e finado o 7 de xuño de 1329, foi rei de Escocia de 1306 a 1329.

Roberto I de Escocia

Biografía
Nacemento	11 de xullo de 1274 Castelo Turnberry, Reino Unido (pt)
Morte	7 de xuño de 1329 (54 anos) Cardross, Reino Unido (en)
Causa da morte	Lepra
Lugar de sepultura	Abadía de Dunfermline Melrose (Escócia) (pt) (corazón)
Monarca de Escocia
25 de marzo de 1306 – 7 de xuño de 1329 ← Xoán I de Escocia – David II de Escocia →
Conde de Carrick
9 de novembro de 1292 – 1314 – Edward Bruce (pt)  →
Datos persoais
Relixión	Catolicismo
Actividade
Ocupación	guerreiro, monarca
Carreira militar
Conflito	Guerras de independencia de Escocia
Outro
Título	Conde Monarca de Escocia
Familia	Clan Bruce
Cónxuxe	Elizabeth de Burgo (1302 (Gregoriano), 1302 (Gregoriano)–) Isabella of Mar (1295 (Gregoriano)–)
Fillos	Robert Bruce, Lord of Liddesdale  () Marjorie Bruce  () Isabella of Mar Maud Bruce  () Elizabeth de Burgo Margaret Bruce  () Margaret Bruce  () Elizabeth de Burgo Elizabeth Bruce  () NN John Bruce  () Elizabeth de Burgo David II de Escocia  () Elizabeth de Burgo Walter Bruce  () Christina Bruce  () Catherine Bruce  () Neil Bruce  ()
Pais	Robert de Brus   e Marjorie, Condessa de Carrick
Irmáns	Tomás de Brus Edward Bruce Alexandre de Brus Nigel de Brus Isabel Bruce Cristina Bruce Maria Bruce Elizabeth Bruce
Descrito pola fonte	Dictionary of National Biography The Nuttall Encyclopædia >>>:Bruce, Robert, Robert I. Encyclopædia Britannica

Roberto I Bruce.

Traxectoria

Nobre escocés, era fillo do conde de Carrick, Roberto VII Bruce, tataraneto do rei David I e, polo tanto, pretendente ao trono escocés. A diferenza do seu pai, foi rebelde á política de Eduardo I de Inglaterra de someter o seu país, uníndose ás forzas independentistas de William Wallace contra os ingleses. Á morte do seu pai (1304) asumiu o título de conde de Carrick co nome de Roberto VIII. Traizoado e executado Wallace en 1305, Roberto asumiu o mando das forzas escocesas.

En 1306 autoproclamouse rei de Escocia co nome de Roberto I. Ese mesmo ano as milicias escocesas foron derrotadas polas tropas inglesas, véndose Roberto obrigado a refuxiarse na illa de Rathling (na costa norte de Irlanda). Un ano despois morreu Eduardo I e subiu ao trono o seu feble fillo, Eduardo II. Contando con este factor e co apoio dos habitantes das Highlands de Escocia, Roberto regresou e comezou unha verdadeira guerra de guerrillas contra os destacamentos ingleses, reconquistando en poucos anos case todo o territorio escocés. Finalmente presentou batalla en campo aberto contra o exército inglés de Eduardo II na batalla de Bannockburn en 1314, onde o derrotou.

Puxo punto final ao conflito anglo-escocés mediante a tregua de 1327, sendo recoñecido polos ingleses como rei de maneira formal polo tratado de Northampton de 1328, un ano antes da súa morte, causada pola lepra. Casado en primeiras nupcias con Isabella de Mar tivo unha filla: María, casada con Walter Estuardo, 6º Alto Administrador de Escocia. Ambos foron pais do futuro rei Roberto II de Escocia. Casado en segundas nupcias con Isabel de Burgh, tivo un fillo, o cal sería o seu sucesor: David.

Esta convulsa época da historia escocesa foi a orixe dunha película de gran fama no seu momento, Braveheart.

Predecesor: Ocupación Inglesa (Eduardo I de Inglaterra)

Rei de Escocia 1306 - 1329

Sucesor: David II