From Wikipedia, the free encyclopedia
O Reyer Venezia Mestre, actualmente coñecido como Umana Reyer Venezia por motivos de patrocinio, é un equipo de baloncesto profesional italiano da localidade de Venecia, Véneto. Fundado en 1872 como o club deportivo Società Sportiva Costantino Reyer, comezou a albergar un equipo de baloncesto en 1925. Os seus maiores éxitos son catro títulos de Liga, en 1942, 1943, 2017 e 2019, un de Copa, 2020, así como unha FIBA Europe Cup en 2017 e un subcampionato da Copa Korać en 1981. Actualmente compite na Lega Basket Serie A, máxima competición do baloncesto transalpino.
| Umana Reyer Venezia | |
 | |
| Información xeral | |
|---|---|
| Liga | LBA |
| Alcume | Reyer, Orogranata, Lagunari |
| Fundación | 1872 |
| Cores | Granate, ouro, branco |
| Presidente |  Federico Casarin |
| Adestrador | Walter De Raffaele |
| Patrocinador | Umana |
| Localización | |
| Cidade | Venecia, Italia |
| Pavillón | Palasport Taliercio |
| Capacidade | 3 509 |
| Inauguración | 1978 |
| Campionatos | |
| Europe Cup | 1 (2018) |
| Liga | 4 (1942, 1943, 2017, 2019) |
| Copa | 1 (2020) |
| reyer.it | |
A Società Sportiva Costantino Reyer foi fundada en Venecia no ano 1872 polo profesor de ximnasia Peter Gallo. Durante os seus primeiros anos adicouse a diferentes deportes como o boxeo e o fútbol. A primeira aparición do baloncesto na sociedade data de 1907. É na década de 1940 cando acandan o seu apoxeo, consiguindo gañar o título de liga en 1942 e 1943.[1] O equipo manténese na Serie A durante moitos anos, até chegar aos anos 1970 e 1980, nos que se converte nun equipo ascensor. En 1981 consegue un dos seus maiores éxitos chegando á final Copa Korać, onde é derrotado polo Joventut Badalona por 104−105. Nos anos 1990 o equipo chega a descender incluso até a terceira división, volvendo á segunda en 2008 e regresando á elite 2011. Tras asentarse na máxima categoría de novo, o equipo chega ás semifinais de liga nas temporadas 2014–15 e 2015–16. Na temporada 2016−17 conseguen gañar a FIBA Europe Cup e título de Liga, o cal volven gañar dúas temporadas despois. En 2020 conseguen o seu primeiro título de Copa.
Ao longo dos anos, debido a motivos de patrocinio, o equipo foi coñecido como:
Gabriele Vianello Tomas Ress
Hrvoje Perić
Sasha Vujačić
Floyd Allen Steve Burtt Austin Daye Tyrone Grant Andrew Goudelock Phil Goss Steve Hawes Spencer Haywood Jeff Lamp Scott Lloyd Tyrus McGee Bruce Seals Neal Walk Sidney Wicks Alvin Young Deron Washington
Yakhouba Diawara
Michael Bramos
Kristaps Janičenoks
Deividas Dulkys Gediminas Orelik
Melvin Ejim
Dražen Dalipagić Nemanja Đurić Ratko Radovanović
Esteban Batista Jayson Granger
MarQuez Haynes| Temporada | Nivel | Liga | Pos. | Playoffs | Copa | Europa | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2010–11 | 2 | LegaDue | 2 | Subcampión | – | – | ||
| 2011–12 | 1 | Serie A | 7 | Cuartofinalista | – | – | ||
| 2012–13 | 1 | Serie A | 8 | Cuartofinalista | – | – | ||
| 2013–14 | 1 | Serie A | 11 | – | – | – | ||
| 2014–15 | 1 | Serie A | 2 | Semifinalista | Cuartofinalista | – | ||
| 2015–16 | 1 | Serie A | 5 | Semifinalista | Cuartofinalista | Eurocup | ||
| 2016–17 | 1 | LBA | 2 | Campión | Cuartofinalista | Champions League | ||
| 2017–18 | 1 | LBA | 1 | Semifinalista | Cuartofinalista | Champions League | RS | |
| FIBA Europe Cup | C | |||||||
| 2018–19 | 1 | LBA | 3 | Campión | Cuartofinalista | Champions League | ||
| 2019–20 | 1 | LBA | − | Campión | Eurocup | |||
| 2020–21 | 1 | LBA | 4 | Semifinalista | Semifinalista | Eurocup | ||
| 2021–22 | 1 | LBA | 5 | Semifinalista | Semifinalista | Eurocup | ||
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
