En matemáticas , e máis particularmente en teoría de números , o primorial , denotado por "#", é unha función de números naturais a números naturais semellante á función factorial , mais en lugar de multiplicar sucesivamente números enteiros positivos, a función só multiplica os números primos .
O nome "primorial", acuñado por Harvey Dubner , fai unha analoxía cos primos semellante á forma en que o nome "factorial" se relaciona cos factores .
pn # en función de n , representado logarítmicamente.
Para o n -ésimo número primo pn , o primorial pn # defínese como o produto dos n primeiros primos: [1]
p
n
#
=
∏
k
=
1
n
p
k
{\displaystyle p_{n}\#=\prod _{k=1}^{n}p_{k}}
,
onde pk é o k -ésimo número primo. Por exemplo, p 5 # significa o produto dos 5 primeiros primos:
p
5
#
=
2
×
3
×
5
×
7
×
11
=
2310.
{\displaystyle p_{5}\#=2\times 3\times 5\times 7\times 11=2310.}
Os cinco primeiros primoriais pn # son:
2 , 6 , 30, 210, 2310 (secuencia A002110 na OEIS ) .
A secuencia tamén inclúe p 0 # = 1 como produto baleiro . Asintoticamente, os primoriais pn # medran segundo:
p
n
#
=
e
(
1
+
o
(
1
)
)
n
log
n
,
{\displaystyle p_{n}\#=e^{(1+o(1))n\log n},}
onde o ( ) é a notación O pequeno .[1]
n ! (amarelo) en función de n , en comparación con n # (vermello), ambos os dous representados logarítmicamente.
En xeral, para un enteiro positivo n , o seu primorial, n# , é o produto dos primos que non son maiores que n ; é dicir, [2]
n
#
=
∏
p
≤
n
p
prime
p
=
∏
i
=
1
π
(
n
)
p
i
=
p
π
(
n
)
#
{\displaystyle n\#=\prod _{p\leq n \atop p{\text{ prime}}}p=\prod _{i=1}^{\pi (n)}p_{i}=p_{\pi (n)}\#}
,
onde π (n ) é a función de contaxe de números primos (secuencia A000720 na OEIS ) , que dá o número de primos ≤ n .
Por exemplo, 12# representa o produto deses números primos ≤ 12:
12
#
=
2
×
3
×
5
×
7
×
11
=
2310.
{\displaystyle 12\#=2\times 3\times 5\times 7\times 11=2310.}
Por tanto coas dúas nomenclaturas temos:
12
#
=
p
π
(
12
)
#
=
p
5
#
=
2310.
{\displaystyle 12\#=p_{\pi (12)}\#=p_{5}\#=2310.}
Os primoriais están relacionados coa primeira función de Chebyshev , escrita ϑ (n) segundo:
ln
(
n
#
)
=
ϑ
(
n
)
.
{\displaystyle \ln(n\#)=\vartheta (n).}
Dado que
ϑ
(
n
)
{\displaystyle \vartheta (n)}
achégase asintóticamente a n para valores grandes de n , os primoriais crecen segundo:
n
#
=
e
(
1
+
o
(
1
)
)
n
.
{\displaystyle n\#=e^{(1+o(1))n}.}
Para o Primorial, coñécese a seguinte aproximación:[3]
n
#
≤
4
n
{\displaystyle n\#\leq 4^{n}}
.
A maiores:
lim
n
→
∞
n
#
n
=
e
{\displaystyle \lim _{n\to \infty }{\sqrt[{n}]{n\#}}=e}
. Para
n
<
10
11
{\displaystyle n<10^{11}}
, os valores son máis pequenos que e , [4] pero para n maior, os valores da función superan o límite e e oscilan infinitamente arredor de e máis adiante.
Sexa
p
k
{\displaystyle p_{k}}
o k -ésimo primo, entón
p
k
#
{\displaystyle p_{k}\#}
ten exactamente
2
k
{\displaystyle 2^{k}}
divisores. Por exemplo,
2
#
{\displaystyle 2\#}
ten 2 divisores,
3
#
{\displaystyle 3\#}
ten 4 divisores,
5
#
{\displaystyle 5\#}
ten 8 divisores e
97
#
{\displaystyle 97\#}
xa ten
2
25
{\displaystyle 2^{25}}
divisores, xa que 97 é o 25º primo.
A suma dos valores recíprocos do primorial converxe cara a unha constante
∑
p
∈
P
1
p
#
=
1
2
+
1
6
+
1
30
+
…
=
0
.
7052301717918
…
{\displaystyle \sum _{p\,\in \,\mathbb {P} }{1 \over p\#}={1 \over 2}+{1 \over 6}+{1 \over 30}+\ldots =0{.}7052301717918\ldots }
A expansión de Engel deste número dá como resultado a secuencia dos números primos (Ver (secuencia A064648 na OEIS ) )
G. H. Hardy, E. M. Wright: An Introduction to the Theory of Numbers .
L. Schoenfeld: Sharper bounds for the Chebyshev functions
θ
(
x
)
{\displaystyle \theta (x)}
and
ψ
(
x
)
{\displaystyle \psi (x)}
.
Bibliografía
Dubner, Harvey (1987). "Factorial and primorial primes". J. Recr. Math. 19 : 197–203.