Premio Narrativas Quentes

O Premio Narrativas Quentes foi un premio literario de narrativa erótica que convocou Edicións Positivas entre 2002 e 2019 cunha periodicidade bianual.^[1]

Características

Podía concorrer calquera obra narrativa inédita, fose novela ou relatos, escrita en galego. O premio non tiña remuneración económica e consistía na publicación da obra en Edicións Positivas. O premio deixou de convocarse logo de que se declarase deserto nas edicións de 2018 e 2019.

Obras gañadoras

• 2002: Infidelicidades, de Manuel Lourenzo González.
• 2004: O lobo da xente, de Alberte Momán.^[2]
• 2006: deserto.
• 2008: Os Milagres de Cristamar, de Chelo Suárez.^[3]
• 2010: Organoloxía, de Eva Moreda.^[4]
• 2012: deserto.
• 2016: Corazón e demais tripas, de Emma Pedreira.^[5]
• 2018: deserto.^[6]
• 2019: deserto.^[7]

Notas

1. Marcos Pérez Pena (8 de xaneiro de 2018). ""Narrativas Quentes debería desaparecer e este erotismo pasar ao resto da literatura"". Praza Pública.
2. "O escritor ferrolán Alberte Momán gaña o certame de narrativa erótica de Edicións Positivas". Cultura Galega. 16 de setembro de 2003.
3. R. G. (3 de abril de 2008). "A obra de Chelo Suárez «Os milagres de Cristamar» gaña o Narrativas Quentes". La Voz de Galicia.
4. "'Organoloxía', de Eva Moreda, premio Narrativas Quentes". Vieiros. 2 de marzo de 2010.
5. Montse Dopico (22 de abril de 2016). ""Ridiculizar, animalizar, personalizar, ironizar ou des-intimar sobre o desexo faino máis próximo"". Praza Pública.
6. "O xurado deixa declara deserta a VIII edición do premio Narrativas Quentes". Nós Diario. 7 de setembro de 2018.
7. "Decisión do xurado do IX Premio de Erotismo Narrativas quentes". AELG. 3 de decembro de 2019.