Picassent

Picassent é un concello da Comunidade Valenciana que se atopa na bisbarra da Horta Sud.

Picassent

Localización
39°21′42″N 0°27′42″O
Estado	España
Comunidade autónoma	Comunidade Valenciana
Provincia	provincia de Valencia
Comarca da Comunidade Valenciana	Horta Sud
Capital	Picassent (en)
Poboación
Poboación	22.236 (2023) (259,22 hab./km²)
Lingua oficial	lingua catalá (lingua predominante)
Xeografía
Superficie	85,78 km²
Altitude	50 m
Comparte fronteira con	Alcàsser Llombai Montserrat Silla Benifaió Alfarb Almussafes Torrent
Datos históricos
Día festivo	festa patronal (8 de setembro)
Organización política
• Alcaldesa	María Concepción García Ferrer (en)
Identificador descritivo
Código postal	46290
Fuso horario	UTC+01:00
Código INE	46194
Código ARGOS de concellos	46194
Outro
Irmandado con	Villarrobledo
Sitio web	picassent.es

Xeografía

Picassent está situado no extremo suroeste da Horta valenciana, sendo o seu medio climático típico mediterráneo. Nos outeiros próximos á vila levantáronse nas últimas décadas varias urbanizacións residenciais; a Creueta, a Canyada del Císcar, El Alter etc..

O termo municipal de Picassent limita cos concellos de Alcàsser, Alfarb, Almussafes, Benifaió, Llombai, Monserrat, Silla e Torrent, todos situados na provincia de Valencia. Accédese a esta localidade desde Valencia tomando a N-332 ou pola Autovía A-7 E-15. Tamén se pode acceder a través da liña 1 de MetroValencia.

Historia

No termo municipal de Picassent hai restos da idade de bronce (Molló de l'Almud i Avenc de l'Àguila) e da época romana (Mais dels Foressos). Tanto a vila como as súas pedanías de Nillerola e de Espioca, que conserva unha torre da época islámica, foron na súa orixe alquerías musulmás.

No 1237, Xaime I entregou o sitio a Roderic Çabata ( "Rodericus Çabata, miles, alqueriam de Pichaçen, totam, idus octobris" . Llibre do Repartiment do Regne de València), a quen sucedeu o seu fillo Eiximén. Permaneceu despoboado de musulmáns despois de 1248 mais, a causa do fracaso da repoboación de cristiáns, o señor tivo que admitir de novo á poboación islámica.

Agnès Ximénez Sabata herdou o señorío e transmitiuno ao seu fillo Fernando de Aragón, bastardo de Pedro III o Grande, que o vendeu a Ramón Boïl en 1347. Esta familia dispón do señorío ata que no 1367 pasa á familia Castellà que no 1451 compraron Espioca. Ramón Castellà vendeu o señorío a Ramón Peixó, no ano 1511.

Despois da guerra de sucesión española, adquire a propiedade o Marqués de Dues Aigües que a mantivo até a abolición dos señoríos. Segundo Jeroni Munyós, a mediados do século XVI, tiña 65 veciños que a finais do século, segundo unha memoria elaborada na vila, chegaron a ser 493 habitantes. Cavanilles, no 1794, consigna 390 veciños. Madoz, a mediados do século XIX achega a cifra de 2.121.

Demografía

Picassent ten 19.385 habitantes (2008).

Evolución demográfica de Picassent
1857	1887	1900	1910	1920	1930	1940	1950	1960	1970	1981	1991	1996	2001	2007
2.643	3.313	4.052	4.500	4.898	5.322	6.007	6.974	8.433	11.143	13.691	14.604	15.438	16.333	18.556

Economía

Antigamente predominaban os cultivos de secaño, pero a construción do caldeirón Real do río Xúcar a finais do século XVII, transformou a zona oriental do termo en regadío, predominando actualmente os cultivos de laranxeira. Parte importante da economía de Picassent, son tamén, o comercio, os servizos, a construción e a industria, destacando o seu polígono industrial en plena fase de expansión.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Picassent

• Sitio web oficial do Concello