Phacochoerus é un xénero de mamíferos artiodáctilos da familia Suidae propio de África, xeralmente chamados xabarís verrugosos ou facóqueros, cuxas especies se caracterizan por ter cabeza grande, corpo en forma de barril e características verrugas na face, o que lles deu o apelativo do seu nome común de "verrugoso" que teñen en diversos idiomas.
| Phacochoerus | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Especie tipo | |||||||||||||||
| Aper aethiopicus Pallas, 1766[1] | |||||||||||||||
| especies | |||||||||||||||
|
Véxase o texto. | |||||||||||||||
Taxonomía
É o único xénero da subfamilia Phacochoerinae. Recoñécense dúas especies:[1]
- Phacochoerus africanus
- Phacochoerus aethiopicus
Estas dúas especies antes eran consideradas unha soa co nome Phacochoerus aethiopicus, pero hoxe este nome resérvase para a especie que hoxe ten unha distribución máis oriental e reducida (só en parte do corno de África), mentres que a especie máis esendida (de leste a oeste da África subsahariana) é Phacochoerus africanus.
Distribución xeográfica
As especies Phacochoerus africanus e Phacochoerus aethiopicus habitan en África, ao sur do Sáhara. Prefiren as sabanas áridas e húmidas, evitando as zonas máis desérticas, bosques e montañas. Ao contrario que os demais súidos, os Phacochoerus toleran ben a aridez e as temperaturas elevadas. P. aethiopicus habita no norte de Kenya, Etiopía e Somalia (a subespecie que vivía en Suráfrica está extinguida). P. africanus ten unha área moito maior que abrangue a maior parte das zonas da África subsahariana nun cadro que tería como esquinas Senegal, Etiopía, Angola e Mozambique, excluíndo partes de África central e do corno de África e da costa occidental.
Status
Ámbas as especies son bastante comúns, aínda que a distribución xeográfica de P. aethiopicus é menor, e a IUCN aígnalles o status "Pouco preocupante". Porén, unha das subespecies que se nominaran da especie P. aethiopicus, que vivía no sur de África, chamada Phacochoerus aethiopicus aethiopicus considérase extinta desde o século XIX.[2]
Características e comportamento
Posúen unha cabeza grande con verrugas características, distribuídas por pares. Os ollos están situados no alto da cabeza para vixiar mellor os posibles depredadores, como o león ou o leopardo. O fociño é longo e del sobresaen dous pares de cairos, que se usan para escavar e para defenderse. Os cairos miden de 25,5 a 63,5 cm de longo nos machos e son menores nas femias.[3] O corpo é grande e as patas curtas. A pesar diso, é un bo corredor. Posúe un rabo razoablemente longo, que mantén en posición ergueita mentres corre. O adulto pesa entre 50 e 100 kg. A altura na cruz é duns 75 cm. Aínda que o corpo está cuberto de sedas, visto a distancia o seu corpo e cabeza parecen espidos, e só destaca unha crista de pelos no dorso e penachos na face e rabo.
Aliméntanse esencialmente de herba ou raíces, bulbos e tubérculos que escavan co fociño. Ocasionalmente tamén comen pequenos animais.[4]
Os machos loitan polas femias en combates violentos. A xestación dura 175 días, tralos cales nacen normalmente catro crías, que son destetadas aos dous meses. As crías permanecen a carón da nai ata o parto seguinte.
Como todos os porcos, usa o barro para refrescarse e protexerse de parasitos e insectos. Viven en pequenos núcleos familiares compostos por unha femia e as súas crías. Os machos viven sós. Malia que son bos cavadores, non constrúen as súas propias toqueiras: prefiren vivir nas que son abandonadas por outros animais, como o porco formigueiro.
Notas
Véxase tamén
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
