Perilinfa

A perilinfa é un fluído extracelular corporal localizado dentro da cóclea ou caracol do oído interno en dous dos seus tres compartimentos: a scala tympani (escala timpánica) e a scala vestibuli (escala vestibular). A composición iónica da perilinfa é comparable á do plasma sanguíneo e o líquido cefalorraquídeo. O principal catión (ión cargado positivamente) da perilinfa é o sodio (Na⁺). Os valores das concentracións de ións sodio e potasio na perilinfa son 138 mM e 6,9 mM, respectivamente.^[1]

Perilinfa
Sección transversal da cóclea. A perilinfa está localizada na scala vestibuli e scala tympani, as rexións acuosas das partes superior e inferior do diagrama.
Sección transversal da canle semicircular e ducto mostrando o espazo perilinfático.
Latín	perilympha

Localización

O oído interno divóidese en dúas partes: labirinto óseo e labirinto membranoso. O labirinto membranoso está dentro do labirinto óseo, e contén un fluído chamado endolinfa. Entre a parede externa do labirinto membranoso e a parede do labirinto óseo está o espazo perilinfático, que contén a perilinfa. O labirinto membranoso está suspendido na perilinfa. A perilinfa do labirinto óseo está comunicada co líquido cefalorraquídeo do espazo subaracnoide por medio do conduto perilinfático.^[2]

Composición e función

A perilinfa e a endolinfa teñen composicións iónicas peculiares, axeitadas ás súas funcións de regular electroquimicamente os impulsos das células ciliadas fonorreceptoras. O potencial eléctrico da endolinfa é ~80-90 mV máis positivo que o da perilinfa debido á maior concentración de potasio (K⁺) que de sodio (Na⁺).^[3]

Importancia clínica

Suxeriuse que a perilinfa e a endolinfa participan nun fluxo unidireccional que está interrompido na enfermidade de Ménière.