Ibis
From Wikipedia, the free encyclopedia
Os ibis[1] son as aves da subfamilia dos tresquiornitinos (Threskiornithinae). Son aves pelecaniformes[2][3] de pescozo longo e peteiro curvado para abaixo, que habita en zonas húmidas, bosques e chairas.[4] Aliméntanse en grupo sondando o barro co peteiro para obter a comida, normalmente crustáceos. A maioría fai o seu niño nas árbores, a miúdo rodeado de garzas e cullereiros. Son monógamos e moi territoriais cando están aniñando e alimentándose.[4] Todas as especies viventes son voadoras, pero hai dous xéneros extinguidos non voadores, que son o Apteribis de Hawai, que lembra a un kiwi, e o peculiar Xenicibis de Xamaica.[4] O nome ibis vén do latín ibis[5] e este do grego ἶβις (ibis), e este á súa vez do exipcio hb, hīb.[6]
Ibis | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||
| |||||||||||||
xénero | |||||||||||||
|


Os tresquiornitinos mazarico negro ou mouro (Plegadis falcinellus) e ibis eremita (Geronticus eremita) están incluídos na Lista de aves de Galicia.
Xéneros e especies
A subfamilia Threskiornithinae comprende 28 especie distribuídas en 12 xéneros:[2]
- Xénero Threskiornis
- Threskiornis aethiopica
- Threskiornis solitarius †
- Threskiornis melanocephalus
- Threskiornis molucca
- Threskiornis spinicollis
- Xénero Pseudibis
- Pseudibis papillosa
- Pseudibis davisoni
- Pseudibis gigantea
- Xénero Geronticus
- Geronticus eremita
- Geronticus calvus
- Xénero Nipponia
- Nipponia nippon
- Xénero Bostrychia
- Bostrychia olivacea
- Bostrychia rara
- Bostrychia hagedash
- Bostrychia carunculata
- Xénero Theristicus
- Theristicus caerulescens
- Theristicus caudatus
- Theristicus melanopis
- Xénero Cercibis
- Cercibis oxycerca
- Xénero Mesembrinibis
- Mesembrinibis cayennensis
- Xénero Phimosus
- Phimosus infuscatus
- Xénero Eudocimus
- Eudocimus albus
- Eudocimus ruber
- Xénero Plegadis
- Plegadis falcinellus
- Plegadis chihi
- Plegadis ridgwayi
- Xénero Lophotibis
- Lophotibis cristata
Outra especie extinta, clasificada no seu propio xénero, é o ibis xamaicano Xenicibis xympithecus, que se caracteriza polo trazo único de ter ás con forma de maza.
Na cultura
Segundo o folclore, o ibis é o último animal que se refuxia antes dun furacán, e o primeiro en reaparecer despois do paso da tormenta.
O ibis sagrado Threskiornis aethiopicus era venerado na relixión do antigo Exipto, e estaba asociado ao deus Djehuty, denominado en grego Thoth. Estaba relacionado coa escritura, matemáticas, medidas e o tempo e tamén coa lúa e a maxia.[7] Nas obras de arte do Período tardío do Antigo Exipto, Thoth representábase popularmente como un home con cabeza de ibis que está escribindo.[7]
Na cidade de Hermopolis, o ibis criábase especificamente para utilizalo despois nos sacrificios, e no serapeum en Saqqara, os arqueólogos atoparon momias dun millón e medio de ibis e de centos de miles de falcóns.[8]
Galería de imaxes
- Ibis, en Behlolpur, Panxab, India.
- Ibis branco australiano (Threskiornis moluccus).
- Ibis branco americano (Eudocimus albus).
- Ibis escarlata (Eudocimus ruber).
- Ibis negro (Pseudibis papillosa).
- O ibis Threskiornis spinicollis.
- O ibis Plegadis falcinellus.
- O ibis eremita.
Notas
Véxase tamén
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.