Organización Internacional para a Estandarización

A Organización Internacional para a Estandarización (coñecida como ISO) é unha organización non gobernamental composta por diferentes representantes de organismos de normalización de 162 países^[1]. Fundouse o 23 de febreiro de 1947 en Xenebra, onde está a súa sede central, a súa función é a elaboración de estándares e normas internacionais para todos os campos da industria e o comercio.

«ISO» redirixe aquí. Para o antigo observatorio espacial da Axencia Espacial Europea, véxase ISO (observatorio espacial).

Organización Internacional para a Estandarización
Acrónimo	ISO, ИСО, ISO e ISO
Tipo	Organización de estándares e organización non gobernamental internacional
Data de fundación	23 de febreiro de 1947
Nº de membros	165 (2021)
Traballos destacados	norma ISO
Organización subsidiaria	ISO/IEC JTC 1 e sen etiquetar
Sede	Xenebra
Na rede
https://www.iso.org/, https://www.iso.org/fr/ e https://www.iso.org/ru/
[ editar datos en Wikidata ]

A organización publica moitos tipos de normas, como agora as técnicas (por exemplo sobre MP3 ou tarxetas telefónicas), de clasificación (por exemplo os códigos dos países) ou estándares de procedementos (por exemplo a ISO 9000 sobre xestión da calidade).

Estrutura da organización

A Organización ISO está composta por tres tipos de membros:

• Membros natos, un por país, recaendo a representación no organismo nacional máis representativo.
• Membros correspondentes, dos organismos de países en vías de desenvolvemento e que aínda non posúen un comité nacional de normalización. Non toman parte activa no proceso de normalización pero están puntualmente informados acerca dos traballos que lles interesen.
• Membros subscritos, países con reducidas economías aos que se lles esixe o pago de taxas menores que aos correspondentes.

ISO é un órgano consultivo da Organización das Nacións Unidas. Coopera estreitamente coa Comisión Electrotécnica Internacional (International Electrotechnical Commission, IEC) que é responsable da estandarización de equipos eléctricos.

Nome da organización

ISO non é un acrónimo; provén do grego iso, que significa igual. É un erro común o pensar que ISO significa International Standards Organization, ou algo similar; en inglés o seu nome é International Organization for Standardization, mentres que en francés denomínase Organisation Internationale de Normalisation; o uso do acrónimo conduciría a nomes distintos: IOS en inglés e OIN en francés, polo que os fundadores da organización elixiron ISO como a forma curta e universal do seu nome.

Principais normas ISO

Artigo principal: Lista de normas ISO.

Algúns estándares son os seguintes:

• ISO 216 Medidas de papel: p.e. ISO A4
• ISO 639 Nomes de linguas
• ISO 690

1987 regula as citas bibliográficas (corresponde á norma UNE 50104:1994)

• ISO 690-2:1997 regula as citas bibliográficas de documentos electrónicos
• ISO 732 Formato de carrete de 120
• ISO 838 Estándar para perforadoras de papel
• ISO 1007 Formato de carrete de 135
• ISO/IEC 1539-1 Linguaxe de programación Fortran
• ISO 3029 Formato carrete de 126
• ISO 3166 códigos de países
• ISO 4217 códigos de divisas
• ISO 6983 DIN 66025 G-Code, programación control numérico computerizado.
• ISO 7811 Técnica de gravación en cartóns de identificación
• ISO 8601 Representación do tempo e a data. Adoptado en Internet mediante o Dáche and Estafe Formats de W3C que utiliza UTC.
• ISO 8859 codificacións de caracteres que inclúe ASCII como un subconxunto (Un deles é o ISO 8859-1 que permite codificar o alfabeto latino, usada en linguas como o galego)
• ISO/IEC 8652:1995 Linguaxe de programación Ada
• ISO 9000 Sistemas de Xestión da Calidade - Fundamentos e vocabulario
• ISO 9001 Sistemas de Xestión da Calidade - Requisitos
• ISO 9002 Modelo para o aseguramento da calidade na produción, instalación e servizo postvenda
• ISO 9003 Modelo para o aseguramento da calidade na inspección e nos ensaios finais
• ISO 9004 Sistemas de Xestión da Calidade - Directrices para a mellora do desempeño
• ISO 9660 Sistema de arquivos de CD-ROM
• ISO 9899 Linguaxe de programación C
• ISO 10279 Linguaxe de programación BASIC
• ISO 10646 Universal Character Set
• ISO/IEC 11172 MPEG-1
• ISO/IEC 12207 Tecnoloxía da información / Ciclo de vida do software
• ISO 13450 Formato de carrete de 110
• ISO/IEC 13818 MPEG-2
• ISO 14000 Estándares de Xestión Ambiental en contornas de produción
• ISO 14001 Xestión ambiental, certificación
• ISO/IEC 14496 MPEG-4
• ISO/IEC 15444 JPEG 2000
• ISO 15693 Estándar para "cartóns de veciñanza"
• ISO/IEC 17799 Seguridade da información
• ISO 26300 OpenDocument
• ISO/IEC 17025 Requisitos xerais relativos á competencia dos laboratorios de ensaio e calibración
• ISO/IEC 26300: OpenDocument Format (.odf)
• ISO/IEC 27001 Sistema de Xestión de Seguridade da Información
• ISO/IEC 20000 Tecnoloxía da información. Xestión do servizo.
• ISO 32000 Formato de Documento Portátil (.pdf)
• ISO 45001 Saúde e seguridade laboral.
• GARANTIA S-1: Garantía contra todo tipo de fallas na gravación de discos compactos, excepto problemas de compatibilidade.

Notas

1. Segundo os atos da web da ISO, consultada o 9 de decembro de 2009

Véxase tamén

Outros artigos

• Normalización
• AENOR

Ligazóns externas

• Páxina da ISO