From Wikipedia, the free encyclopedia
San Francisco de Xesús Marto, nado en Aljustrel (Fátima) o 11 de xuño de 1908[1][2] e finado en Ourém o 4 de abril de 1919, foi un dos tres pastores que afirmou ver a Nosa Señora, na Cova da Iría, en Fátima, entre 13 de maio e 13 de outubro de 1917.
  | |
| Nome orixinal | (pt) Francisco de Jesus Marto |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 11 de xuño de 1908 Fátima, Portugal |
| Morte | 4 de abril de 1919 (10 anos) Fátima, Portugal |
| Causa da morte | gripe de 1918 |
| Actividade | |
| Ocupación | pastor de ovellas, relixioso cristián |
| Enaltecemento | |
| Día de festividade relixiosa | 4 de abril |
| Compañeiro profesional | Jacinta Marto: Jacinta and Francisco Marto (en)  |
| Familia | |
| Irmáns | Jacinta Marto |
  | |
Foi beatificado polo Papa Xoán Paulo II, o día 13 de maio de 2000, no Santuario de Fátima, e foi canonizado polo Papa Francisco, ibídem, o día 13 de maio de 2017, por ocasión das celebracións do Centenario das Aparicións de Fátima[3].
Fillo máis vello de Manuel Pedro Marto e da súa muller Olímpia de Xesús dos Santos, Francisco era un neno típico do Portugal rural da época. Como non era obrigatorio, el non frecuentaba a escola e traballaba como pastor en conxunto coa súa irmá Jacinta Marto e a súa prima Lucía dos Santos. Tras os eventos que virían a ser coñecidos como as Aparicións de Fátima, Francisco ingresou no ensino primario, mais acabou por deixar de asistir ás clases.
De acordo coas memorias de Lucía, Francisco era un rapaz moi dado, máis calmo, e gustábame a música, o cal mostraba habilidade no pífaro. Sendo moi independente nas opinións, era, no entanto, pacificador, e mostrábase moi respectuoso polas persoas. Conta a súa curmá que até os animais non escapaban á súa caridade.
Tras as aparicións marianas, o comportamento dos dous irmáns alterouse e desde entón Francisco pasou a preferir rezar só. Marcado polas palabras de Nosa Señora para "que non ofendan máis a Deus", el retirábase na soidade "para consolar a Xesús polos pecados do mundo".
Os tres nenos, particularmente Francisco, tiñan o costume de practicar mortificacións e penitencias, mais que Nosa Señora, nunha das súas aparicións, pidira moderación. Con todo, como penitencia, Francisco deixara de ir á escola e escondíase para facer reparación polos pecadores. É posíbel que os prolongados xaxúns o enfraquecesen a punto de sucumbir á epidemia xerada pola pneumónica que varreu a Europa en 1918, a consecuencia da primeira guerra mundial. El acabou por falecer en casa en 1919. O seu corpo encóntrase sepultado na Basílica de Nosa Señora do Rosario en Fátima.
Francisco e a irmá Jacinta Marto foron beatificados polo Papa Xoán Paulo II en 13 de maio de 2000. O seu día festivo é 20 de febreiro. A súa canonización realizada polo Papa Francisco ocorreu o día 13 de maio de 2017, por ocasión das celebracións do Centenario das Aparicións de Fátima.
Preséntase a seguir unha cronoloxía dalgúns eventos históricos relacionados con Francisco Marto:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
