From Wikipedia, the free encyclopedia
O epidídimo é unha parte do aparato reprodutor masculino dos animais amniotas, que se encontra sobre o testículo. Trátase dun único tubo, estreito e enroscado, que nos homes adultos pode chegar ao estendelo aos seis ou sete metros de lonxitude,[1]) que conecta os condutos eferentes que saen da parte posterior dos testículos co conduto deferente que ascende en dirección á uretra.
O epidídimo pode dividirse en tres rexións principais:
Nos réptiles, existe un canal adicional entre o testículo e a cabeza do epidídimo, que é doloroso cando se golpea e recibe os varios condutos eferentes que saen do testículo. Este canal está ausente en mamíferos e aves.[2]
O epidídimo está cuberto por un epitelio pseudoestratificado de dúas capas. O epitelio está separado por unha membrana basal da parede de tecido conectivo que contén células de músculo liso. Os principais tipos celulares que se encontran no epitelio son:
Os espermatozoides formados nos testículos entran na cabeza do epidídimo, avanzan ata o corpo, e chegan á rexión da cola, onde son almacenados. Os espermatozoides que chegan á cabeza do epidídimo non están totalmente maduros, xa que aínda non adquiriron a capacidade de nadar movendo o flaxelo (motilidade) e de poder fertilizar o óvulo. O epidídimo almacena o esperma durante 2-3 meses. Durante o seu tránsito polo epidídimo, os espermatozoides sofren un proceso de maduración, que é necesario para que adquiran estas dúas capacidades.[5] A maduración final só se completa cando os espermatozoides chegan ao tracto reprodutor feminino (capacitación).
Durante a exaculación, o esperma flúe desde a porción inferior do epidídimo, que funciona como depósito de almacenamento, sobe polo conduto deferente e mestúrase coas secrecións da próstata e vesículas seminais, formando o seme. Non se moven utilizando o flaxelo, senón arrastrados polas contraccións peristálticas das capas musculares do conduto deferente. A motilidade dos espermatozoide é activada por produtos prostáticos.
A inflamación do epidídimo denomínase epididimite, que é máis común ca a orquite testícular.
Nas femias pode atoparse o conduto de Gartner, que é un resto homólogo do epidídimo.
No embrión o epidídimo desenvólvese a partir do tecido que formaba o mesonefros ou ril primitivo, que se encontra no embrión e en moitos vertebrados acuáticos. A persistencia do extremo superior (cranial) do conduto mesonéfrico orixina un resto vestixial chamado apéndice do epidídimo. Ademais, algúns túbulos mesonéfricos poden persistir formando o paradídimo, un pequeno corpo caudal con respecto aos condutos eferentes testiculares.
A epididimectomía é a extirpación cirúrxica do epidídimo, que ás veces se realiza para tratar a síndrome da dor post-vasectomía.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
