Eli Whitney

Eli Whitney, nado en Westborough (Massachusetts) o 8 de decembro de 1765 e finado en New Haven (Connecticut) o 8 de xaneiro de 1825 foi un inventor estadounidense, coñecido por inventar a debulladora, un dos inventos clave da revolución industrial, e que modelou a economía do Sur anterior á guerra civil.^[1] O invento de Whitney converteu o algodón nun cultivo de proveito, que fortaleceu a fundación económica da escravitude dos Estados Unidos. A pesar do impacto económico e social do seu invento, Whitney perdeu moitos cartos en batallas legais pola patente da debulladora. Posteriormente volveu a súa atención en contratos co goberno para fabricar mosquetes para o novo exército dos Estados Unidos. Continuou a construír armas e inventar ata a súa morte en 1825.

Eli Whitney

(década de 1820)
Biografía
Nacemento	8 de decembro de 1765 Westborough, Estados Unidos de América
Morte	8 de xaneiro de 1825 (59 anos) New Haven, Estados Unidos de América
Causa da morte	peritoneum cancer (en)
Lugar de sepultura	Grove Street Cemetery (pt)
Educación	Yale College (en) Leicester Academy (en)
Actividade
Ocupación	emprendedor, recadador de impostos, enxeñeiro, inventor, político
Membro de	Phi Beta Kappa
Patrocinador	Catherine Green
Obra
Arquivos en	New Haven Museum and Historical Society (en) Manuscripts and Archives Department Yale University Library (en)
Familia
Cónxuxe	Henrietta Frances Edwards
Fillos	Eli Whitney Jr.
Pais	Eli Whitney   e Elizabeth Fay
Irmáns	Elizabeth Fay Whitney
Premios
(1974)  Salón da Fama dos Inventores Nacionais
Descrito pola fonte	Appletons' Cyclopædia of American Biography, (sec:Whitney, Eli) A New Nation Votes: American Electoral Returns, 1788-1825 (en) The Nuttall Encyclopædia >>>:Whitney, Eli

Traxectoria

Whitney inventou a máquina para debullar o algodón en 1793. Esta máquina era unha unidade mecánica que separaba as sementes do algodón, o que ata ese momento era un traballo moi pesado, por unha participación humana máis escasa.

A maior contribución de Whitney para a industria dos Estados Unidos foi a importación e posta en marcha do sistema de fabricación e a liña de montaxe. Foi o primeiro en empregala na produción de mosquetes para o goberno dos Estados Unidos e o segundo no mundo, xa que o inventor francés Honoré Le Blanc a desenvolveu na fabricación de mosquetes para o exército francés. Cómpre salientar que o exército estadounidense compraba e recibía nesa época armas de Francia.

Despois da independencia dos Estados Unidos, había unha gran demanda de mosquetes nese país, e a independencia fixo posible producir bens manufacturados. Whitney atopou patrocinadores para apoiar o concepto de partes intercambiables de produción na fabricación de mosquetes. Non obstante, os seus patrocinadores impacientáronse moito cando, logo de que pasara un tempo considerable e de gastar moito diñeiro, descubriron que aínda estaba facendo ferramentas para fabricar partes. Con todo, co tempo os seus esforzos lograron producir partes intercambiables e económicas en grandes cantidades. O concepto de producir un conxunto de cuños para fabricar un millón de partes non se entendía ben nesa época. Os conceptos de Whitney foron explotados posteriormente por Henry Ford e outros industriais.

Whitney faleceu de cancro de próstata en 1825, un mes despois do seu 59 aniversario, deixando unha viúva, Henrietta Edwards, e catro fillos. Durante o transcurso da súa doenza, inventou e construíu varios aparellos para paliar mecanicamente a súa dor.