filósofa española From Wikipedia, the free encyclopedia
Celia Amorós Puente, nada en Valencia o 18 de maio de 1944, é unha filósofa e ensaísta valenciana. Filósofa e teórica do feminismo, é unha das pensadoras máis destacadas na actualidade. Referencia clave do chamado feminismo da igualdade[1] centrou unha parte significativa da súa investigación na construción de relacións entre a Ilustración e o feminismo. É catedrática e membro do Departamento de Filosofía e Filosofía Moral e Política na UNED. Entre as súas principais investigacións figuran o proceso de Ilustración e as súas implicacións para o feminismo e as mulleres no islam, e os Dereitos Humanos e os dereitos das mulleres no contexto de multiculturalismo.[2] É a primeira muller que gañou o Premio Nacional de Ensaio (2006).[3] O seu libro Hacia una crítica de la razón patriarcal constitúe unha nova visión desde a perspectiva de xénero (estudos de xénero) da filosofía, revela os prexuízos do androcentrismo e exixe unha revisión crítica por parte das mulleres.
 (2013)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 18 de maio de 1944 (80 anos) Valencia, España |
| Educación | Universidade de Valencia |
| Actividade | |
| Ocupación | filósofa |
| Empregador | Universidade Complutense de Madrid |
| Xénero artístico | Ensaio |
| Premios | |
  | |
Licenciouse en Filosofía pola Universidade de Valencia en 1969 e recibiu o Premio Extraordinario de Grao en 1970. O título da súa memoria de licenciatura foi El concepto de razón dialéctica en Jean Paul Sartre. Tamén na Facultade de Filosofía da Universidade de Valencia, realizou a súa tese de doutoramento. O título da súa tese foi Ideología y pensamiento mítico: Alrededor de las ‘Mitologías’ de Claude Lévi Strauss. É especialista no pensamento ético-político de Jean-Paul Sartre e na historia do existencialismo. Neste campo destacan as súas obras Sören Kierkegaard o la subjectividad del caballero (1987) e Diáspora y apocalipsis: estudios sobre el nominalismo de Jean Paul Sartre (2001).
En 1970 militou en Germania Socialista, un grupo político valenciano fundado en 1970 por Josep Vicent Marquès como un grupo de traballo político para a revolución socialista.
Tamén militou no Frente de Liberación de la Mujer de Madrid (FLM) ata 1980. Este mesmo ano recibiu o Premio María Espinosa Ensaio ao mellor artigo publicado sobre temas de feminismo polo seu traballo, Feminismo y partidos políticos, en Zona abierta, Primavera de 1980.[4]
En 1987, creou o Seminario Permanente Feminismo e Ilustración impartido na Facultade de Filosofía e Letras da Universidade Complutense de Madrid ata 1994. Foi a primeira directora do Instituto de Investigacións Feministas, desde 1.989 a 1993, o ano no que Amorós comeza unha estancia na Universidade Harvard.
Directora do curso de Historia da teoría feminista, do Instituto de Investigacións Feministas desde a súa creación no ano 1991 ata o ano 2005, que foi substituída pola filósofa Ana de Miguel. Os temas impartidos no curso no ano 2003 por Amorós foron: Feminismo e multiculturalismo, Feminismo e Ilustración, O feminismo freudomarxista de Shulamith Firestone e A ontoloxía do presente, de Donna Haraway.[5]
No ano 2006 pasa a ser a primeira muller premiada co Premio Nacional de Ensaio das Letras Españolas polo traballo La gran diferencia y sus pequeñas consecuencias... para las luchas de las mujeres, coeditado por Ediciones Cátedra, o Instituto da Muller e a Universidade de Valencia. Dotado de 15.000 euros, o premio distingue un traballo de reflexión ou pensamento de autor ou autora españois escrito en calquera das linguas oficiais do Estado e publicado o ano anterior ao veredicto.
Catedrática e membro do Departamento de Filosofía e Filosofía Moral e Política na UNED na última década, destacan as súas investigacións e traballos sobre feminismo e multiculturalismo. Amorós considera que hai vetas da Ilustración, de diferentes culturas, especialmente na cultura islámica e procura o punto de encontro na construción da igualdade entre mulleres de diferentes orixes culturais.[6]
En marzo de 2011, recibiu a Medalla pola Promoción dos Valores de Igualdade concedida polo Ministerio de Sanidade, Servizos Sociais e Igualdade (2011)[7]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
