Lingua avéstica

O avéstico^[1] (tamén coñecido como zenda^[2], proveniente da palabra avéstica zainti, que significa 'interpretación'^[3]) é unha lingua iraniana oriental, próxima ao sánscrito, pertencente á familia das linguas indoeuropeas, empregada na antiga Persia, na que está escrito o Avesta (tamén chamado Zendavesta^[4]), o libro sagrado do zoroastrismo.

Avéstico avesta
Falado en:	Persia antiga
Extinción:	século VIII; lingua litúrxica en uso
Familia:	Indoeuropea  Indo-iraniana   Iraniana    Avéstico
Escrita:	Alfabeto avéstico
Códigos de lingua
ISO 639-1:	ae
ISO 639-2:	ave
ISO 639-3:	ave

Características xerais

O avéstico tiña tres xéneros gramaticais: masculino, feminino e neutro e tres números: singular, dual ou plural. Como outras linguas indoeuropeas, o avéstico é unha lingua flexionada: os substantivos declinan en oito casos (nominativo, acusativo, instrumental, dativo, ablativo, locativo e xenitivo).

O alfabeto avestano é unha evolución da escritura palavi tardía que á súa vez deriva do alfabeto arameo.

Estudo

A lingua avéstica segue a ser estudada e empregada como lingua litúrxica zoroastriana. Un dos filólogos occidentais que mostrou interese nesta lingua foi Rasmus Rask, que publicou Om Zendsprogets og Zendavestas Ælde og Ægthed ("Sobre a idade e a autenticidade da linguaxe Zenda e do Zendavesta").

Notas

1. "Dicionario; avéstico-a". Real Academia Galega. Consultado o 2022-06-23.
2. "Significado de zenda no Dicionário Estraviz". estraviz.org (en galego-portugués). Consultado o 2022-06-23.
3. Barreto, Lima (2017-07-14). Crônicas da Bruzundanga: A literatura militante de Lima Barreto (en portugués). e-galáxia. ISBN 978-85-8474-168-7.
4. "Significado de zendavesta no Dicionário Estraviz". estraviz.org. Consultado o 2022-06-23.

Véxase tamén

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Lingua avéstica