All American Racers é un equipo de automobilismo e un construtor estadounidense con sede en Santa Ana (California).[1] Fundado por Dan Gurney e Carroll Shelby en 1964, All American Racers participou inicialmente en carreiras americanas de coches deportivos e carreiras de Champ Car, así como en carreiras de Fórmula 1 baixo o nome de Eagle. O equipo de Fórmula Un, con sede en Gran Bretaña, que usaba motores de fabricación británica Weslake, foi chamado Anglo American Racers. Baixo o director de equipo, Bill Dunne, establecéronse en Rye, East Sussex.[2] O equipo estaba á beira da planta de desenvolvemento de motores de Harry Weslake e a oitocentos metros da fábrica de coches Elva.[3] Participaron en 28 Grandes Premios, cun total de 34 coches.
| Nome completo | All American Racers |
|---|---|
| Bandeira |  Estados Unidos |
| Baseada en | Santa Ana (California, Estados Unidos) |
| Tempadas en activo | 3 (1966-1968) |
| Número de pilotos |  Dan Gurney Phil Hill Bob Bondurant Richie Ginther Bruce McLaren Ludovico Scarfiotti Al Pease |
| Debut | Gran Premio de Bélxica de 1966 |
| Carreiras | 28 |
| Campionatos de Construtores | 0 |
| Campionatos de Pilotos | 0 |
| Vitorias | 1 |
| Pole positions | 0 |
| Voltas Rápidas | 2 |
| Puntos totais | 17 |
| Derradeiro GP | Gran Premio de México de 1968 |
 |
A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |
Os primeiros Eagles foron creados despois da participación de AAR nas 500 Millas de Indianápolis de 1965 cun Lotus 38 patrocinado por Goodyear e Gurney recrutara ao anterior deseñador de Lotus Len Terry para desenvolver o seu propio automóbil para 1966. O resultado foi o Eagle T2G con motor Ford que foi co desenvolvido co Eagle T1G para a Fórmula 1. Saíron da Fórmula Un en 1968 para concéntrase na Champ Car, Eagle volveu ás carreiras de autos deportivos na década de 1980, en asociación con Toyota desenvolveron o Celica e logo os seus prototipos deportivos para o Campionato Camel GT.
A compañía construíu o DeltaWing deseñado por Ben Bowlby para o equipo Highcroft Racing que participou nas 24 Horas de Le Mans de 2012.
Fórmula 1
Co fin de participar nas carreiras de Fórmula 1, Gurney fundou Anglo American Racers. O Eagle T1G, impulsado por un obsoleto motor Coventry Climax, debutou no Gran Premio de Bélxica de 1966 e logrou os seus primeiros puntos cun quinto lugar, tres semanas máis tarde, no Gran Premio de Francia. En 1967 fichouse a Richie Ginther como segundo piloto. O motor Climax foi substituído por un novo Weslake V12 de 3 litros deseñado por Aubrey Woods, e construído en Gran Bretaña por Harry Weslake. En Spa-Francorchamps en xuño dese mesmo ano Gurney conseguiu unha vitoria, a primeira vitoria para "All-American" nun Gran Premio desde Jimmy Murphy en 1921. Excluíndo as 500 Millas de Indianápolis, este é o único triunfo dun coche dos Estados Unidos na Fórmula Un.
O Eagle-Weslake foi un coche fermoso e eficiente, un dos cales foi construído nunha exótica aliaxe de titanio. O Eagle foi deseñado para facer que Gurney, un home de gran estatura, encaixara comodamente nel, cun motor V12 que era suave e potente. Gurney quedou sen diñeiro en 1968 e a finais do ano regresou aos Estados Unidos para concentrar os seus esforzos no máis exitoso programa da Indycar, no que Bobby Unser gañara as 500 Millas de Indianápolis 500 e o Campionato Indycar de 1968.
O Eagle-Weslake de 1967 aínda se 'utiliza' virtualmente: é un dos coches máis populares na simulación de carreiras Grand Prix Legends.
USAC e CART Champ Car
Durante os anos da USAC, o chasis Eagle tivo moito éxito a finais dos anos 1960 e 1970, sobre todo co piloto Bobby Unser. Os Eagles gañaron 51 carreiras da Champ Car, incluídas as Indy 500 de 1968 e 1975 gañadas por Unser e a carreira de 1973, gañada por Gordon Johncock. O equipo All American Racers estivo inactivo en monoprazas de 1987 a 1995 e regresou de novo en 1996 coa construción do seu propio chasis e usando novos motores de Toyota. Pero, este novo esforzo, foi un fracaso, nunca gañaron unha carreira e só remataron entre os dez primeiros ocasionalmente. O equipo deixou a competición logo da tempada CART de 1999.
Pilotos CART
- Alex Barron (1998-1999)
- Raúl Boesel (1999)
- Geoff Brabham (1981)
- Mike Chandler (1982, 1984)
- Kevin Cogan (1984-1985)
- Juan Manuel Fangio II (1996-1997)
- Pete Halsmer ( 1984 )
- P. J. Jones (1996-1998)
- Jan Lammers (1986)
- Andrea Montermini (1999)
- Rocky Moran (1981)
- Mike Mosley (1979-1981)
- Ed Pimm (1984-1985)
- Gualter Sáelles (1999)
- Tom Sneva (1985)
- Vincenzo Sospiri (1998)
IMSA GT
O equipo de Gurney foi contratado por Toyota en 1983 para entrar no Campionato IMSA GT cuns especialmente modificados Toyota Celicas.
En 1988, o equipo trasladouse á categoría GTP con dous chasis modificados do Toyota 88C do Grupo C.
AAR logrou o seu maior éxito na competición co GTP Eagle MkIII, presentado en 1991. O MkIII gañou 21 das 27 carreiras nas que se presentou, un dominio tal, que finalmente levou a culpa do colapso da serie GTP.[4][5]
Trans-Am
AAR creou unha versión especial para a Trans-Am Series do Plymouth Barracuda, correu na tempada de 1970 da Trans-Am, cos pilotos Dan Gurney e Swede Savage.[6] En 1970 ofrecéuselle unha homologación para producir unha edición especial.[7]
Resultados Completos na Fórmula Un
(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.
Anglo American Racers
| Ano | Chasis | Motor(es) | TPneu. | Pilotos | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Puntos | Pos. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1966 | Eagle T1G | Climax L4 Weslake V12 |
G | MON | BEL | FRA | GBR | NED | ALE | ITA | USA | MEX | 4 | 7º | ||||
| Dan Gurney |
Ret | 5 | Ret | Ret | 7 | Ret | Ret | 5 | ||||||||||
| Phil Hill |
NSC | |||||||||||||||||
| Bob Bondurant |
DSC | Ret | ||||||||||||||||
| 1967 | Eagle T1G | Weslake V12 | G | RSA | MON | NED | BEL | FRA | GBR | ALE | CAN | ITA | USA | MEX | 13 | 7º | ||
| Dan Gurney |
Ret | Ret | Ret | 1 | Ret | Ret | Ret | 3 | Ret | Ret | Ret | |||||||
| Richie Ginther |
NSC | |||||||||||||||||
| Bruce McLaren |
Ret | Ret | Ret | |||||||||||||||
| Ludovico Scarfiotti |
Ret | |||||||||||||||||
| 1968 | Eagle T1G McLaren M7A |
Weslake motor V12 Ford V8 |
G | RSA | ESP | MON | BEL | NED | FRA | GBR | ALE | ITA | CAN | USA | MEX | 0[8] | 12º | |
| Dan Gurney |
Ret | Ret | Ret | Ret | 9 | Ret | Ret | 4 | Ret |
Equipos non oficiais
| Ano | Equipo | Chasis | Motor | Pneu. | Pilotos | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1967 | Castrol Oils Ltd. | Eagle T1G | Climax S4 | ? | RSA | MON | NED | BEL | FRA | GBR | ALE | CAN | ITA | USA | MEX | ||
| Al Pease |
NC | ||||||||||||||||
| 1968 | Castrol Oils Ltd. | Eagle T1G | Climax S4 | ? | RSA | ESP | MON | BEL | NED | FRA | GBR | ALE | ITA | CAN | USA | MEX | |
| Al Pease |
NTS | ||||||||||||||||
| 1969 | John Maryon | Eagle T1G | Climax S4 | ? | RSA | ESP | MON | NED | FRA | GBR | ALE | ITA | CAN | USA | MEX | ||
| Al Pease |
DSC |
Notas
Ligazóns externas
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
